نشانه ها
اصطلاحاً dyshidrotic است اگزما خود را با وزیکول های خارش دار ، تاول زده نشده یا تاول (تاول) نشان می دهد که ممکن است در کناره های انگشتان ، کف دست ها و همچنین پا ظاهر شود. بثورات غالباً دو طرفه و متقارن است. وزیکول ها یا تاول ها با مایع ادم پر می شوند ("آب تاول ”) و در اپیدرم قرار دارند. آنها حدود دو تا چهار هفته ادامه می یابند و ممکن است همراه با التهاب باشند. Dyshidrotic اگزما ممکن است عود کند و همچنین ممکن است مزمن باشد. درجه شدت آن متفاوت است. اگر علائم شدید باشد ، فعالیتهای شغلی و خصوصی محدود می شود. فوق عفونت ممکن است به عنوان یک عارضه رخ دهد. این بیماری توسط Tilbury Fox در سال 1873 توصیف شد. همچنین به خصوص در صورت وجود تاول های بزرگ ، پومفولیکس نیز نامیده می شود. نام و دلایل احتمالی آن بحث برانگیز است (Storrs، 2007). تغییر نام به "درماتیت حفره ای حاد و عودکننده دست" نیز توصیه شده است.
علل
چندین عامل برای تحریک یا تشدید شناخته شده است شرط. بسیاری از بیماران دارای استعداد آلرژیک (آتوپی) و درماتیت آتوپیک. درماتیت تماس آلرژیک به مواد مختلف مانند فلزات (نیکل ، کروم ، کبالت، زیر فلز را ببینید حساسیت) ، عطرها ، محصولات مراقبت شخصی ، مواد آرایشی و پروبالاسم نیز ممکن است یک دلیل باشد. اصطلاح dyshidrosis (dyshidrotic) ارتباط با تعریق را نشان می دهد. این ممکن است در بعضی موارد درماتیت را تشدید کند. با این حال ، اختلال در عملکرد غدد عرق اکرین وجود ندارد! سایر عوامل احتمالی:
- قارچ ها: درماتوفیت ها ، کاندیدا.
- استرس عاطفی
- تغییر دما
- ژنتیک
- سیگار کشیدن
- دارو ، به ویژه ایمونوگلوبولین های داخل وریدی (IVIg).
- جراحات جزئی
- مواد تحریک کننده
تشخیص
تشخیص در درمان پزشکی بر اساس سابقه بیمار انجام می شود ، معاینهی جسمی و با حساسیت تست. دیگر پوست بیماری ها باید کنار گذاشته شوند.
درمان غیر دارویی
- کمپرس سرد
- اجتناب از عوامل محرک (فلزات)
- به طور مرتب از دست ها با کرم دست مراقبت کنید
- از صابون ملایم استفاده کنید
- اصلاح عوامل خطر
درمان دارویی
موضعی ضد التهاب و ضد حساسیت گلوكوكورتيكوئيدها برای درمان تایید شده اند. در موارد شدید ، درمان خوراکی نیز ممکن است نشان داده شود ، به عنوان مثال ، با پردنیزون. مهار کننده های موضعی کلسینورین، از جمله تاکرولیموس و پیمکرولیموس، دارای خواص ضد التهابی و سرکوب کننده سیستم ایمنی مانند گلوكوكورتيكوئيدها. آنها به صورت محلی و به عنوان پماد یا کرم استفاده می شوند. فتوشیمی درمانی محلی با نور 8-methoxypsoralen یا psoralen و موج بلند UV-A در منابع ذکر شده است. داروهای موجود برای خوددرمانی شامل موارد زیر است:
- موضعی گلوكوكورتيكوئيدها: هیدروکورتیزون.
- آنتی هیستامین های موضعی
- عوامل برنزه کننده موضعی
- ضد قارچ ها
- پماد زخم ، پماد روی
- پماد کاردیوسپرم و جادوگر
- حمام های دارویی
