کاهش شنوایی ، از دست دادن حاد و ناگهانی شنوایی همراه با کم شنوایی همزمان در یک گوش و در موارد نادر ، هر دو گوش است. شدت کاهش شنوایی از سختی قابل توجه تا ناشنوایی کامل است. در آلمان سالانه حدود 15,000 تا 20,000،40 نفر تحت تأثیر ناشنوایی ناگهانی قرار می گیرند. زنان و مردان هر دو به طور یکسان تحت تأثیر قرار می گیرند. کودکان و نوجوانان کمتر دچار این بیماری می شوند ، در حالی که مردان و زنان بالای XNUMX سال شایعترین گروه مبتلایان هستند.
علل
برای توصیف علل ، باید بین ناشنوایی ناگهانی علامتی و ناشنوایی ناگهانی ایدیوپاتیک تفاوت قائل شد. ناشنوایی ناگهانی علائم می تواند ناشی از علل مانند تومورها یا آسیب عصبی. در میان تومورها ، نوروم آکوستیک یکی از شایع ترین تومورهای خوش خیم است که می تواند ناشنوایی ناگهانی ایجاد کند.
این تکثیر غلاف عصبی عصب vestibulocochleraris است. فشرده سازی عصب می تواند باعث سرگیجه ، عدم اطمینان در راه رفتن ، لرزش چشم و وزوز گوش علاوه بر کاهش شنوایی همانطور که در اکثر ناشنوایی های ناگهانی مشاهده می شود ، بروز علائم به طور ناگهانی غیر معمول است.
علل تشخیصی افتراقی دیگر ، که باید از ناشنوایی ناگهانی ایدیوپاتیک تشخیص داده شود ، علل ناشنوایی ناگهانی است ، بنابراین چندین برابر است. بنابراین ، مهمتر علائم احتمالی همراه و شکلی است که در آنها ایجاد می شود. حتی یک سرماخوردگی ساده همراه با تورم لوزه ها می تواند منجر به a تهویه مشکل در گوش میانی اگر لوله مسدود شده باشد ، که می تواند باعث التهاب گوش میانی با کاهش شنوایی شود.
از طرف دیگر ، کاهش شنوایی ایدیوپاتیک ناگهانی اتفاق می افتد و طی چند ثانیه تا چند دقیقه کم شنوایی بدون درد و یک طرفه رخ می دهد. علت این هنوز مشخص نیست ، مشکوک است که مشکلات گردش خون در وجود دارد گوش داخلی. اغلب اوقات ارتباط با موقعیت های استرس پیدا می شود.
در شرایط استرس زا ، بدن بیشتر آزاد می شود کاتلولامین ها (آدرنالین ، نورآدرنالین) و اینها اثر انقباضی عروقی دارند. گمان می رود که کاهش شنوایی در شرایط استرس زا منجر به کاهش ثانویه می شود خون به دلیل انقباض عروق به گوش جریان می یابد. این توضیح همچنین برای کاهش شنوایی در متن a استفاده می شود سندرم فرسودگی شغلی or افسردگی.
هر دو عکس بالینی با افزایش همراه است کورتیزون سطوح. کورتیزون دارای اثر عروق محوری است ، یعنی انقباض عروق در حاشیه و گشاد شدن عروق در مرکز (اندام های حیاتی) رخ می دهد. برای خون جریان در گوش این به معنای کاهش بیشتر است.
فرض دیگر ارتباط بین ناشنوایی ناگهانی و سکته مغزی است. اعتقاد بر این است که در برخی موارد ناشنوایی ناگهانی می تواند منادی یک احتمال باشد ضربه. با این حال ، این هنوز ثابت نشده است.
- بیماری های سیستم عصبی مرکزی: مولتیپل اسکلروزیس ، مننژیت ، از دست دادن مایع مغزی نخاعی
- بیماری های گوش: التهاب گوش داخلی (لابیرنتیت) ، باروتروما (آسیب به گوش میانی یا داخلی ناشی از تغییرات فشار شدید در محیط) ، مریضی منیر، پرلیمف فیستول یا انسداد قسمت خارجی کانال شنوایی by موم گوش.
- مصرف داروهای اتوتوکسیک ، مانند موارد انتخاب شده آنتی بیوتیک ها.
- کاهش شنوایی به معنای عفونت ویروسی (به عنوان مثال اوریون ، زوستر اوتیکوس ، آدنو ویروس ها)
- کاهش شنوایی حاد روانشناختی (معمولاً در هر دو طرف رخ می دهد)
- اختلالات گردش خون به دلیل بدن مهره سایش در ستون فقرات گردنی یا کاهش شنوایی پس از آن شلاق زدن ضربه به ستون فقرات گردنی.
کاهش شنوایی ناگهانی یک گوش مشخص است. غالباً ، اندکی قبل از کم شنوایی / عدم شنیدن ، بیماران سر و صدایی با ماندگاری بیشتر مانند سوت یکنواخت یا صدای زمزمه را تجربه می کنند ، وزوز گوش. درد در گوش عملاً هرگز در هنگام کاهش شنوایی ناگهانی اتفاق نمی افتد ، اگرچه در برخی موارد احساس فشار بر روی گوش گزارش شده است.
علائم همزمان سرگیجه نیز ممکن است در بعضی مواقع رخ دهد (نگاه کنید به: سرگیجه ناشی از بیماری های گوش) کاهش شنوایی ناگهانی و یک طرفه می تواند منجر به اصطلاح شنوایی مضاعف (دیپلاکوز) و همچنین احساس بی حسی و احساس خراش شود. بیماران مبتلا به ناشنوایی ناگهانی معمولاً بسیار ترسیده و ناامن هستند ، زیرا بسیاری از آنها هرگز به طور ناگهانی تجربه نکرده اند کاهش شنوایی قبل و ناگهانی شنیدن گوش تک کاملاً ناشناخته است. در بعضی از بیماران ، از دست دادن ناگهانی یک گوش باعث ایجاد سندرم سرگیجه حاد با تمایل به زمین خوردن می شود ، زیرا بدن عادت دارد از هر دو گوش برای اندازه گیری تعادل.
