تب زرد

معرفی

رنگ زرد تب یک بیماری عفونی است که توسط پشه ها منتقل می شود. ویروس عامل بیماری زرد نامیده می شود تب ویروس. این بیماری معمولاً با مشخص می شود تب, تهوع و استفراغ و می تواند به خودی خود فروکش کند یا در موارد شدیدتر در صورت عدم درمان منجر به مرگ شود. دلایل این امر خونریزی در دستگاه گوارش و ناگهانی است کبد و کلیه شکست به عنوان عوارض. تب زرد بیشتر در صحرای آفریقا و آمریکای جنوبی دیده می شود ، به همین دلیل قبل از سفر به این مناطق واکسیناسیون علیه تب زرد ترتیب داده می شود.

تب زرد در کدام مناطق وجود دارد؟

تب زرد در آفریقا ، آمریکای جنوبی و آمریکای مرکزی رخ می دهد. از آنجا که مناطق آسیب دیده در ناحیه عرض های جغرافیایی خاصی اتفاق می افتد ، می توان از به اصطلاح "کمربند تب زرد" نیز صحبت کرد. در آفریقا ، بیش از همه مناطق جنوب از صحرا ، که در ارتفاع خط استوا قرار دارند ، تحت تأثیر قرار گرفته اند.

مقاصد معروف صفری در تب تب زرد ، ZB کنیا ، تانزانیا است. کشورهای آفریقای غربی در خلیج گینه نیز به ویژه تحت تأثیر قرار گرفته اند.

در آمریکای جنوبی تب زرد در قسمت شمالی قاره بیشتر دیده می شود: برزیل ، پرو ، بولیوی ، ونزوئلا ، اکوادور و کلمبیا. آرژانتین و شیلی تحت تأثیر قرار نگرفته اند. در آمریکای مرکزی تب زرد کمتر از آمریکای جنوبی دیده می شود ، عمدتا کشورهای جزیره کارائیب تحت تأثیر قرار گرفته اند: کوبا ، جمهوری دومنیکن ، جامائیکا و هائیتی. تب زرد در کشورهای مختلف آسیب دیده بسیار متفاوت قابل توزیع است ، بنابراین توصیه می شود قبل از سفر به پزشک مراجعه کنید. تاکنون هیچ موردی از تب زرد از آسیا گزارش نشده است ، اگرچه شرایط آب و هوایی لازم برای انتقال نیز در آنجا وجود دارد.

کدام پشه ها تب زرد را منتقل می کنند؟

ویروس تب زرد از خانواده فلاوی ویروس است و عمدتا در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری آفریقا و آمریکای جنوبی یافت می شود. در گذشته ، این بیماری فقط در آفریقا رخ داده است ، اما از طریق تجارت برده به آمریکای جنوبی نیز شیوع یافته است. پشه ای که ویروس تب زرد را منتقل می کند ، در آسیا نیز یافت می شود ، اما بیماری در آنجا اتفاق نمی افتد.

هیچ توضیحی برای این پدیده وجود ندارد. ویروس تب زرد با نیش پشه از پشه به انسان منتقل می شود. تنها ارگانیسم هایی که ویروس می تواند در آنها زنده بماند ، پستانداران بزرگ (انسان و میمون ها) و خود پشه ها هستند.

طبق آمار ، سالانه حدود 200,000 نفر در مناطق خطرناک مبتلا به تب زرد می شوند ، 30,000،XNUMX نفر از آنها می میرند. در آلمان بیماری باید با نام گزارش شود. بین دو نوع پشه تمایز قائل می شوند که هر دو باعث تب زرد می شوند: Aedes aegypti و پشه های جنگل (به عنوان مثال Aedes africanus در آفریقا و پشه های Hemogogus در آمریکا).

پشه های جنگل می توانند ویروس تب زرد را از طریق گزش به بسیاری از گونه های مختلف میمون ها ، که مخزن طبیعی عامل بیماری زا هستند ، منتقل کنند. با این حال ، پشه های جنگل همچنین می توانند افرادی را که در جنگل های بارانی گرمسیری و تب زرد زندگی می کنند ، آلوده کنند. اگر این افراد آلوده بعداً در مناطق شهری بیشتری بمانند ، ویروس تب زرد می تواند توسط پشه Aedes aegypti بلعیده شود.

دلیل این امر این است که این پشه در نزدیکی سکونتگاه های انسانی تولید مثل می کند. بنابراین ، پشه Aedes aegypti به ناقل ویروس تب زرد از انسانی به انسان تبدیل می شود ، که "ناقل" نامیده می شود. پشه Aedes aegypti می تواند باعث شیوع گسترده بیماری در مناطقی شود که بسیاری از افراد در برابر تب زرد واکسینه نشده اند.

این ویروس از خانواده فلاوی ویروس است (لاتین flavus = زرد). اینها ویروس ها دارای یک ماده ژنتیکی متشکل از یک رشته RNA است. مشترک آنها این است که همه آنها توسط پشه ها یا کنه منتقل می شوند. ویروس تب زرد سلولهای را آلوده می کند سیستم ایمنی بدن، به عنوان مثال سلول های پاک کننده ، و در اینجا با ضرب مواد ژنتیکی شروع می شود.