تن درمانی
برای اکثر انواع اختلالات راه رفتن ، فیزیوتراپی زمینه خوبی برای کنترل اختلالات یا حداقل بهبود آنها تا حدی فراهم می کند که زندگی روزمره نسبتاً طبیعی برای مبتلایان امکان پذیر باشد. بسته به علت مشکلات ، هدف اصلی این است که پس از بازگرداندن قدرت از دست رفته عضلات ، جبران عدم تعادل و از بین بردن تنش در عضلات. یک فیزیوتراپیست a برنامه آموزش به شخص بستگی دارد تاریخچه پزشکی.
این برنامه علاوه بر آموزش راه رفتن ، شامل تمرینات خاصی برای تقویت عضلات و بهبود است هماهنگی و تعادل. علاوه بر این ، برای کاهش می توان از درمان دستی ، تحریک الکتریکی یا گرما و سرما استفاده کرد درد و انگیزه های جدیدی را به اعصاب به طوری که همکاری هماهنگ ساختارهای مختلف فیزیکی بتواند دوباره بهتر عمل کند. سپس می توان تمریناتی را که در فیزیوتراپی آموخته شده است ، به منظور دستیابی به پیشرفت طولانی مدت ، در خانه با ابتکار خود انجام داد.
دلایل عصبی
بسیاری از انواع اختلالات راه رفتن دلایل عصبی همراه با علائم خاص بیماری دارند. این شامل: مولتیپل اسکلروزیس، که عمدتاً منجر به ناامنی در راه رفتن به دلیل اختلال می شود تعادل، بیماری پارکینسون با الگوی راه رفتن خمیده به جلو و کوچک ضربه, مغز و نخاع تومور با اختلالات مختلف راه رفتن ، بسته به اینکه کدام قسمت از مغز تحت تأثیر قرار گرفته باشد. بورلیوز ، ناشی از التهاب در سیستم عصبی مرکزی سو abuse مصرف الکل ، که با مصرف بیش از حد دائمی به اعصاب آسیب می رساند و در نتیجه منجر به ناامنی ها و اختلالات راه رفتن می شود آسیب داخلی گوش ، که منجر به اختلال در تعادل کمبود ویتامین می شود ، که منجر به احساساتی در بازوها و پاها می شود ، که منجر به عدم اطمینان در راه رفتن می شود عوارض جانبی داروها ، به ویژه داروهایی که بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر می گذارند (داروهای ضد صرع ، بنزودیازپین ها ، داروهای اعصاب)
- مولتیپل اسکلروزیس که به دلیل اختلالات تعادل عمدتا منجر به عدم اطمینان در راه رفتن می شود
- بیماری پارکینسون با الگوی راه رفتن مرحله ای کوچک خم شده به جلو
- سکته مغزی ، تومور مغزی و نخاعی با اختلالات مختلف راه رفتن ، بسته به اینکه کدام قسمت از مغز تحت تأثیر قرار گرفته باشد
- بیماری لایم ، ناشی از التهاب در سیستم عصبی مرکزی
- سو abuse مصرف الکل ، که با مصرف بیش از حد دائمی به اعصاب آسیب می رساند و در نتیجه منجر به عدم امنیت و اختلال در راه رفتن می شود
- آسیب به گوش داخلی که منجر به برهم خوردن تعادل می شود
- کمبود ویتامین ، که منجر به احساساتی در بازوها و پاها می شود ، و سپس منجر به راه رفتن ناامن می شود
- عوارض جانبی داروها ، به ویژه آنهایی که بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر می گذارند (داروهای ضد صرع ، بنزودیازپین ها ، داروهای اعصاب)
