چسبندگی یا چسبندگی سلول ، چسبندگی سلول ها به یکدیگر یا سایر ساختارهای آلی است. این نیروی چسبندگی یکی از پایه های اساسی حیات آلی است ، زیرا ساختار بتونی بدن را برای مثال فراهم می کند.
چسبندگی سلول چیست؟
چسبندگی سلول یا چسبندگی سلول ، اتصال سلول ها به یکدیگر یا به سایر ساختارهای آلی است. سلولها به سلولهای دیگر ، لایه های مختلف یا غشای مولکولی متصل می شوند. به این ترتیب آنها در محیط خود لنگر می اندازند. در همین زمان ، سلول ها نیز از این طریق خود را از سایر تشکیلات سلولی ، بافت ها و اندام ها جدا می کنند. چسبندگی سلول همچنین باعث می شود پیوندهای ضعیف تر به طور مداوم از پیوندهای قوی تر بین سلول ها جدا شوند ، و در نتیجه ارتباط سلول تجدید و تثبیت می شود. تماس سلول ها با یکدیگر رهبری برای انسجام مکانیکی ، آنها مرزبندی را در برابر رسانه های خارجی موجود تضمین می کنند و گسترش روابط مستقیم بین سلولها یا سلولهای سلول را امکان پذیر می کنند. به عنوان مثال ، بافت جدید انسانی پس از جراحی ، آسیب دیدگی یا استخوان تشکیل می شود شکستگی.
کارکرد و وظیفه
چسبندگی سلول همچنین به فرد امکان می دهد خون سلول ها به دیواره های داخلی خون می چسبند عروق و بنابراین از جریان خون جدا می شود. دیگر خون سلول ها حتی قادر به حرکت در امتداد دیواره عروق هستند. به این ترتیب سلولهای سیستم ایمنی بدن، به عنوان مثال ، می تواند به مکان های هدفمند عفونت در بدن برسد. ممکن است که اینها باشد خون سلول ها حتی می توانند از آن عبور کنند مانع خونریزی مغزی. این محافظت می کند مغز از جانب پاتوژن ها و همچنین سموم و مواد پیام رسان در خون. پزشکی هنوز نتوانسته است این پدیده را اثبات کند ، اما احتمالاً مربوط به برخی بیماری های عصبی است که هنوز به طور قطعی تحقیق نشده است. در طول لخته شدن خون ، پلاکت (ترومبوسیت ها) باند چسبی تشکیل می دهند و کم و بیش محکم به یکدیگر می چسبند. بافت پوست یا هر اندام داخلی چیزی بیشتر از یک باند منسجم بزرگ سلول نیست. سلولهای بافتی توسط چسبندگی سلول به سلول متصل می شوند پروتئین ها ماتریس خارج سلولی این ماده بین سلولی به طور عمده از تشکیل شده است بافت همبند، که سلولها را با مواد مغذی تأمین می کند و سیگنال های عصبی را منتقل می کند.
بیماری ها و اختلالات
توسعه از بیماری های عفونی به همان اندازه با چسبندگی سلول مرتبط است. به عنوان مثال ، متعدد باکتری وارد بدن از طریق غشاهای مخاطی در دستگاه تنفسی. آنها در آنجا می چسبند و از این طریق وارد ارگانیسم انسان می شوند ، در آنجا با موفقیت تکثیر می شوند. باکتری به خوبی با ساختار مولکولی غشاهای مخاطی سازگار شده اند و عملا هیچ چیزی نمی تواند آنها را در این مسیر متوقف کند. التهابات نیز ارتباط مستقیمی با چسبندگی سلول در بدن دارند. آنها می توانند با انتشار فیبرین ، خاصیت چسبندگی کل لایه های بافت را تغییر دهند. این مانند چسب عمل می کند و بنابراین منجر می شود بافت همبندمانند چسبندگی که می تواند بر خون نیز تأثیر بگذارد عروق واقع در آنجا فیبرین پروتئینی است که در واقع مسئول لخته شدن خون است. با این حال ، با تحریک چسبندگی بافتی ، می تواند عملکرد طبیعی اندام های آسیب دیده را مختل کند یا آن را غیرممکن کند. در این موارد ، بافتها یا اندامهایی که به طور معمول هیچ ارتباطی با یکدیگر ندارند رشد با یکدیگر. نمونه ای از فرآیندهای این نوع به اصطلاح شکم چسبنده ، یک بند ناف زخم در حفره شکم است. تا زمانی که چسبندگی به طور عمده بر بافت پشتیبانی کننده و نه بر روی بافت ارگان ساز تأثیر بگذارد ، می تواند کاملاً بی خطر باشد. عوارض جدی تر می تواند ایجاد شود ، به عنوان مثال ، توسط انسداد روده، که همچنین چسبندگی در حفره شکم است. می تواند رهبری به پارگی روده ، که ممکن است زندگی را تهدید کند. محدودیت یا حتی قطع جریان خون به دلیل چسبندگی در ناحیه شکم همچنین امکان پذیر است. در بدترین حالت ممکن است بافت آسیب دیده بمیرد. مداخله جراحی اجتناب ناپذیر است. چسبندگی به دنبال چسبندگی نامنظم سلول نیز اغلب در مفصل ایجاد می شود کپسول، جایی که آنها رهبری به محدودیت های عظیم در عملکرد مشترک. همانطور که به نظر می رسد ، چسبندگی یا چسبندگی چسبنده سلول قادر به شکایت یا اختلالات متعدد جسمی است بدون اینکه علت آن در ابتدا به وضوح قابل شناسایی باشد. اگر به عنوان مثال اندام های تناسلی زن تحت تأثیر قرار گیرند ، عواقبی مانند درد در پایین شکم ، اختلال عملکرد جنسی یا حتی ناباروری ممکن است رخ دهد می توان چسبندگی را با جراحی برید. با این حال ، معمول است که پس از چنین چسبندگی در مدت زمان کوتاه تری دوباره تشکیل شوند. به اصطلاح از موانع چسبندگی مایع با موفقیت استفاده می شود. این می تواند به عنوان مثال ، محلول باشد قندمانند ماده ای که به عنوان مایع آبیاری در طی یک روش جراحی استفاده می شود. تحقیقات در مورد تمام فرآیندهای مرتبط با چسبندگی سلول نیز از اهمیت زیادی برخوردار است سرطان درمان. این عمدتا مربوط به تعامل عروقی است اندوتلیوم (درونی رگ خونی دیواره) با سلولهای خون و تومور. این اطلاعات در مورد پیشرفت سرطان. عروقی اندوتلیوم یک تشکیل سلول است که به عنوان یک مانع و همچنین یک واسطه عمل می کند توده تبادل بین جریان خون و بافت اطراف آن. به عنوان پوشش عروق و شاخه های عروقی ، ناحیه اندوتلیوم در بدن یک انسان بالغ حدود 5,000 متر مربع تخمین زده می شود. این قابل مقایسه با ابعاد یک زمین فوتبال است. در این شرایط ، چسب سلول فعل و انفعالات از اندوتلیوم با لکوسیتها, پلاکت و سلولهای توموری تنوع و ابعاد بسیار زیادی دارند. فرآیندهای التهابی و انعقاد خون اختلالات را می توان با درک بهتر این موارد به وضوح توضیح داد و احتمالاً کنترل کرد فعل و انفعالات. علاوه بر این ، تحقیقات مناسب درک چگونگی آن را آسان تر می کند سرطان سلول ها به دیواره های عروقی متصل شده و از آنها شکسته می شوند و متعاقباً به ساختار بافت اطراف آن حمله می کنند. اگر این تحقیق پیچیده و پیچیده موفقیت آمیز باشد ، غیرفعال کردن سلول های تومور بدخیم (بدخیم) در آینده امکان پذیر است.
