بیماری پارکینسون: علائم و نشانه ها

فلج مرتعش معمولاً یک دوره تدریجی را طی می کند ، به همین دلیل است که علائم در ابتدا اغلب غیر اختصاصی هستند. با گذشت زمان ، علائم مشخصه فلج مرتعش سپس بارزتر می شوند. علائم معمول کاهش سرعت حرکت (برادی کینزی) و همچنین کمبود حرکت (هیپوکینزی) است که می تواند تا بی حرکتی (آکنینز) گسترش یابد. علاوه بر این ، معمولاً سفتی (سخت گیری) عضلات ، بی ثباتی وضعیتی (بی ثباتی وضعیتی) و لرزش (لرزش) با این حال ، بقیه لرزش که اغلب اولین بار با آن در ارتباط است فلج مرتعش لزوماً اتفاق نمی افتد.

بیماری پارکینسون: تعریف

برای تمام علائم پارکینسون ، آنها اغلب با این بیماری در ارتباط هستند اما لزوماً بروز نمی کنند. شدت آنها نیز از یک بیمار به بیمار دیگر می تواند متفاوت باشد. طبق تعریف ، گفته می شود پارکینسون هر زمان که کاهش حرکت همراه با یکی از سه علائم اصلی دیگر رخ می دهد ، رخ می دهد - لرزش، سختگیری و بی ثباتی وضعیتی.

علائم پارکینسون در مراحل اولیه

علائمی که در مراحل اولیه PD اتفاق می افتد معمولاً خیلی خاص نیستند و اغلب شبیه بیماری های روماتیسمی هستند: به عنوان مثال ، کشش دردناکی در شانه ها یا بازوها وجود دارد که معمولاً در یک طرف است. علاوه بر این ، اختلالات بویایی ، اختلالات خواب و یک احساس عمومی از خستگی و همچنین تعریق و یبوست می تواند رخ دهد. خلق و خوی افسرده یا تغییر شخصیت نیز می تواند اولین نشانه هایی باشد که به بیماری پارکینسون اشاره دارد. اگر بیماری بیشتر پیشرفت کند ، اولین اختلالات حرکتی قابل توجه است: فعالیت های حرکتی خوب مانند مسواک زدن ، شانه زدن مو یا نوشتن برای افراد آسیب دیده به طور فزاینده ای دشوار می شود. با گذشت زمان ، نوشتن کمتر و خواناتر می شود. علاوه بر این هماهنگی حرکات مختلف بیماران پارکینسون را دچار مشکل می کند. کاهش سرعت حرکت همچنین راه رفتن مبتلایان را تغییر می دهد: مراحل کوچکتر می شوند ، راه رفتن مرتباً مرتب می شود و قسمت بالاتنه به سمت جلو خم می شود. به جای هر دو بازو ، معمولاً هنگام راه رفتن فقط یک بازو نوسان می کند و بعد از مدتی این بازو نیز متوقف می شود. علاوه بر تغییر الگوی راه رفتن ، با گذشت زمان حالت چهره نیز کاهش می یابد (صورت ماسک) و پلک زدن پلک ها کمتر می شود. غالباً ، صدا نرمتر می شود. یکی دیگر از ویژگی های معمول لرزش در حالت استراحت است که بیش از پاها بر بازوها تأثیر می گذارد. لرزش - همانطور که از نامش پیداست - در حالت استراحت بسیار بارزتر از حین حرکت است. لرزش استراحت در درجه اول بیماری پارکینسون است ، اما می تواند دلایل دیگری نیز داشته باشد ، مانند بیماری های مخچه.

علائم در مراحل پیشرفته

در مرحله پیشرفته ، اختلالات حرکتی همچنان افزایش می یابد: علاوه بر علائم معمول کاهش سرعت ، سفتی عضلانی مشخص اکنون به طور فزاینده ای اتفاق می افتد که ناشی از افزایش تون عضلانی است. به دلیل سفتی عضله ، دیگر امکان حرکت سریع مانند حرکاتی که هنگام ترمزگیری ایجاد می شود ، وجود ندارد. نشانه سفتی عضلات ، به عنوان مثال ، بازوهای کمی خم شده است. در صورت پیشرفت بیشتر بیماری ، سقوط نیز بیشتر اتفاق می افتد زیرا وضعیت ناپایدارتر می شود. به عنوان نگه داشتن و موقعیت واکنش کاهش یابد ، همچنین نگه داشتن یک شخص دشوارتر است تعادل و در صورت سقوط خود را گرفتار کند. در مرحله پیشرفته ، لرزش دستها نیز بارزتر می شود. علاوه بر این ، علائم زیر نیز ممکن است رخ دهد:

  • ضعف مثانه
  • اختلال نعوظ
  • مشکل بلعیدن
  • افزایش بزاق دهان

علاوه بر علائم جسمی ، بیماری پارکینسون اغلب علائم روانی ایجاد می کند: بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری رنج می برند اختلالات اضطرابی or افسردگی. در حدود 20 درصد از مبتلایان ، این نیز به وجود می آید حافظه اختلالات ، که ممکن است شروع آن را نشان دهد آلزایمر بیماری یا جنون.

بحران آکینتیک

در مراحل آخر بیماری پارکینسون ، بیمار ممکن است در مدت زمان بسیار کوتاهی کاملاً قادر به حرکت نباشد. این بحران مشابه شناخته می شود. معمولاً این علامت ظرف چند روز بروز می کند. از آنجایی که فرد مبتلا دیگر نمی تواند آخرین صحبت یا بلعیدن را داشته باشد ، باید فوراً به یک کلینیک منتقل شود. از جمله موارد دیگر ، قطع بیماری پارکینسون یا کاهش قابل توجهی در یک بحران آکنتیک ایجاد می شود. مقدار. علاوه بر این ، می تواند ناشی از عفونت های شدید ، جراحی و کمبود مایعات نیز باشد. بنابراین ، اطمینان از اینکه بیماران پارکینسون همیشه مایعات کافی مصرف می کنند ، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.