Thomapyrin® یک ترکیب ترکیبی متشکل از مواد فعال است پاراستامول، استیل سالیسیلیک اسید (ASS) و كافئين. توسط Boehringer Ingelheim Pharma GmbH & Co. KG به بازار عرضه می شود (وین ، اتریش). این یکی از پر مصرف ترین نسخه های بدون نسخه است درد- اعتقاد به مواد مخدر در آلمان. از توماپیرین® بیشتر برای تسکین خفیف تا متوسط استفاده می شود درد.
ترکیب
توماپیرین® به صورت قرص با محتوای ماده فعال 250 میلی گرم یا 500 میلی گرم فروخته می شود. توزیع سه ماده فعال در یک قرص 500 میلی گرمی به این شکل است. :
- ASS با 250 میلی گرم بالاترین غلظت است
- سپس پاراستامول را با 200 میلی گرم دنبال می کنیم
- كافئين با 50 میلی گرم بخش نسبتاً کمی را تشکیل می دهد.
حالت عمل
دو ماده ضد درد ASS و پاراستامول بیشترین استفاده را دارند درد- آمادگی های اعتقادی هر دو در گروه مسکن های غیر افیونی قرار دارند. این به این معنی است که آنها مواد موثره مربوط به آنها نیستند مورفین. ASAR ها به زیر گروه NSAIDs (داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی / ضد فلوژیستیک) تعلق دارند - یعنی مسکن هایی که بر اساس ماده فعال نیستند کورتیزون.
آنزیم سیکلوکسیژناز را که مسئول تولید عوامل مختلف التهاب و ضد التهاب است ، مهار می کند ، پروستاگلاندین ها. با مهار سیکلواکسیژناز ، سعی در جابجایی است تعادل بین عوامل تولید شده در جهت ضد التهاب. علاوه بر اثر ضد التهابی ، ASA دارای اثر تب بر (تب بر) است و مانع خون لخته شدن (ضد انعقاد خون).
در روند مهار COX ، متأسفانه کمبود تولید محافظ نیز وجود دارد پروستاگلاندین ها، به عنوان مثال در معده، که یکی از دلایل توصیف عوارض جانبی مختلف است. در گروه مسکن های غیر افیونی ، پاراستامول در میان "مسکن های غیر اسیدی" شمرده می شود. این نام از این واقعیت حاصل می شود که NSAID ها مانند ASS ، ایبوپروفن و دیکلوفناک (ولتارن) ، اسیدهایی هستند که از نظر شیمیایی صحبت می کنند در حالی که پاراستامول اینگونه نیست.
روش دقیق کار پاراستامول هنوز به طور قطعی روشن نشده است. با این حال ، شناخته شده است که پاراستامول دارای یک است تباثر کاهش دهنده و تسکین دهنده درد ، اما هیچ اثر ضد التهابی ندارد. سومین ماده فعال ، كافئين، هیچ اثر ضد التهابی شناخته شده ای ندارد.
ایده افزودن کافئین به Thomapyrin® این است که دو ماده فعال تسکین دهنده درد ASS و پاراستامول با سرعت بیشتری عمل می کنند و اثر مطلوب - تسکین درد - نیز با سرعت بیشتری اتفاق می افتد. در علم و در میان داروسازان ، این اثر انتقادی مشاهده می شود و همه طرفها آن را تأیید نمی کنند. از محله های مختلف در مورد افزایش عوارض جانبی به دلیل ترکیب مواد فعال و همچنین افزایش خطر وابستگی صحبت می شود.
از دیدگاههای دیگر توجه داشته باشید که شروع سریعتر اثر ناشی از کافئین به این معنی است که بیماران قرصهای اضافی را با سرعت کمتری مصرف می کنند تا به اثر مطلوب برسند. این در نهایت منجر به دوز کمتری از مواد بالقوه مضر مصرف می شود. افزودن کافئین منجر به اثر بالاتر نمی شود. اثر مثبت این است که دوز کمتری از مسکن همراه با 50 میلی گرم کافئین همان اثر دوز بالاتر مسکن بدون کافئین را خواهد داشت. بعضی از کشورها مانند سوئیس ترکیبی از ترکیبات مختلف ضد درد را به عنوان نقطه شروع مناسبی برای داروی امروز نمی دانند و تصویب آن را منع می کنند.
