اجسام روفینی گیرنده های مکانیکی کلاس SA II هستند که در درم ، پوست از ریشه دندان، و مفصل کپسول. گیرنده ها فشار متصاعدی و استحصال را ثبت کرده یا کشش می دهند و این محرک ها را به بدن منتقل می کنند مغز از طریق نخاع. جهش گیرنده ها معمولاً با عدم حساسیت همراه است.
پیکره روفینی چیست؟
اولین نمونه ادراک انسان سلولهای به اصطلاح حسی است. یکی از مهمترین سلولهای حسی حس لامسه گیرنده های مکانیکی هستند که محرکهایی مانند فشار ، لمس و لرزش را تشخیص می دهند و آنها را به زبان مرکزی ترجمه می کنند. سیستم عصبی. پوست حس چندین گیرنده مکانیکی دارد که در گروه گیرنده های SA ، گیرنده های RA یا گیرنده های PC قرار می گیرند. اجساد روفینی گیرنده های مکانیکی متعلق به گروه گیرنده های SA-II هستند. اینها به آرامی سلولهای حسی را که استراحت خاصی دارند تطبیق می دهند پتانسیل عمل فرکانس و به ویژه به محرک های کششی پاسخ می دهند. نام این سلول ها به نام آناتومیست ایتالیایی آنجلو روفینی است که اولین توصیف کننده این گیرنده ها محسوب می شود. به عنوان گیرنده های SA-II ، اجسام روفینی ، برخلاف گیرنده های SA-I ، در حالت استراحت غیرفعال نیستند و در حال استراحت هستند پتانسیل عمل فرکانس بیشتر از 0.
آناتومی و ساختار
اجساد روفینی در پوست و همچنین پوست ریشه دندان و علاوه بر این ، در مفصل کپسول. در پوست ، آنها در درجه اول در لایه مشبک موجود در درم یافت می شوند. تمام اجسام روفینی شکل استوانه ای باز دارند و به انتهای آن صاف هستند. بسته های الیاف کلاژن از بافت همبند از دهانه های استوانه ای به اجساد وارد شوید. در طرف مقابل آنها ورود، آنها دوباره از سلولها خارج می شوند. مانند سایر گیرنده های مکانیکی ، پیکره های روفینی به انتهای عصب آزاد مجهز هستند و بنابراین آزادانه در معرض محرک های محیطی قرار می گیرند. انتهای رشته های عصبی به صورت مارپیچ بین دسته های فیبر قرار دارد کلاژن الیاف مواد خوراکی توسط عایق میلین محصور می شوند ، که باعث بهبود هدایت می شود اعصاب و خسارت احتمالی را خنثی می کند. آوران میلین شده از اجسام روفینی دارای ضخامت حدود 5 میکرومتر هستند.
عملکرد و وظایف
مانند سایر گیرنده های مکانیکی ، پیکره های روفینی وظیفه تشخیص فشار و لمس را دارند و پس از ترجمه به زبان مرکزی سیستم عصبی، انتقال آنها به مغز. اجسام روفینی موجود در درم پوست اصطلاحاً گیرنده های خارجی هستند. بنابراین آنها مسئول درک محرکهای لمسی خارجی هستند و هم به فشار و هم به کشش افقی پاسخ می دهند. اجساد روفینی در مفصل کپسول باید از اینها متمایز شود. آنها در گروه گیرنده های شنود قرار می گیرند و بنابراین با درک محرک از درون خود مقابله می کنند. اجسام روفینی کپسول های مفصلی در درجه اول در حساسیت به عمق و حس موقعیت آنها نقش دارند و بنابراین متعلق به حسگرهای حساسی هستند. در کپسول مفصلی، آنها موقعیت و سرعت جابجایی را ثبت می کنند مفاصل با پاسخ به همبستگی فشار. هنگامی که محرک ها اعمال می شوند ، پیکره های روفینی یک تولید می کنند پتانسیل عمل که از پتانسیل سلولها در حالت استراحت بیشتر است. این پتانسیل عمل از طریق آورنده عبور می کند اعصاب سلولها از طریق نخاع به مرکز سیستم عصبی. فقط در مغز محرک پردازش شده ، حسی یکپارچه ، طبقه بندی و تفسیر شده است. از طریق اجسام روفینی در درم ، انسان لمس با شدت متفاوت را احساس می کند. اجسام روفینی موجود در کپسول های مفصلی همچنین به انسان ها خودآگاهی می بخشد ، و این وضعیت را از موقعیت بدن خود در همه زمان ها آگاه می کند. این اتصال ، به عنوان مثال ، برای انجام حرکات دقیقاً جهت دار ضروری است. بدون اطلاعات موقعیتی از مفاصل، به عنوان مثال ، خطر دررفتگی و اضافه کاری به طور قابل توجهی بیشتر خواهد بود. پیکره های روفینی اختصاصی از نزدیک با دوک های عضلانی کار می کنند ، که دارای حس عمقی نیز هستند و در درجه اول اطلاعات مربوط به تنش عضلانی را جمع می کنند تا مقدار نیروی عضلانی
بیماری
در سالهای اخیر ، دسته جدیدی از بیماری ظهور کرده است: بیماری مرتبط با گیرنده ها. چنین بیماری های مرتبط با گیرنده ها از جهش های گیرنده ناشی می شوند و طیف گسترده ای از بیماری های فردی ارثی و جسمی را شامل می شوند. جهش های پیک روفینی باعث نقص همان می شود: گیرنده های مبتلا می توانند ، به عنوان مثال ، دیگر لیگاندها را متصل نکنند ، و دیگر انتقال نمی یابند سیگنالها یا دیگر محرکها را به زبان سیستم عصبی مرکزی ترجمه نمی کند. در بعضی موارد ، جهش گیرنده ها مانند اجسام روفینی نیز منجر به تولید ناکافی یا اختلاط ناکافی گیرنده ها در غشا می شود. در بعضی موارد ، بیماری های به اصطلاح کانال یونی نیز از جمله بیماری های مرتبط با گیرنده ها محسوب می شوند. در مورد بیماری های خود ایمنی، که شکل می گیرند autoantibodies در برابر ساختارهای گیرنده و از این طریق باعث می شود التهاب در گیرنده ها مسمومیت همچنین می تواند به گیرنده هایی مانند اجساد روفینی آسیب برساند. با این حال ، در نهایت ، بیشتر شکایات مربوط به گیرنده های مکانیکی اساساً به دلیل گیرنده های خودشان نیست ، بلکه به دلیل اعصاب متصل به آنها یا حتی در مغز ، جایی که ارزیابی اطلاعات لمسی انجام می شود. بنابراین بسیاری از بیماری های عصبی می توانند رهبریبه عنوان مثال ، به لمس و احساس موقعیت معیوب یا حتی غایب. یکی از شایع ترین این بیماری ها است اسکلروز متعدد. این بیماری باعث خود ایمنی می شود التهاب در بافت عصبی سیستم عصبی مرکزی است و بنابراین می تواند مغز و مسیرهای آوران مغز را تحت تأثیر قرار دهد نخاع. اگرچه اجسام روفینی دست نخورده هستند ، اما پس از آسیب رساندن به آورندگان آنها دیگر نمی توانند اطلاعات ثبت شده را به سیستم عصبی مرکزی منتقل کنند. پیامد این امر نه تنها عدم حساسیت به فشار خارجی است. ناتوانی در مقدار انحرافات مفصلی نیز ممکن است نتیجه آسیب دیدگی جوندگان روفینی باشد.
