ویروس دنگ: عفونت ، انتقال و بیماری ها

تب دانگ ویروس باعث بیماری می شود که عضله شدید ایجاد می کند و درد استخوان و تب چند روز طول می کشد. این تب دانگ توسط پشه های مختلف منتقل می شود.

ویروس دنگی چیست؟

عفونت گسترده عمدتا در کشورهای گرمسیری و نیمه گرمسیری است. تب دانگ ویروس ها به جنس فلاوی ویروس تعلق دارند و به چهار زیر گروه (DENV-1 تا DENV-4) تقسیم می شوند. آنها معمولاً توسط کنه ها و پشه ها (بندپایان) به پستانداران و پرندگان منتقل می شوند. عمومی نام از زرد گرفته شده است تب (لاتین "flavus" - زرد). بعلاوه تب دانگ، این ویروس ها نیز باعث شود آنسفالیت و مننژوآنسفالیت و همچنین نیل غربی تب. علاوه بر این ، انسان می تواند منقبض شود دانگ تب خونریزی دهنده (دانگ) شوک سندرم) ، که تهدید کننده زندگی است و عمدتا در کودکان رخ می دهد. خوشبختانه ، با این حال ، اغلب مواجه نمی شود.

وقوع ، توزیع و خصوصیات

بردارها (بردارها) از تب دانگ حشرات مانند تب زرد پشه ، پشه ببر آسیایی و پشه ببر پلینزی. مشاهده شده است که به خصوص پشه ببر آسیایی دامنه خود را برای چندین سال به اروپا گسترش داده است. طبق یافته های اخیر ، برخی دیگر از گونه های پشه نیز ممکن است مسئول گسترش تب دنگی باشند. ویروس ها با گزش پشه های ماده آلوده منتقل می شوند. پشه های آلوده به نوبه خود ویروس را با مکیدن به دست می آورند خون از انسان قبلاً آلوده شده است. پشه های نر هیچ نقشی در این فرآیند ها ندارند زیرا خون گیر نیستند. ویروس دنگ توسط پشه ها در درجه اول در مناطق شهری و معمولاً در مجاورت پناهگاه های انسانی منتشر می شود. حشرات ترجیح می دهند در اوایل صبح و اواخر عصر نیش خود را تنظیم کنند. آنها تخم مرغ بسیار مقاوم هستند و در کوچکترین آنها قرار می گیرند آب سپرده ها اگر یک پشه ماده به ویروس دنگی آلوده شود ، عامل بیماری زا را مستقیماً به فرزندان خود منتقل می کند. امروزه تب دانگ بیماری ویروسی است که بیشتر توسط پشه ها منتقل می شود. توزیع منطقه عفونت از جنوب شرقی آسیا از طریق هند ، پاکستان و افغانستان تا آمریکای جنوبی و مرکزی ، آفریقا و استرالیا گسترش می یابد. حداقل دما برای زنده ماندن پشه حدود 10 درجه سانتی گراد است. با این حال ، به دلیل گرم شدن کره زمین ، گسترش جمعیت پشه ها تسهیل می شود. اولین موارد تب دنگی قبلاً در جنوب فرانسه و کرواسی ثبت شده است. در جزیره مادیرا در اقیانوس اطلس پرتغال ، چند صد نفر در سال 2012 به تب دنگی مبتلا شدند.

بیماری ها و شکایات

این بیماری چند روز پس از عفونت رخ می دهد و منجر به تب شدید و ناگهانی تا 40 درجه سانتی گراد می شود. عضله معمول و درد استخوان اغلب توسط درد مفاصل و سردرد. علائم شدید رهبری به عوارض هنگام ایستادن یا راه رفتن علاوه بر این ، وجود دارد از دست دادن اشتها, اسهال, استفراغ، سرفه کردن ، تهوع, یبوست، و گاهی اوقات تورم لنف گره ها در ابتدای شیوع ، کل پوست اغلب قرمز می شود. تب پس از دو تا سه روز تا حدودی کاهش می یابد ، اما ممکن است دوباره افزایش یابد. بینی و لثه ممکن است گاهی خونریزی کند. با این حال ، بعد از حدود یک هفته ، تمام ناهنجاری ها در یک دوره عادی فروکش می کنند بدون اینکه صدمه ای در پی داشته باشد. برخی از احساس خستگی ممکن است برای چند هفته باقی بماند. با این حال ، دوره شدید ، تب خونریزی دهنده دانگ ، ممکن است شامل خونریزی شدید در ناحیه لگن باشد پوست و در دستگاه گوارش. غیر معمول نیست استفراغ خون و مدفوع خونی برای دنبال کردن. خونریزی در مغز یا ریه ها حتی ممکن است. تعداد خون پلاکت (ترومبوسیت ها) ممکن است به طور ناگهانی افت کند. بدون مداخله پزشک ، از دست دادن مایعات و خون اغلب منجر به تهدید زندگی می شود شوک با نارسایی گردش خون. با این حال ، این علائم فقط در 1 تا 5 درصد موارد مشاهده می شود. به گزارش جهان سلامتی سازمان (WHO) ، سالانه بالغ بر 100 میلیون نفر در سراسر جهان به تب دنگی مبتلا می شوند. در آلمان سالانه فقط حدود 300 تا 600 مورد اتفاق می افتد. از آنجا که تب دانگ می تواند از سفرهای خارجی وارد شود ، محافظت بهینه از پشه مهمترین اقدام پیشگیرانه است. بازوها و پاها باید همیشه با لباس پوشانده شوند. اسپری پشه را می توان به پوست و همچنین لباس در رختخواب ، یک پشه بند بسیار محکم و محافظت قابل اعتماد از پنجره توصیه می شود. هیچ استراتژی درمانی خاصی علیه تب دنگی وجود ندارد. یک واکسن نیز هنوز معرفی نشده است. به دلیل جسمی شدید درد، تب دانگ گاهی اوقات به عنوان تب شکستگی استخوان نیز شناخته می شود. در آلمان ، بیماری عفونی قابل اطلاع است تا بتوان از یک اپیدمی پیشگیری کرد. با این حال ، انتقال مستقیم از شخص به شخص دیگر می تواند منتفی باشد. به هر فرد مبتلا توصیه می شود مایعات زیادی بنوشد و هرگونه خونریزی غیرطبیعی را سریعاً به پزشک خود اطلاع دهد. علاوه بر این ، داروهایی مانند اسپرین or ایبوپروفن باید اجتناب شود ، زیرا تمایل به خونریزی را افزایش می دهد. با کنترل پزشکی خوب ، تب دنگی خوش خیم است و آسیب قابل توجهی ایجاد نمی کند. با این حال ، قبل از هر سفر به مناطق پر خطر ، یادگیری در مورد خطرات فعلی و حفاظت ایمن نمی تواند ضرری داشته باشد.