آنتی بیوتیک های طیف گسترده

مقدمه - آنتی بیوتیک با طیف گسترده چیست؟

آنتی بیوتیک ماده ای است که علیه آن استفاده می شود باکتری. آنتی بیوتیک ها فعالیت متابولیکی را کاهش می دهد باکتری و در نتیجه منجر به کاهش تولید مثل باکتریها می شود که می تواند از زنده ماندن کلنی باکتری جلوگیری کند. طیف گسترده ای آنتی بیوتیک ها (همچنین به عنوان آنتی بیوتیک های طیف وسیع شناخته می شود) ، همانطور که از نام آن پیداست ، دارای طیف گسترده ای از فعالیت هستند.

بنابراین می توان آنها را برای تعداد زیادی از گروههای مختلف استفاده کرد باکتری. انواع جداگانه باکتریها دارای مکانیسم های دفاعی مختلفی هستند و از نظر خصوصیات متابولیکی متفاوت هستند. طیف گسترده ای آنتی بیوتیک ها می تواند سازوکارهای مختلف دفاعی باکتری ها را با مکانیسم عملکرد خود کنار بگذارد و بنابراین انواع مختلف باکتری ها را از بین ببرد.

موارد مصرف

علائم استفاده از آنتی بیوتیک های طیف گسترده چند برابر است. این داروهای همه کاره موادی هستند که می توانند در بسیاری از مناطق عفونی استفاده شوند. به عنوان مثال ، یک آنتی بیوتیک با طیف گسترده به طور معمول در مورد عفونت که هنوز عامل بیماری زا مشخص نیست ، تجویز می شود.

به عنوان مثال ، اگر شخصی با ذات الریه یا یک عفونت مجاری ادراری نیاز به درمان دارد ، ابتدا یک آنتی بیوتیک با طیف گسترده انتخاب می شود. در بیشتر موارد ، علائم بهبود می یابند ، زیرا آنتی بیوتیک با طیف گسترده به احتمال زیاد میکروب زمینه ای را از بین می برد. در درمان سرپایی ، اغلب یک آنتی بیوتیک با طیف گسترده انتخاب می شود که بیشترین تأثیر را در برابر باکتری هایی دارد که بیشتر در بیماری تحت درمان هستند.

اگر فرد مبتلا در بیمارستان تحت درمان قرار گیرد ، خون معمولاً از مناطق آلوده بدن نمونه و نمونه گرفته می شود. از این رو اصطلاحاً یک فرهنگ بدست می آید که در آن باکتری های آلوده رشد می کنند. سپس می توان آزمایش کرد که کدام آنتی بیوتیک ها بهترین عملکرد را دارند.

از آنجا که این روند چند روز طول می کشد ، افراد مبتلا ابتدا با یک آنتی بیوتیک طیف گسترده تحت درمان قرار می گیرند. پس از شناسایی دقیق باکتری ها ، می توان درمان را به یک آنتی بیوتیک اختصاصی تغییر داد. آنتی بیوتیک های با طیف گسترده در تمام مناطقی که افراد ضعیف هستند نیز استفاده می شود سیستم ایمنی بدن.

به عنوان مثال ، در آنکولوژی ، چندین آنتی بیوتیک با طیف گسترده اغلب به طور همزمان تحت تجویز می شوند شیمی درمانی. افراد تحت تأثیر شیمی درمانی بسیار ضعیف است سیستم ایمنی بدن. به منظور جلوگیری از انواع عفونت های باکتریایی ، از آنتی بیوتیک هایی استفاده می شود که در برابر هرچه بیشتر عوامل بیماریزا موثر هستند.

آنتی بیوتیک های با طیف گسترده را می توان در مناطق دیگر با سرکوب سیستم ایمنی (کاهش عملکرد سیستم ایمنی) نیز استفاده کرد سیستم ایمنی بدن) بنابراین ، افراد مبتلا به بیماری های التهابی مزمن اغلب تحت فشارهای ایمنی درمان می شوند. عفونت های باکتریایی نیز پس از پیوند یا کورتیزون روش های درمانی ، به همین دلیل از آنتی بیوتیک های طیف گسترده در این مناطق استفاده می شود.

ماده فعال و اثر

آنتی بیوتیک های طیف گسترده را نمی توان به یک ماده فعال خاص یا به یک روش خاص عمل تقلیل داد. آنتی بیوتیک های گسترده ای با طیف گسترده وجود دارد و هیچ یک از آنها در برابر انواع باکتری ها موثر نیستند. حتی یک آنتی بیوتیک با طیف وسیع باید انتخاب شود تا به احتمال زیاد باکتری با احتمال زیاد زمینه اصلی وجود داشته باشد.

آنتی بیوتیک های طیف گسترده شامل آمینوپنی سیلین ها هستند (آموکسی سیلین, آمپی سیلین) ، که از تشکیل دیواره سلول باکتری جلوگیری می کند و در نتیجه باعث از بین رفتن سلول می شود میکروب ها. گروه سفالوسپورین ها (سفتریاکسون ، سفوتاکسیم ، سفتازیدیم) نیز مانند گروه کارباپنم ها (مروپنم) تشکیل دیواره سلول را مهار می کنند. علاوه بر این ، طبقات مختلف مواد فعال می توانند مکانیسم های دفاعی اضافی باکتری ها را از کار بیندازند.

به عنوان مثال ، کارباپنم ها در برابر بتا لاکتاماز مقاوم هستند. بتا لاکتاماز آنزیمی از باکتری ها است که مکانیسم دفاعی خاصی را در برابر برخی از آنتی بیوتیک ها تشکیل می دهد. با این حال ، نمی توان از طریق آنزیم های گسترده آنتی بیوتیک های مقاوم در برابر بتا لاکتاماز جلوگیری کرد.

گروه فلوروکینولون (سیپروفلوکساکسین ، لووفلوکساسین) ، از سوی دیگر ، مکانیسم عملکرد متفاوتی دارد: این آنتی بیوتیک های طیف گسترده ، اصطلاحاً ژیراز باکتری را مهار می کنند. این نیز آنزیمی از باکتری ها است. باکتری ها برای خواندن اطلاعات از طرح سلول خود (DNA) که برای ساخت سلول های جدید لازم است ، به ژیراز نیاز دارند.