اختلال چشایی

معرفی

طعم برخلاف اختلالات بویایی که در جامعه گسترده است ، اختلالات نادر است. غالباً ، افراد مبتلا از تغییر برداشت از سلیقه شکایت دارند. به عنوان مثال ، موارد معمولاً تلخ یا فلزی بیش از حد معمول درک می شوند.

اشکال مختلف اختلالات چشایی

هایپرژئوزیا: در یک هایپرژئوزیا شخص به خصوص حساس است طعم محرک Normogeusia: نرموژئوزیا فقط برای کامل بودن ذکر شده است. در اینجا هیچ تغییری در معنای طعم.

بنابراین این حالت طبیعی است. هایپوژئوزیا: اگر فردی از هایپوژئوزیا رنج ببرد ، حس چشایی کاهش می یابد. Ageusia Partial: همانطور که از نامش پیداست ، temusia partialia فقط روی خصوصیات ذائقه فردی تأثیر می گذارد.

Total Ageusia: در مورد temusia کل ، هیچ یک از چهار کیفیت طعم شیرین ، ترش ، شور و تلخ قابل درک نیست. بیشتر اختلالات چشایی ماهیت کیفی دارند. این موارد شامل پاراژئوزیا و فانتوزوزیا است که تجربه آنها نشان داده است موقتی هستند ، یعنی بعد از گذشت مدت زمان 10 ماهه دوباره از بین می روند.

پاراژئوزیا: در متن یک پاراگئوزیا سلیقه به گونه ای متفاوت درک می شود. به عنوان مثال ، چیزی که به طور معمول طعم شیرین دارد ناگهان تلخ تلقی می شود. بیشتر اوقات ، سلیقه ها در زمینه پاراژئوزیا تلخ ، ترش یا فلزی تلقی می شوند ، به همین دلیل پاراگئوزیا کیفیت زندگی را به طور قابل توجهی کاهش می دهد.

Phantogeusia: طعم خاصی در غیاب محرک (به عنوان مثال یک غذا) درک می شود. همه این اختلالات می توانند جداگانه رخ دهند ، اما اغلب از ترکیبی از اختلالات کمی و کیفی چشایی رنج می برند. دلایل مختلفی وجود دارد که می تواند منجر به اختلال چشایی شود که در آن مبتلایان طعم تلخی را درک می کنند.

شایع ترین علت آن ، مصرف دارو است. از جمله داروهایی که در درجه اول طعم تلخی تولید می کنند ، آنتی بیوتیک کلاریترومایسین ، ضددیابت دارو متفورمین و قرص های Vit-D. علاوه بر این ، التهابات یا سایر بیماری های لثه همچنین می تواند منجر به چنین درک مزه ای شود.

علاوه بر این ، بسیاری از زنان باردار از طعم تلخ منظم شکایت دارند ، که پس از چند ساعت ناپدید می شود. دلایل دیگر اختلال چشایی تلخ وجود a است رفلکس بیماری ، یک عفونت قارچی ، کمبود روی و ناکافی بهداشت دهان. شایعترین علت درک طعم شور تغییر pH در بدن است ، یعنی تغییر در اسید باز تعادل.

این امر اغلب در افرادی که کمبود آب بدن دارند ، یعنی آب بدن آنها بسیار کم است. این کمبود آب می تواند نتیجه مصرف کم آب ، بلکه افزایش دفع باشد ، همانطور که در موارد شدید اسهال، مثلا. علاوه بر این ، طعم شور می تواند نشانه کمبود آن باشد ویتامین ها یا عناصر کمیاب مانند آهن.

همانطور که در بالا توضیح داده شد ، دارو ، به ویژه خاص آنتی بیوتیک ها، همچنین می تواند منجر به اختلالات طعم شور شود. علاوه بر این ، یک عملکرد آشفته از غدد بزاقی می تواند منجر به افزایش شوری شود بزاق و بنابراین به چنین برداشتی. بسیار نادر است که اختلالات طعم شیرین جدا شده در انسان رخ دهد.

گسترده ترین علت چنین اختلالی این است که درک عمومی چشایی با افزایش سن به شدت کاهش می یابد. این به عنوان هایپوگوزی شناخته می شود. با این حال ، این فرآیند در گیرنده های چشایی که مسئول طعم شیرین هستند ، کمترین میزان را دارد. بنابراین ، در صورت هایپوژزیا در سنین پیری ، ممکن است مردم فقط طعم شیرین را داشته باشند ، که آن را بعنوان یک افزایش شیرین درک می کنند.