مقادیر آزمایشگاهی

به عنوان یک قاعده ، خون آزمون هر ساله یک بار برای بررسی پارامترهای به اصطلاح معمول انجام می شود. هدف از این معاینه بررسی عملکرد اندامهایی از قبیل کبد, کلیه, غده تیروئید. علاوه بر این ، معاینه قبل از عمل ، برای تشخیص بیماری ها ، معاینات پزشکی پیشگیرانه بلکه همچنین برای نظارت بر درمان ، به عنوان مثال با تعیین سطح دارو ، مورد استفاده قرار می گیرد. معمولاً نتیجه نوشتاری a خون درک آزمون برای استاد ساده دشوار است.

مقادیر در آزمایش خون

مقادیر مختلفی وجود دارد که می توان با استفاده از a تعیین کرد خون تست. در زیر ، مقادیر به گروههای اصلی تقسیم می شوند و سپس مهمترین مقادیر این گروه توضیح داده می شوند.

  • پارامترهای عمومی: از جمله الکترولیت ها ، مقادیر کلیه و چربی ها
  • آنزیم ها: به ویژه آنزیم های کبدی بلکه آنزیم های لوزالمعده
  • مقادیر انعقادی
  • شمارش خون کوچک: سلولهای خون
  • شمارش بزرگ خون
  • عوامل التهاب
  • آنالیز گاز خون
  • هورمون ها: از جمله هورمون های تیروئید
  • سطح دارو
  • پروتئین ها: از جمله آنتی بادی ها

پارامترهای عمومی

سدیم نمک بسیار مهمی از بدن ما است. روی آب تأثیر می گذارد تعادل و همچنین نقش مهمی در هدایت عصب دارد. انحراف در مقادیر می تواند منجر شود گرفتگی عضلات.

مقادیر کاهش یافته می تواند در نتیجه گرفتن باشد دیورتیک ها، اسهال یا افزایش استفراغ. 135-145 میلی مول در لیتر مقدار استاندارد است. پتاسیم و سدیم یک جفت آنتاگونیست مهم در بدن ما تشکیل می دهند.

در حالی که پتاسیم به طور عمده در داخل سلول یافت می شود ، سدیم در خارج یافت می شود آشفتگی پتاسیم تعادل می تواند باعث شرایط تهدید کننده زندگی شود. پتاسیم عملکرد مهم نظارتی در بدن دارد قلب و اعصاب.

عواقب یک اختلال پتاسیم می تواند باشد آریتمی قلبی، ماهیچه گرفتگی عضلات یا اختلالات حسی. مقادیر قاب 3.8-5.2 mmol / l است. کلسیم برای لخته شدن خون ، به عنوان ماده سیگنال و همچنین برای تشکیل استخوان مهم است.

اندام های مختلف و هورمون در تنظیم کلسیم، مانند روده کوچک، کلیه ها، استخوان ها و بخصوص غده پاراتیروئید. فقدان کلسیم می تواند نشان دهنده یک اختلال عملکردی در غدد پاراتیروئید باشد. افزایش سطح کلسیم می تواند ناشی از تغییر در غده پاراتیروئید, کلیه بی کفایتی، ویتامین D کمبود یا تومورهای استخوانی.

مقادیر کنترل کل کل کلسیم 2.02/2.60/XNUMX میلی متر در لیتر است. کلراید اغلب به طور معمول آزمایش می شود. ممکن است نشانه هایی از تغییر مقدار pH وجود داشته باشد ، یعنی اسیدی شدن یا آلکالوز (تغییر جهت اصلی).

مقدار استاندارد 95-110 mmol / l است. منیزیم برای اهداف تشخیصی استفاده می شود ، زیرا مقادیر بالا ممکن است نشان دهنده نارسایی کلیه باشد. مقادیر کم معمولاً در مواردی مشاهده می شود سوء تغذیه، سو mis استفاده از ملین، یا اختلال در جذب در روده یا کلیه.

مقدار استاندارد 0.7-1.0 mmol / l است. فسفات به طور عمده برای انسان به عنوان یک جز component از حامل انرژی ATP مرتبط است. بنابراین کمبود می تواند با ضعف و فلج همراه باشد و می تواند ناشی از آن باشد سوء تغذیه, اعتیاد به نوشیدن الکل یا یک ویتامین D کمبود.

همانطور که با منیزیم، یک مقدار بالا می تواند دلیل نارسایی کلیه باشد. مقدار باید 0.84 تا 1.45 میلی مول در لیتر باشد. اوره، اسید اوریک، کراتینین و همچنین ترخیص کالا از گمرک کراتینین در مورد عملکرد کلیه و خواص فیلتراسیون آن.

اوره باید بین 20-45 میلی گرم در دسی لیتر باشد و کراتینین بین 0.8 و 1.2 میلی گرم در دسی لیتر در زنان و 0.9-1.4 میلی گرم در دسی لیتر در مردان. مقادیر بالا ممکن است به دلیل افزایش مصرف پروتئین ایجاد شود اما همچنین می تواند نشانه ای از کاهش عملکرد کلیه باشد. LDL (لیپوپروتئین با چگالی کم) و HDL (لیپوپروتئین با چگالی بالا) مانند نام های لیپوپروتئین هستند.

آنها مسئول انتقال چربیهای محلول در خون هستند. از نسبت LDL و HDL در صورت افزایش خطر می توان نتیجه گرفت آترواسکلروز به دلیل افزایش سطح چربی در خون. LDL به عنوان یک عامل مثبت دیده می شود و HDL به عنوان یک لیپوپروتئین "بد". و HDL - لیپوپروتئین با چگالی بالا