پیشگیری
یک اقدام مهم پیشگیرانه از از دست دادن شنوایی در درمان ایجاد بیماری های اساسی تشکیل می شود. تنظیم پزشکی فشار خون بالا و یک تنظیم پزشکی مربوطه از دیابت mellitus ، مهار انعقاد خون در بیماران مبتلا به اختلالات انعقادی و همچنین تنظیم میزان افزایش کلسترول سطح و کاهش سطح استرس منظم قطعاً باید در اینجا هدف قرار گیرد.
پیش بینی
پیش آگهی ناگهانی از دست دادن شنوایی نسبتاً مطلوب است. در 80٪ مبتلایان ، نشانه های ناگهانی است از دست دادن شنوایی بدون نقص دائمی کاملاً ناپدید شوند. هرچه سن بیماران کمتر باشد و علائم از شدت کمتری برخوردار باشند ، احتمال بهبود کامل بیشتر است.
در بسیاری از موارد ، علائم حتی بدون درمان کاهش شنوایی رو به عقب می روند ، اما ممکن است به صورت خفیف نیز باقی بمانند. اگرچه هنوز شواهد علمی فاقد آن است ، اما هنوز هم اعتقاد بر این است که معیار پیش آگهی نیز زمان شروع درمان است و هرچه درمان زودتر شروع شود ، بهتر است. سالانه حدود 15,000 تا 20,000 هزار نفر در آلمان از ناشنوایی ناگهانی رنج می برند.
بیشتر آنها بیمارانی از هر دو جنسیت از سن 40 سالگی هستند. به طور مشخص ، بیماران از کاهش شنوایی ناگهانی یک گوش در هنگام ناشنوایی ناگهانی شکایت دارند. گاهی سرگیجه و فشار روی گوش گزارش می شود.
درد عملا هرگز وجود ندارد علاوه بر این ، گاهی اوقات احساس لکه زدن روی پوست گوش و همچنین سرگیجه ناگهانی وجود دارد. کاهش شنوایی ناگهانی می تواند چند روز قبل از آن قابل توجه شود وزوز گوش (زنگ زدن در گوش).
تصور می شود که دلایل ناشنوایی ناگهانی تغییرات در آن است خون جریان ، افزایش یافته است انعقاد خون، ضخیم شدن خون با تشکیل تورمبوز و آمبولی in گوش داخلی، و همچنین علل عفونی ، توموری ، خود ایمنی و آسیب زا. تغییر در سرعت جریان خون منجر به کاهش عرضه می شود مو سلولها در گوش داخلی با کاهش شنوایی همزمان علاوه بر آزمایش های Rinne و Weber ، پزشک گوش و حلق و بینی به آزمایش های شنوایی الکترونیکی متعددی به عنوان معیارهای تشخیصی دسترسی دارد که اطلاعاتی را در مورد نوع اختلال شنوایی ارائه می دهد.
به منظور کنار گذاشتن یکی از دلایل نادر و ناگهانی از دست دادن شنوایی ، پزشک همچنین باید انجام دهد خون تست و در صورت لزوم ، توموگرافی تشدید مغناطیسی (MRI) از سر با پیشرفت کم شنوایی. اگر علائم در عرض 24 ساعت ایجاد شوند ، در صورت عدم وجود ، تشخیص ناشنوایی ناگهانی تایید می شود درد، اگر هیچ دلیل دیگری برای اختلالات شنوایی یافت نشود و اگر کاهش شنوایی 30 دسی بل در یک گوش بیش از 8 اکتاو قابل اثبات باشد. درمان ناشنوایی ناگهانی بحث برانگیز تلقی می شود ، زیرا هیچ مدرک علمی دقیقی وجود ندارد و بیماران بدون درمان مناسب تقریباً به طور مساوی بهبود می یابند.
یک درمان شامل یک تزریق درمانی با داروهای رقیق کننده خون است که باید سرعت جریان را بازیابی کند ، همچنین در فشار خونتنظیم کننده درمان. در صورت لزوم ، یک درمان ضد التهابی و یک درمان انوتروپیک با بی حس کننده های موضعی همچنین می تواند انجام شود. به عنوان یک اقدام پیشگیرانه ، بیماری های اصلی همراه و مسبب باید از نظر پزشکی تنظیم و درمان شوند (به عنوان مثال فشار خون بالا, کلسترول تنظیم ، رقیق شدن خون ، دیابت تنظیم فشار خون ، کاهش استرس ، ورزش).
در بیشتر موارد ، کاهش شنوایی ناگهانی و بدون علائم باقی مانده بهبود می یابد. اینکه این مورد بدون دارو نیز وجود دارد بحث برانگیز است. پیش آگهی هرچه جوانتر بیمار مطلوب تر باشد و علائم کم شنوایی ناگهانی آسانتر باشد.
80٪ بیماران پس از درمان هیچ شکایتی ندارند. اگر کاهش شنوایی در گذشته یک اورژانس مطلق تلقی می شد ، مطالعات نشان داده اند که روش محدودتر در درمان مناسب تر به نظر می رسد. طبق دستورالعمل ها ، ناشنوایی ناگهانی باید هنوز به موقع درمان شود ، اما چشم انداز خوب پیش آگهی ، حتی بدون درمان ، یک درمان مربوطه را بسیار حیاتی می کند.
