تشخیص اختلال چشایی | اختلال چشایی

تشخیص اختلال چشایی

اگر یک طعم مشکوک به اختلال است ، باید یک تجزیه و تحلیل دقیق توسط پزشک انجام شود ، زیرا اطلاعات مهم در مورد یک علت احتمالی قبلاً می توان بدست آورد. به دنبال بیمار تاریخچه پزشکی و معاینه ، حضور a طعم اختلال باید با آزمایشات تأیید شود. تأیید صحت طعم: توانایی چشایی ما با دو نوع تست قابل تأیید است. از یک طرف روشهای آزمایش ذهنی وجود دارد ، که فرض می کند بیمار متناسب است و می تواند اطلاعاتی را درباره آنچه مزه خود را چشیده است ، ارائه دهد و از طرف دیگر روشهای آزمایش عینی وجود دارد ، که وقتی بیمار استفاده می شود خود نمی تواند همکاری کند و نمی تواند هیچ اطلاعاتی را ارائه دهد ، همانطور که در مورد کودکان خردسال یا جنون بیماران.

توانایی طعم و مزه ما را می توان با آزمایش های مختلف بررسی کرد. به عنوان مثال ، به اصطلاح روش سه قطره وجود دارد ، که می تواند برای تعیین آستانه ای که فرد طعم خاصی را درک می کند ، استفاده شود. برای انجام این کار ، فرد مبتلا باید از سه قطره تجویز شده ، که طعم قطره مانند چیزی خاص و طعم آن قطره را دریابد.

اگر در ابتدا هیچ کس طعم نداشته باشد ، غلظت ماده طعم دهنده افزایش می یابد تا زمانی که طعم آن درک شود. البته آزمایشاتی نیز وجود دارد که بررسی می کند برخی از طعم ها را می توان شناسایی کرد یا خیر. برای این منظور ، طعم دهنده ها به شکل مایع (اسپری یا قطره ای) یا جامد (به عنوان مثال ویفرها) تجویز می شوند و بررسی می شود که آیا سلیقه ها توسط بیمار قابل تشخیص است.

همچنین احتمال داشتن بیمار نشان دهنده قدرت درک یک طعم خاص است. مقیاس های خاصی از ضعیف به قوی وجود دارد. همچنین می توان از حجم به عنوان مقایسه ای با شدت درک شده استفاده کرد.

چشیدن را می توان با روش های دیگر بررسی کرد و بنابراین یک اختلال چشایی را می توان عینیت بخشید. یکی از این روش ها اندازه گیری است مغز امواج پس از تحریک با یک ماده طعم دهنده. به آن الکتروانسفالوگرام (EEG) می گویند.

همچنین الکتروگستومتری می تواند اطلاعات مربوط به نقص عصبی را ارائه دهد. در اینجا ، آستانه درک الکتریکی در هر دو طرف قسمت تعیین می شود زبان توسط تحریک با جریان در محدوده میکرو آمپر (μA). در الکتروگستومتری همیشه مقایسه اضلاع دو طرف مهم است زبان از طرف سالم ، از آنجا که آستانه درک الکتریکی از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است و بنابراین نمی توان آن را بین افراد مقایسه کرد. با استفاده از تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) از دلایل اصلی اختلال چشایی می توان تشخیص داد جمجمه.