معرفی
استئوکندروز dissecans نامی است که به بیماری مفصلی گفته می شود که در آن بافت استخوانی در مجاورت آن وجود داشته باشد غضروف سطح مفصل از بین می رود در نتیجه ، استخوان مرده و / یا غضروف قطعات می توانند جدا شده و در مفصل (به اصطلاح موش مفصلی) قابل حرکت باشند. در اصل ، هر مفصل در بدن می تواند تحت تأثیر قرار گیرد ، اما استئوکندروز دیسکانس اغلب در مفصل زانو or مچ پا مفصل (تالوس) بیشتر کودکان یا بزرگسالان از این بیماری رنج می برند ، اگرچه به طور قابل توجهی مردان بیشتری مبتلا هستند.
علل
علت اصلی بیش از حد طولانی مدت بارگذاری است مچ پا مفصل ، که در طی آن آسیبهای کوچک مفصل به طور مکرر رخ می دهد. اختلالات گردش خون یا توسعه غیر فیزیولوژیکی بافت استخوان در طول رشد نیز به عنوان دلایل بحث شده است. در نهایت ، با این حال ، توسعه استئوکندروز dissecans هنوز به طور کامل توضیح داده نشده است.
نشانه ها
شکایت اصلی از استئوکندروز دیسکانس عمدتا هست درد در ناحیه تالوس (معمولاً فقط یک مچ پا تحت تأثیر روند آسیب شناسی قرار می گیرد). این موارد می توانند در داخل یا خارج مفصل قرار بگیرند. این امر اغلب با ریزش مفصل همراه است که در نهایت می تواند منجر به تورم مفصل شود.
این اغلب منجر به محدود شدن حرکت مفصل می شود. هر دو قسمت کششی و خم شدن پا تحت تأثیر قرار می گیرند. تحت استرس ، شکایت ها افزایش می یابد.
این علائم معمولاً فقط در مراحل بسیار پیشرفته بروز می کنند. برخی از بیماران در تمام دوره بیماری عاری از علائم باقی می مانند. با این وجود ، اگر تشخیص داده شود ، باید درمان شود ، زیرا به طور قابل توجهی خطر آرتروز را در این کشور افزایش می دهد مفصل زانو.
تشخیص
اگر ، پس از مصرف بیمار تاریخچه پزشکی و معاینهی جسمی, استئوکندروز دیسکانس مشکوک است ، می توان آن را با استفاده از تایید کرد اشعه ایکس. تغییرات در مفصل را می توان با تصویربرداری تشدید مغناطیسی با اطمینان تری نیز به تصویر کشید. تا کنون شایع ترین مکان برای کانون های استئوکندروز دیسکانس در مفصل مچ پا لبه داخلی یا خارجی مفصل است.
