مثل همیشه ، معاینهی جسمی شکستگی مهره اولین مرحله در تشخیص است. یک مهره شکستگی تقریباً می تواند فشارها و دردهای ناگهانی را تحریک کند. برای تحریک جابجایی قطعه در شکستگی های ناپایدار ، ابتدا نباید تحرک ستون فقرات انجام شود.
یک معاینه عصبی جهت گیری (حساسیت ، فعالیت حرکتی دلخواه) همیشه باید انجام شود تا نشانه های احتمالی بدست آید نخاع آسیب در مراحل اولیه. متعارف اشعه ایکس دنبال می کند معاینهی جسمی. توصیه می شود نشانه ای برای رادیوگرافی ستون فقرات را به طور سخاوتمندانه تنظیم کنید ، نه فقط در مورد اشعه ایکس مشکل ترین قسمت از بدن مهره.
در مورد خشونت قابل توجهی که می تواند منجر به یک مهره شود شکستگی (صدمات ناشی از سقوط ، تصادفات رانندگی و غیره) ، توصیه می شود اشعه ایکس کل ستون فقرات ترس از اشعه ایکس مضر تقریباً همیشه اغراق آمیز و بی اساس است.
در صورت بروز ستون فقرات می تواند عواقب بسیار بیشتری داشته باشد شکستگی نادیده گرفته می شود در هنگام تشخیص a ، اشعه ایکس کلاسیک ستون فقرات همیشه در دو صفحه انجام می شود شکستگی مهره، وقتی از جلو (تصویر ap) و از کنار مشاهده می شود. بنابراین آنها باید گرفته شوند:
- ستون فقرات گردنی در 2 سطح
- ستون فقرات قفسه سینه در 2 سطح
- ستون فقرات کمر در 2 سطح
فروپاشی صفحه بالا و پایه (شکستگی زینتر) در پوکی استخوان با توسعه یک فاصله کوتاه کیفوز (قوز).
اگر چندین جسم مهره ای به این روش شکسته شود ، به اصطلاح "قوز بیوه" تشکیل می شود ، که مشخص می شود قوز. اکثر بدن مهره شکستگی را می توان به طور قابل اعتماد بر روی تصاویر اشعه ایکس تشخیص داد و ارزیابی اولیه از شکستگی پایدار یا ناپایدار را می توان انجام داد. اگر بتوان شکستگی ناپایدار را با خیال راحت رد کرد ، تشخیص بیشتر لازم نیست.
تصویر معمول شکستگی پایدار مهره گوه ای با لبه جلوی مهره های فروریخته با لبه عقب مهره سالم است. شکستگی های ناپایدار همیشه بلافاصله در عکس اشعه ایکس قابل مشاهده نیستند (به عنوان مثال: شکستگی ناپایدار). در صورت شک به شکستگی ناپایدار ، توضیحات بیشتر لازم است. بهتر از هر روش تصویربرداری دیگر ، میزان شکستگی a بدن مهره و بنابراین ارزیابی پایداری آن می تواند با استفاده از توموگرافی رایانه ای (CT) تعیین شود.
