آرتمیسینین رنگدانه گیاه ثانویه از گلها و برگهای گیاهان یک ساله است ماگورت برای درمان استفاده می شود مالاریا. این دارو در درجه اول در مناطقی که ضد مالاریا استفاده می شود ، استفاده می شود داروهای در برابر مقاوم به چند دارو بی اثر هستند پاتوژن ها. درمان در حال حاضر در ذکر شده است داروی سنتی چینی، که هزاران سال قدمت دارد.
آرتمیسینین چیست؟
آرتمیسینین رنگدانه گیاه ثانویه از گلها و برگهای گیاهان یک ساله است ماگورت برای درمان استفاده می شود مالاریا. آرتمیسینین به گروه ماده سسکیترپن ها تعلق دارد. این ترکیبات شیمیایی که در پادشاهی گیاهی کاملاً رایج است ، از سه واحد ایزوپرن تشکیل شده است. داروی استخراج شده از سالانه ماگورت (Artemisia annua) علاوه بر سیستم حلقه تریوکسان ، یک پل پروکسید دارویی بسیار مهم دارد. در سال 1971 ، توو یویو چینی برای اولین بار ماده فعال را جدا و توصیف کرد و در سالهای بعدی اثرات مثبت آن را در مبارزه با مالاریا تروپیکا به این دلیل که آرتمیسینین دارویی است که بسیار سریع و قابل اعتماد عمل می کند. این دارو را می توان از برگ و گل خشک گیاهان پرورش یافته استخراج کرد چین، ویتنام و آفریقای شرقی. از آنجا که این فرآیند کاملاً گران و وقت گیر است ، آرتمیسینین هم اکنون از طریق بیوتکنولوژی با کمک مخمرهای اصلاح شده ژنتیکی بدست می آید. از آنجا که آرتمیسینین خود ناپایدار است ، مشتقات نیمه سنتتیک آن است متعهد، آرتوموتیل ، ارتمنتر، و دیگران معمولاً در داروها استفاده می شوند.
عمل فارماکولوژیک
اگرچه دقیق است مکانیسم عمل از آرتمیسینین هنوز شناخته نشده است (2015). اما دانشمندان تصور می كنند كه ساختار نسبتاً غیرمعمول پراكسید بسیار مهم است. این به این دلیل است که وقتی با تعداد زیادی از آنها مواجه می شود ، به رادیکال های آزاد تجزیه می شود اهن یونها نه تنها قرمز انسان خون سلول ها (اریتروسیت ها) حاوی مقدار زیادی از اهن، بلکه پلاسمودیای مالاریا نیز ایجاد می کند. این انگلی ها توسط پشه Anopheles به انسان منتقل می شوند و قرمز را استعمار می کنند خون سلول ها. وقتی تک سلول پاتوژن ها حمله به گلبول قرمز ، آنها از تغذیه می کنند خون رنگدانه هموگلوبین. همانطور که آنها جمع می شوند اهن موجود در این ، رادیکال های آزاد دارو می توانند پلاسمودیا را از بین ببرند. مطالعات نشان می دهد که آرتمیسینین یک خاصیت خاص را نیز مهار می کند کلسیم حمل و نقل در غشای سلولی از تک یاخته ها. همچنین ممکن است آرتمیسینین بتواند باعث از بین رفتن شود سرطان سلولها به روشی مشابه. این بخاطر این است که سرطان سلول ها همچنین حاوی غلظت بالایی از آهن هستند. آزمایشات اولیه با کشت سلول این نظریه را تأیید می کند. به همین ترتیب ، به نظر می رسد این دارو در برابر مناطق گرمسیری م effectiveثر است بیماری عفونی شیستوزومیازیس.
کاربرد پزشکی و استفاده از آن
جهان سلامتی سازمان (WHO) استفاده از آرتمیسینین یا مشتقات آن را در درجه اول در کشورهایی که سایر کشورها هستند توصیه می کند داروهای به دلیل سویه های شناخته شده مقاوم در برابر چند دارو Plasmodium falciparum بی اثر هستند. در حالی که آرتمیسینین برای مدت طولانی بسیار موثر در نظر گرفته می شد ، پاتوژن ها اکنون از چندین کشور شناخته شده اند که به دلیل جهش در برابر ماده فعال نیز مقاوم هستند. برای جلوگیری از افزایش مقاومت در برابر آرتمیسینین ، ترکیبی درمان با ضد مالاریای دیگر داروهای بنابراین باید همیشه استفاده شود. این روش درمانی اغلب به صورت ACT (ترکیبی مبتنی بر آرتمیسینین) خلاصه می شود درمان) به دلیل نیمه عمر کوتاه ، قرص باید در فواصل مشخص طی چند روز مصرف شود. مقدار مصرف در کودکان براساس وزن بدن است. در شکل شدید مالاریا تروپیکا ، مشتق شده است متعهد می تواند مستقیماً به داخل تزریق شود رگ یا عضله هم در کودکان و هم در بزرگسالان ، این دارو در موارد اضطراری داروی انتخابی محسوب می شود. اینکه آیا یک چای ساخته شده از درمنه کوهی نیز به اندازه کافی در برابر پلاسمودیا موثر است ، در بین دانشمندان مورد اختلاف است.
خطرات و عوارض جانبی
آرتمیسینین و مشتقات نیمه سنتتیک آن در دوزهایی که مالاریا را کنترل می کند ، توسط کودکان و بزرگسالان به خوبی تحمل می شود. در صورت بروز عوارض جانبی ، در بسیاری موارد شبیه موارد معمولی هستند علائم مالاریا. این شامل تهوع, استفراغ, از دست دادن اشتها و سرگیجه. به همین ترتیب ، قلب ممکن است افزایش یابد مفصل و عضله درد, خستگی و مشکلات خواب نیز ممکن است. ناهنجاری های خفیف خون نیز گاهی اوقات در اثر بلع رخ می دهد. به ندرت ، واکنش های آلرژیک خطرناک به دارو رخ می دهد. این ممکن است با بثورات ، تورم ، دشواری ظاهر شود تنفس یا قورت دادن آماده سازی آهن که همزمان با آرتمیسینین مصرف می شود رهبری به فعل و انفعالات. ترکیبی درمان با داروهای دیگر ممکن است عوارض جانبی مختلفی را افزایش دهد. با این وجود ، WHO به شدت توصیه می کند که از درمان های تنها با آرتمیسینین استفاده نکنید. در غیر این صورت مقاومت ممکن است دارو را بی اثر کند.
