عصب بسته ای از رشته های عصبی مانند طناب بسته و دارای غلاف است بافت همبند در محیط سیستم عصبی. این با دیگران ارتباط برقرار می کند اعصاب برای ایجاد مسیر انتقال تکانه های الکتروشیمیایی در امتداد رشته های عصبی به اندام های محیطی.
اعصاب چیست؟
نمودار شماتیک نشان دهنده آناتومی و ساختار a سلول عصبی. برای بزرگنمایی کلیک کنید. مجموع تمام سلولهای عصبی (سلولهای عصبی) و سلولهای گلیال (جداسازی و اتصال نورونها) نامیده می شود سیستم عصبی. مغز و نخاع را تشکیل می دهند مرکزی سیستم عصبی (CNS) ، و همه اعصاب خارج از CNS متعلق به سیستم عصبی محیطی (PNS) است. ساده ترین اعصاب اعصاب تک قطبی هستند - سلول های حسی ساده مانند چشم ها. از طرف دیگر سلولهای عصبی دو قطبی تکانه های حسی را منتقل می کنند. شایعترین سلولهای عصبی سلولهای چند قطبی به اصطلاح هستند که در درجه اول در نخاع. اعصاب آوران سیگنالهایی را از نورونهای حسی هدایت می کنند ، به عنوان مثال گیرنده های مکانیکی موجود در پوست، به سیستم عصبی مرکزی. اعصاب مایع به نوبه خود سیگنال هایی را از سیستم عصبی مرکزی به عضلات و غدد منتقل می کنند. PNS شامل هر دو اعصاب نخاعی (اتصال به نخاع از طریق ستون فقرات) ، اعصاب جمجمه (اتصال به مغز استخوان) ، و اعصاب سیستم عصبی احشایی (سیستم عصبی روده).
آناتومی و ساختار
سلولهای عصبی دارای ساختارهای ویژه ای برای ارسال سریع و دقیق سیگنالها به سلولهای دیگر هستند. هر یک سلول عصبی ساختاری شبیه بند ناف را تشکیل می دهد که متشکل از یک بدن سلول با پیش بینی هایی به نام آکسون (رشته های عصبی) است. درون یک عصب ، هر کدام آکسون توسط لایه ای از احاطه شده است بافت همبند (اندونوریوم). این اندونوریوم از یک غلاف داخلی گلیکوکالیکس و یک شبکه ظریف خارجی تشکیل شده است کلاژن الیاف درون اندونوریوم ، رشته های عصبی منفرد توسط مایع پروتئینی مشابه مایع مغزی نخاعی در سیستم عصبی مرکزی احاطه شده اند. رشته های عصبی به صورت دسته ای (فاسیکول) دسته بندی می شوند و دوباره توسط آنها محصور می شوند بافت همبند (پرینوریوم) بافت همبند که کل عصب را در بر گرفته است اپی نوریوم نامیده می شود. رشد عصب به طور معمول در بلوغ متوقف می شود اما می تواند دوباره توسط یک مکانیسم مولکولی تحریک شود.
توابع و وظایف
عملکرد اصلی اعصاب و سیستم عصبی تأمین کنترل حسی-حرکتی بدن است. این کار با استخراج اطلاعات از محیط با استفاده از گیرنده های حسی ، ارسال سیگنال های رمزگذاری کننده این اطلاعات به سیستم عصبی مرکزی ، پردازش اطلاعات برای پاسخ مناسب و ارسال سیگنال های خروجی به عضلات یا غدد برای فعال سازی پاسخ مورد نظر انجام می شود. حتی در سیستم عصبی یک گونه منفرد مانند انسان ، صدها نوع مختلف نورون وجود دارد که دارای تنوع زیادی در مورفولوژی و عملکردها هستند. تبادلات بین آنها به شکل تکانه های عصبی الکتروشیمیایی است که با سرعت حداکثر 120 متر بر ثانیه حرکت می کنند. آنها از یک نورون به نورون دیگر می روند. هنگام عبور یک سیناپس ، پیام مورد نظر از یک تکانه الکتریکی به یک پیام شیمیایی تبدیل می شود (انتقال دهنده عصبی) و سپس به یک ضربه الکتریکی برگردید. ارتباطات بین نورون ها مدارهای عصبی را ایجاد می کند که ادراک ایجاد می کند و رفتار ارگانیسم را تعیین می کند.
بیماری
سیستم عصبی ، مانند بقیه ارگانیسم ها ، چه در نتیجه نقص ژنتیکی ، آسیب بدنی ناشی از ضربه یا سم ، عفونت یا روند پیری ساده ، مستعد ابتلا به اختلال است. تخصص پزشکی مغز و اعصاب با علل اختلال عملکرد سیستم عصبی و درمان یا پیشگیری از آن سروکار دارد. در سیستم عصبی محیطی ، رایج ترین نوع مشکل ، نارسایی در سرعت هدایت عصب است که می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. این شامل نوروپاتی دیابتی و از بین بردن میل از بیماریها مانند اسکلروز متعدد و اسکلروز جانبی جانبی amyotrophic. عصب ناخنک زمانی رخ می دهد که به عصب فشار وارد شود ، مثلاً به دلیل تورم ناشی از آسیب یا در نتیجه آن بارداری. آسیب عصبی یا عصبهای نیشگون گرفته معمولاً همراه هستند درد، بی حسی ، ضعف یا فلج ، که برخی از آنها ممکن است دور از محل واقعی آسیب احساس شود. اگر عصبی آسیب دیده باشد ، در حال تابش است درد در تمام مناطقی رخ می دهد که سلول عصبی ورودی دریافت می کند. اختلالات اعصاب معمولاً توسط معاینهی جسمی، از جمله آزمایش از واکنش، پیاده روی و سایر حرکات هدایت شده ، پاسخ های عضلانی و ورودی حسی که توسط EMG تکمیل می شود.
اختلالات معمول و معمول
- درد عصب
- التهاب عصب
- Polyneuropathy
- بیماری صرع
