ماهیچه ذوزنقه ای ، که به آن عضله کلاه دار نیز گفته می شود ، یک عضله تخت بزرگ شانه در پشت بدن ما است که به دلیل شکل ذوزنقه ای آن نامگذاری شده است. از دو قسمت مثلثی تشکیل شده است که با هم یک مربع بزرگ را تشکیل می دهند. از قسمت تحتانی پشت قسمت داخلی امتداد می یابد سر، به اصطلاح استخوان پس سری در انتهای نوک تیز مهره های گردنی و قفسه سینه ، فرآیندهای چرخشی نیز نامیده می شود.
به سمت پهلو ، عضله ذوزنقه ای از روی تیغه های شانه تا یک سوم بیرونی ترقوه امتداد می یابد. بنابراین کل سطح ماساژ را پوشش می دهد گردن و ناحیه شانه ذوزنقه عضلانی توسط دو ساختار عصبی تأمین می شود: از یک طرف ، توسط عصب جمجمه یازدهم ، به اصطلاح عصب اکسسوریوس. از طرف دیگر ، توسط قسمت هایی از یک شبکه عصبی در ناحیه مجرای خون تأمین می شود گردن، به اصطلاح plexus cervicalis.
عملکرد
ذوزنقه عضلانی از سه قسمت تشکیل شده است که عملکردهای مختلفی دارند:
- قسمت نزولی که پارس پایین نیز نامیده می شود ، قسمت فوقانی عضله ذوزنقه را تشکیل می دهد. منشا آن در ناحیه ی گردن، استخوان پس سری و ستون فقرات گردنی. از آنجا ، قسمت پایین آمدن ذوزنقه Musculus به سمت تیغه های بیرونی شانه حرکت می کند و از آنجا شروع می شود.
وظیفه آن بلند کردن شانه ها و چرخاندن آن است سر.
- قسمت عرضی عضله ذوزنقه، pars transversa ، از مهره های قفسه سینه سرچشمه می گیرد و از قوز استخوانی شروع می شود ، به اصطلاح آکرومیون، بالاترین نقطه تیغه های شانه. این قسمت تیغه های شانه را به هم نزدیک می کند.
- قسمت صعودی پایین عضله ذوزنقه ای ، pars ascendens ، از مهره های تحتانی قفسه سینه سرچشمه می گیرد و به سطح پشت تیغه های شانه متصل می شود. این قسمت باعث می شود شانه ها به سمت پایین کشیده شوند. به طور خلاصه ، از عضله ذوزنقه ای برای حرکت دادن تیغه های شانه استفاده می شود ، بنابراین تیغه های شانه را قادر به حمل بارهای سنگین می کند ، اجازه می دهد بازوها بالاتر از 90 درجه قرار گیرند ، سر چرخیده و گردن کشیده شود.
