فیبریلاسیون دهلیزی متناوب چگونه است؟
متناوب فیبریلاسیون دهلیزی با این واقعیت مشخص می شود که پس از شروع خود به خود به حالت عادی (به اصطلاح ریتم سینوسی) باز می گردد. این منجر به فازهایی در نوار قلب می شود که در آن هیچ موج P قابل تشخیص نیست (مرحله از فیبریلاسیون دهلیزی) ، و معمولاً با یک همراه است افزایش نبض نرخ. پس از آن ، قلب ریتم دوباره به شکل معمول خود می پرد ، که در ECG توسط یک موج P ، یک QRS کامل و یک موج T بیان می شود. در بیشتر موارد ، قلب نرخ نیز به حالت عادی برگشته است. بعد از مدتی، فیبریلاسیون دهلیزی دوباره می تواند رخ دهد.
فیبریلاسیون دهلیزی پاروکسیسم به چه صورت است؟
اصطلاح "پاروکسیسم" از زبان یونانی آمده و بهتر است "تشنج مانند" ترجمه شود. در اصطلاحات پزشکی آن مترادف با اصطلاح "متناوب" استفاده می شود. بنابراین ، فیبریلاسیون دهلیزی پاروکسیسم (= متناوب) با تغییر خود به خودی بین فازهای طبیعی (ریتم سینوسی) و فیبریلاسیون دهلیزی مشخص می شود. در طی فیبریلاسیون دهلیزی پاروکسیسم ، معمولاً هیچ موج P در ECG قابل مشاهده نیست. ریتم سینوسی معمولاً با موج P ، کمپلکس QRS و موج T نرمال است.
WPW در نوار قلب چگونه است؟
WPW (سندرم ولف-پارکینسون-وایت) بیماری از طیف آریتمی های قلبی است. تحریک الکتریکی معمولاً سریعتر از طریق مسیرهای هدایت اضافی بین دهلیزها و بطن ها به بطن ها منتقل می شود. این منجر به یک تصویر تاکی کاردی (ضربان قلب سریع) در نوار قلب می شود. علاوه بر این ، موج دلتا ، که در منطقه مجتمع QRS واقع شده است (که نشان دهنده انقباض قلب اتاق) ، در نوار قلب دیده می شود. بنابراین مجموعه QRS گسترش یافته است. به دلیل بازگشت پاتولوژیک تحریک به دهلیزها ، فیبریلاسیون دهلیزی با علائم مربوطه در ECG می تواند رخ دهد.
شفت P
موج P در ECG بیانگر هدایت تحریک در دهلیزها است. قلب خودش است راهنمااز گره سینوسی، در واقع شده است دهلیز راست. از آنجا ، محرک الکتریکی از طریق دهلیزها در جهت بطن ها انجام می شود.
این فرایند به طور معمول توسط موج P نشان داده می شود. در فیبریلاسیون دهلیزی ، دیگر انتقال محرک در دهلیزها هماهنگ نیست. این باعث تغییر شکل موج P می شود. در بیشتر موارد ، این منجر به انتقال کاملاً غیر مستقیم و آشفته محرک ها در دهلیزها می شود. در نتیجه ، فقط امواج به اصطلاح لرزاننده یا اصلاً هیچ موجی در محل واقعی امواج P قابل مشاهده نیستند.
