اولین نشانه ها | سندرم مرز

اولین نشانه ها

La بیماری روانی معروف به اختلال مرزی در اصطلاحات روانپزشکی به عنوان ناپایدار عاطفی یاد می شود اختلال شخصیت. این اصطلاح قبلاً حاوی برخی ارجاعات به علائمی است که می تواند در اختلالات مرزی وجود داشته باشد. به طور خاص ، بیماران مبتلا به این اختلال بسیار بدخلق هستند و غالباً دچار انفجارهای هیجانی غیرقابل کنترل می شوند.

آنها غالباً بسیار تکانشی و بدون فکر قبلی در مورد عواقب احتمالی اعمال خود عمل می کنند. به طور معمول ، بیماران مرزی اغلب وارد روابط بین فردی می شوند ، اما در بسیاری از موارد این روابط به سرعت از بین می روند و بنابراین بسیار ناپایدار هستند. بیماران معمولاً سریعاً بین دلبستگی عاطفی بسیار شدید جابجا می شوند و به همسر خود می چسبند تا او را از آن دور کنند و دوباره ارزشش را کم کنند.

ترس از دست دادن، به ویژه ترس از رها شدن ، نقش عمده ای در بیماری مرزی دارد. سایر علائم احتمالی خط مرزی اختلال شخصیت می تواند یک احساس تکراری از پوچی درونی ، رفتار خودآزاری یا حتی خودکشی (اقدام به خودکشی) باشد. افراد غالباً مبتلا توصیف می کنند که احساس این احساس را دارند که دوباره می توانند از طریق ترک یا رفتارهای خودزنی دیگر احساس بهتری داشته باشند.

رفتارهای بالقوه مضر دیگری مانند قمار بیش از حد ، مصرف مواد مخدر ، فعالیت جنسی با تغییر شریک جنسی دائماً یا رفتار شدید غذایی نیز می تواند رخ دهد. در بیماران با مرز اختلال شخصیت، به اصطلاح بیماری های همراه ، یعنی بیماری های اضافی ، بیشتر از بیماران سالم روانی رخ می دهد. این شامل افسردگی، وابستگی به مواد مخدر یا الکل ، اختلالات خوردن و اختلالات اضطرابی.

مرز در کودکان

سندرم مرز تشخیص آن در کودکان آسان نیست. در حین کودکی یا بلوغ ، نوجوانان قبلاً می توانند از این بیماری رنج ببرند و برخلاف آنچه تصور می شود ، افراد مبتلا فقط از طریق خودزنی خود را نشان نمی دهند. اغلب این بیماری همچنین از طریق خلق و خوی که به سرعت در حال تغییر است ، خود را نشان می دهد.

این امر خیانت آمیز است زیرا تشخیص این بی ثباتی عاطفی از بی ضرر بسیار دشوار است نوسانات خلقی، که می تواند برای مرحله دشوار بلوغ معمول باشد. بنابراین غیر معمول نیست که تغییرات معمولی در شخصیت ابتدا توسط والدین یا سایر اعضای خانواده مشاهده نمی شود ، بلکه توسط معلمان یا مربیان در مهد کودک. این قابل قبول است از آنجا که کودکان در مدرسه یا مهد کودک باید بسیار سازگارتر از خانه باشد.

اگر این امر به دلیل بی ثباتی عاطفی ، مشکلات بزرگی را برای آنها ایجاد کند ، به دلیل ناکارآمدی اجتماعی خاص ، در خارج از محیط خانه اغلب راحتتر مورد توجه قرار می گیرد. اضافه بار گرفتن بیش از حد خود و غیرقابل کنترل بودن احساسات و انگیزه های خود نیز می تواند در کودکان از طریق خیس شدن در رختخواب ، اختلالات خواب و همچنین اختلالات خوردن آشکار شود. سندرم مرزی تأثیر بسیار دشواری بر روابط بین فردی دارد.

این یک شراکت است یا یک دوستی تقریباً یکسان است. تعامل بیشتر افراد مرزی برای افراد دیگر بسیار دشوار است ، زیرا آنها در ارزیابی چگونگی تأثیر خود بر دیگران یا احساس دیگران در حال حاضر بسیار دشوار هستند. برخورد با شریک زندگی آنها به ویژه دشوار است.

دلیل این امر این است که درک خود از مرزنشینان می تواند بین عشق به خود و نفرت از خود نوسان زیادی داشته باشد و همچنین ترس اغراق آمیز از کنار گذاشته شدن وجود دارد. برای مرزنشینان در یک رابطه معمول است که آنها در ابتدای رابطه بیش از حد ایده آل می کنند و مبالغه می کنند ، اما این فقط موارد کوچک مانند تأخیر در قرار ملاقات یا دیگر بی توجهی ها مانند عدم تماس تلفنی موعود را می طلبد فرد مربوطه احساس کند عمیقاً آزرده شده است. این معمولاً نتیجه این می شود که احساسات مثبت قوی که به تازگی وجود داشته اند ، به دلیل چنین تخلفی که تصور می شود ، به سرعت تبدیل به یک پس زدن شدید می شوند. بنابراین یک بیماری مرزی برای شریک زندگی یک چالش بسیار سخت و غالباً دلیل جدایی است.