اطلاعات عمومی
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی یا داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) داروهایی هستند که علائم فرآیندهای التهابی مانند درد، تورم را کاهش داده و در درجات مختلف پایین بیاورید تباست. مانند داروهای ضد درد، NSAID ها در ابتدا در گروه مسکن های غیر افیونی شمرده می شوند. این بدان معنی است که داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) با سرکوب فرایندهای بیوشیمیایی ، اثر ضد درد خود را اعمال می کنند و مانند گروه مخدرها، مهار درد در گیرنده های مواد افیونی در بدن.
NSAID ها نه تنها دارای اثر ضد درد بلکه دارای اثر ضد التهابی (ضد فلوژیستیک) هستند. بنابراین اغلب آنها در استفاده می شوند روماتیسم درمانی (داروهای ضد روماتیسمی) و در گروه داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی قرار دارد. در مقابل ، کورتیزول و مواد فعال کورتیزول مانند را داروهای ضد روماتیسمی استروئیدی می نامند.
مکانیسم عملکرد مسکن های غیر افیونی یکنواخت نیست. بیشتر مسکن های غیر افیونی از طریق انسداد سنتز بافت پیش التهاب عمل می کنند هورمون (پروستاگلاندین ها) ، که در صورت آسیب دیدن بافت ایجاد می شوند. این بافت ها هورمون توسط معین تولید می شوند آنزیم ها، اصطلاحاً سیکلواکسیژنازها (COX) ، که به COX-1 و COX-2 تقسیم می شوند.
موادی که به طور کلاسیک به عنوان داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) شناخته می شوند ، اسیدهایی هستند که به طور خاص در بافت ملتهب تجمع یافته و عمل می کنند. اسید استیل سالیسیلیک (به عنوان مثال اسپرین® ، ASS-ratiopharm®) ، دیکلوفناک (به عنوان مثال
Voltaren® ، دیکلوفناک-ratiopharm®) و ایبوپروفن (به عنوان مثال Nurofen® ، Ibu-Hexal®) به این مسکن های ضد اسفنجی اسیدی تعلق دارند. نوالگین® با ماده فعال متامیزول متعلق به گروه مسکن های ضد التهاب غیر اسیدی است. برخلاف NSAID های اسیدی ، این مواد به طور مساوی در بدن پخش می شوند و به سختی در بافت ملتهب جمع می شوند.
بنابراین ، داروهای ضد التهاب غیر اسیدی ضد التهابی برای درمان مناسب هستند درد که مستقل از التهاب است (به عنوان مثال پس از جراحی ، جراحات یا درد تومور). این مسکن ها نیز در برابر درد و تب، اما اثر ضد التهابی در دوزهای درمانی انتظار نمی رود. علاوه بر این ، اثرات نامطلوب مسکن های اسیدی (مانند Asprin® و شرکت.) بر روی کلیه، مانند نارسایی حاد و مزمن کلیه ، انتظار نمی رود با غیر اسیدی رخ دهد داروهای ضد درد.
این مسکن های غیر اسیدی شامل Coxibe هستند (به عنوان مثال سلبرکس) ، پاراستامول (به عنوان مثال Perfalgan®) و همچنین متامیزول (نوالگین) مکانیسم دقیق عملکرد نوالگینyet هنوز به طور قطعی روشن نشده است ، اما به نظر می رسد که با مهار این بیماری مانند NSAID ها عمل می کند آنزیم ها COX-1 و COX-2 (سیکلواکسیژنازها).
بر خلاف NSAIDs در مرکز سیستم عصبی، به نظر می رسد Novalgin® تأثیر مستقیمی بر درک درد دارد ، زیرا ماده فعال نیز می تواند تا حدی به نخاع و مغز. در مقابل داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی کلاسیک (NSAIDs) ، ماده فعال است متامیزول در دارو Novalgin® اثر ضد اسپاسم اضافی (اسپاسمولیتیک) دارد. به همین دلیل از Novalgin frequ اغلب استفاده می شود درد درمانی در موارد قولنج صفرا و دستگاه ادراری.
