شکل چانه در انسان متفاوت است ، می تواند کوچک یا بزرگ ، گودی یا بیرون زده یا عقب باشد. در حالی که مرکز صورت را تشکیل نمی دهد ، اما مشخصات کلی صورت را تعیین می کند ، که به نوبه خود بر هماهنگی صورت تأثیر می گذارد. بنابراین ، چانه کمک زیادی به این می کند که آیا فردی زیبا جلوه می کند.
چانه چیست؟
از نظر آناتومی ، چانه نمایانگر قسمت جلویی پایین یا ختم صورت انسان است. نام تشریحی "regio mentalis" است. چانه به فک پایین متصل است و توسط لبه های جانبی دو طرفه فک پایین و توسط protuberantia mentalis پشتیبانی می شود. بالای آن یک پد چربی و عضله فک قرار دارد که به آن "musculus mentalis" نیز گفته می شود. در طرف عضله پایین و پایین قرار دارد لب و در بالای آن اسفنکتر دهانی قرار دارد ، که حالات صورت را تعیین می کند ، که دوباره توسط شاخه آن امکان پذیر است عصب صورت. زیر چانه چانه قرار دارد لنف گره ها نواحی قابل مشاهده گونه های چانه نامیده می شود.
آناتومی و ساختار
جالب اینجاست که انسان به تنهایی دارای چانه است. حتی نزدیک ترین نیاکان او ، نئاندرتال ها نیز از این قسمت بدن به ظاهر عجیب برخوردار نبودند. یک نظریه برای وجود چانه در انسان این است که نیروهای ناشی از انسان را جذب می کند جمجمه هنگام جویدن با این حال ، تحقیقات دیگر نشان داد که فشار در شکمبه نمیکند رهبری به رشد برجسته چانه. در عوض ، چانه احتمالاً نتیجه کل روند رشد انسان است که قسمت تحتانی صورت را نیز تحت تأثیر قرار داده است. بر این اساس ، چانه کم و بیش یک تصادف است و در روند تکامل شکل می گیرد زیرا با گذشت زمان تمام صورت کوچک و کوچکتر می شود. در مقایسه با نئاندرتال ها ، صورت انسان تقریباً 15 درصد کوچک شده است.
عملکرد و وظایف
در شرایط عادی ، برجستگی های استخوانی ، همانطور که در چانه اتفاق می افتد ، نقاط اتصال عضلات هستند یا برای تثبیت اسکلت عمل می کنند. با این حال ، عملکرد کاملاً مکانیکی چانه براساس اندازه گیری های بیومکانیکی و یافته های تحقیق تأیید نشده است. برعکس ، نشان داده شد که هرچه بزرگتر باشد جمجمه، ناپایدارتر شد. افرادی که زیاد می جوند و از آن استفاده می کنند فک پایین غالباً چانه کوچکتر از سایرین دارند. دانشمندان اکنون تصور می کنند که چانه به این دلیل شکل گرفته است که انسان ها شیوه زندگی خود را تغییر داده و در نتیجه ویژگی های حیوانی پرخاشگرانه خود را از دست داده اند. مشاهدات مشابه را می توان در هنگام تغییر حیوان وحشی به حیوان اهلی انجام داد. تمایلات وحشی با گذشت زمان از بین رفت. از آنجا که انسانها مجبور بودند برای دفاع از خود گروههایی تشکیل دهند و بدین ترتیب به دلیل تغییرات اقلیمی و خطرات ناشی از سایر حیوانات با یکدیگر همکاری کنند ، یک شبکه اجتماعی زندگی مشترک تشکیل شد. از طریق زندگی اجتماعی ، نمای بیرونی سازگار شده و ویژگی ها برای همبستگی از این لحاظ تغییر یافته است. این اجتماع باعث شد که ظاهری مسالمت آمیز با یکدیگر سازگار شود. تنظیم با یکدیگر و توزیع شکار در بین بسیاری از افراد ، بار قبلی را بر دوش انسان گرفت و بنابراین باعث تغییر هورمونی ویژگیهای سخت و وحشی قبلی به خصوصیات نرم و اجتماعی شد. صلح باعث کاهش شد تستوسترون مرحله. هر دو روان و آناتومی تحت یک تجدید تجدید قرار گرفتند. حتی امروز نیز می توان این شرایط را درک کرد. به عنوان مثال ، یک مرد پسر واقعی می شود و اگر چانه ای قوی و برجسته داشته باشد ، توسط خانم ها به خصوص جذاب شناخته می شود. بنابراین ، از نظر بیولوژیکی ، یک توانایی تولید مثل خوب فرض می شود و غریزه محافظتی لازم برای زنان بیدار می شود. همراه با بینی و پیشانی ، چانه مشخصات را تعیین می کند. به طور کلی ، چانه باعث شکل و فرم زیبایی صورت می شود. این حالت وقتی نمای جلو باریک ، نوک تیز و دارای شکل مثلث جزئی باشد ، به ویژه جذاب یا زیبا درک می شود. از طرف دیگر ، اگر چانه کمی به سمت بیرون خمیده باشد ، صورت به عنوان نمای نمای ، هماهنگ تر به نظر می رسد. از طرف دیگر ، چانه ای که در حال عقب است ، کاملاً بی زیبایی است. اصطلاح پزشکی این "میکروژنیا" است. چنین چانه ای فرورفته و در نتیجه بسیار نامتناسب به نظر می رسد. این معمولاً ضعیف توسعه یافته و باعث بروز آن می شود دهان و بینی خیلی جلوتر ظاهر می شود. به خصوص در نمای پروفایل ، یک چانه عقب می رود بینی بسیار بزرگتر از آنچه که هست به نظر برسد و بنابراین بر صورت مسلط است. یک چانه عقب نیز می تواند رهبری به غبغب سریعتر ، مخصوصاً اگر مقدار آن زیاد باشد پوست در گردن. چانه ای که از عقب می رود می تواند از بدو تولد وجود داشته باشد ، اما همچنین با گذشت زمان و روند پیری به دلیل از دست دادن استخوان در لک ایجاد می شود فک پایین.
بیماری
جراحی یا تصادفات جدی باعث جابجایی چانه ، کج نشستن یا یک طرف آن می شود. به همین ترتیب ، چانه به دلیل یک طرفه تغییر می کند فشار عضله یا نامرتبی دندان ها ، که به نوبه خود منجر به تغییر استخوان و کاهش زیرپوستی می شود بافت چربی. سپس کل صورت تغییر یافته به نظر می رسد. بنابراین ، اصلاح چانه یک روش جراحی است که به طور مکرر انجام می شود ، هم برای یک چانه در حال عقب رفتن ، بلکه برای یک چانه بیرون زده یا غبغب. افزایش چانه توسط بدن امکان پذیر است استخوان ها یا توسط موادی که از بدن منشا نمی گیرند ، به عنوان مثال زیست سازگار ایمپلنت. در صورت کاهش چانه ، بخشی از پایه استخوانی چانه برداشته می شود. این کار از طریق استئوتومی انجام می شود.
