وظایف شبکیه چشم
La شبکیه چشم، همچنین به عنوان شبکیه شناخته می شود ، مسئول انتقال محرک ها به مغز. بنابراین مسئولیت اطمینان از درک آنچه که ما می بینیم به عنوان یک تصویر است. قبل از رسیدن نور به شبکیه داخل چشم ، نور باید ابتدا از قرنیه ، عدسی و بدن زجاجیه چشم عبور کند.
شبکیه از میلیون ها سلول حسی تشکیل شده است. اطلاعات نور منعکس شده از جسم دیده شده توسط سلولهای شبکیه جمع آوری شده ، دسته بندی می شود و در نهایت از طریق عصب باصره به عنوان انگیزه ای برای مغز. این وظایف توسط انواع مختلف سلول که در شبکیه چشم بهم پیوسته اند انجام می شود.
علاوه بر این ، شبکیه چشم وظایف متابولیسم ویتامین A را انجام می دهد و نوعی مرز بین آن و خون عروق واقع در کنار آن در کوروئیداست. اینها خون عروق شبکیه را تأمین کنید. مانع اطمینان حاصل می کند که هیچ ماده مضر از آن وجود ندارد خون می تواند وارد شبکیه شود. همچنین شبکیه حاوی ناحیه شدید بینایی ، اصطلاحاً ماکولا یا fovea centralis است. فقط مخروط ها در اینجا قرار دارند.
فیزیولوژی شبکیه
هنگامی که یک محرک نوری به چشم برخورد می کند ، ابتدا باید از چندین ساختار مختلف چشم به گیرنده های نوری منتقل شود. ابتدا ، ضربه نور به قرنیه در محفظه قدامی چشم برخورد می کند ، از طریق آن عبور می کند شاگرد، اتاق خلفی ، لنز و بدن شیشه ای. برای رسیدن به گیرنده های نوری ، نبض نور باید از دو لایه داخلی شبکیه عبور کند.
هنگامی که محرک نوری به سلولهای حسی رسید ، این محرک نوری به محرکهای الکتروشیمیایی تبدیل شده و به دو لایه داخلی شبکیه منتقل می شود. سلولهای لایه داخلی سلول را تشکیل می دهند عصب باصره، که محرک ها را به مغز، جایی که پردازش و درک می شوند. سه نوع مخروط برای دید رنگ و روشنایی وجود دارد که از مخروط های قرمز ، سبز و آبی تشکیل شده است. میله های مسئول دید گرگ و میش در حالت روشنایی تقریباً خاموش هستند و نمی توانند رنگ ها را درک کنند.
در تاریکی فقط میله ها فعال هستند ، بنابراین دید رنگی نیز در گرگ و میش و تاریکی دشوار است. گیرنده های نوری و سلول های دو قطبی فعالیت (پتانسیل) خاصی دارند. آنها وقتی تحریک می شوند ، با افزایش یا کاهش پتانسیل ، این اطلاعات را منتقل می کنند.
La گانگلیون سلول ها به نوبه خود اطلاعات خود را از طریق سیگنال های الکتریکی (پتانسیل های عملکرد) منتقل می کنند ، یعنی آنها با کد فراوانی کد می شوند. بنابراین ، روشنایی و رنگ فرکانسهای مختلفی دارند که کد فرکانس آنها در مغز رمزگشایی شده و به تصویر ترجمه می شود. گیرنده های نوری و سلول های دو قطبی فعالیت (پتانسیل) خاصی دارند.
در صورت تحریک ، آنها با افزایش یا کاهش پتانسیل ، این اطلاعات را منتقل می کنند. گانگلیون سلول ها به نوبه خود اطلاعات خود را از طریق سیگنال های الکتریکی (پتانسیل های عملکرد) منتقل می کنند ، یعنی آنها با کد فراوانی کد می شوند. بنابراین ، روشنایی و رنگ فرکانسهای مختلفی دارند که کد فرکانس آنها در مغز رمزگشایی شده و به تصویر ترجمه می شود.
