فرکانس
طبق مطالعات اخیر ، پری ایمپلنتیت تقریباً 30٪ از کل بیماران ایمپلنت را تحت تأثیر قرار می دهد. از آنجا که پری ایمپلنتیت بیماری استخوان دندان است و تقریباً می توان آن را با آن برابر کرد پریودنتیت (التهاب پریودنتیم روی دندان "راست") ، بیماران از علائم مشابه رنج می برند. این همچنین بدان معنی است که خطر ابتلا به پری ایمپلنتیت اگر بیمار قبلاً داشته باشد افزایش می یابد پریودنتیت. بهداشت دهان بنابراین مهمترین عامل در پیشگیری از این بیماری است. نظافت و معاینه صحیح و منظم توسط دندانپزشک می تواند به سلامت ایمپلنت ها در طولانی مدت کمک کند.
این علائم ممکن است نشان دهنده التهاب کاشت دندان باشد
در حالی که در آغاز فقط یک چیز جزئی وجود دارد ورم لثه، شکایات می توانند در اواخر دوره به شدت افزایش یابد. در آغاز ، التهاب جزئی ایجاد می کند درد هنگام لمس بافت اطراف و با قرمز شدن قابل تشخیص است. با گسترش التهاب ، لثه پس گرفتن مانند پریودنتیت، خونریزی شروع می شود و موارد بیشتری وجود دارد درد هنگامی که ایمپلنت دندان بارگیری می شود.
در بدترین حالت ، در هنگام جویدن کل ایمپلنت شل و حرکت می کند. این همچنین می تواند منجر به تشکیل چرک، که به داخل ترشح می شود حفره دهان از طریق جیب آدامس. کاشت دندان به خودی خود نمی تواند ایجاد کند درد چون قسمت زنده ای از بدن نیست.
بلکه این لثه و استخوانی که در آن کاشته شده است باعث درد می شود. لثه هنگامی که ملتهب می شوند قرمز شده و متورم می شوند و بنابراین در اثر لمس می توانند آسیب زیادی ببینند و خونریزی کنند. با این حال ، اگر درد در لثه ها بلکه در استخوان ایجاد نشود ، این نشانه تغییر یا تجزیه استخوان است.
اگر تحلیل استخوان بسیار پیشرفته باشد ، ایمپلنت حرکت می کند و چرک و درد هنگام جویدن ایجاد می شود.مه شکل گیری در مرحله پیشرفته پری ایمپلنتیت اتفاق می افتد ، زمانی که استخوان ایمپلنت قبلاً به شدت کاهش یافته است و باکتری در جیب های لثه می تواند بدون مانع تکثیر شود. معمولاً تشکیل چرک همراه با شل شدن ایمپلنت اتفاق می افتد. در حالی که دندان های شل شده اغلب با درمان مناسب قابل ترمیم هستند ، پیش آگهی ایمپلنت ها بسیار بدتر است. درمان در اسرع وقت برای جلوگیری از از بین رفتن ایمپلنت کاملاً ضروری است.
