تشخیص الکتروکاردیوگرام | الکتروکاردیوگرام

تشخیص الکتروکاردیوگرام

با توجه به تشکیل و تحریک دقیقاً تعریف شده تحریک ، انحرافات امواج و فواصل جداگانه را می توان به طور خاص به سو mal عملکرد نسبت داد. با مشاهده امواج P فرد ، نظم و تعدیل آنها ، نتیجه گیری در مورد قلب ریتم امکان پذیر است. ریتم سینوسی هنجاری وجود دارد اگر امواج P منظم و مثبت در اشتقاق II و III باشند ، فواصل PP منظم هستند و هر موج P توسط یک مجموعه QRS دنبال می شود. طبیعی قلب میزان در بزرگسالان بین 60 تا 100 دور در دقیقه است.

بالاتر قلب میزان به عنوان شناخته می شود تاکی کاردی، فرکانس های آهسته تر از حد معمول است برادیکاردی. انسداد در انتقال از دهلیز به بطن با فواصل طولانی مدت PQ یا عدم وجود مجتمع های QRS نشان داده می شود. اگر زمان PQ به طور غیر عادی افزایش یابد ، بلوک AV حاضر است؛ اگر هر موج P با یک مجموعه QRS دنبال شود ، انتقال به تأخیر می افتد.

این به این معنی است که تحریک از دهلیز به محفظه طولانی می شود ، اما هنوز هم در هر تحریک به طور منظم رخ می دهد. این مربوط به یک است بلوک AV I ° (بلوک دهلیزی بطنی ؛ دهلیز = دهلیز ، بطن = محفظه). اگر یک مجموعه QRS دیگر از هر موج P پیروی نکند ، به این عنوان گفته می شود بلوک AV درجه II

این بلوک دوباره به 2 نوع تقسیم می شود: چندین تحریک دهلیزی را می توان یکی پس از دیگری مسدود کرد. خطرناک ترین نوع AV-Block III ° است. در این حالت ، انتقال تحریک از دهلیز به محفظه کاملاً وجود ندارد.

این بدان معناست که دیگر موج P با کمپلکس QRS دنبال نمی شود. عملکرد قلب بیشتر تنها در صورتی امکان پذیر است که سیستم جایگزینی توسط قلب تشکیل شود. این امر توسط مجتمع های امواج P و QRS به طور مستقل نشان داده می شود.

با ارزیابی کمپلکس بطنی یا رگرسیون تحریک ، می توان در مورد علائم ایسکمی (اکسیژن کافی یا تأمین مواد مغذی کافی) نتیجه گیری کرد یا اختلالات الکترولیت. اگر فاصله ST-> 0.2 میلی ولت بر روی دیواره قدامی در دو لبه مجاور مثبت شود ، اصطلاح پزشکی ST- بالا بردن سکته قلبی (STEMI) است ، یعنی یک سکته، کاهش اکسیژن رسانی در منطقه خاصی از عضله قلب. با این حال ، حملات قلبی بدون ارتفاع ST نیز امکان پذیر است (Non-STEMI = NSTEMI).

انژین pectoris با کاهش بخش ST خود را نشان می دهد. اختلالات الکترولیت، به ویژه تغییرات در پتاسیم، از جمله هیپوکالمی، می تواند با تشکیل یک موج بعدی به دنبال موج T (به اصطلاح موج U) آشکار شود. این نشانه رگرسیون تحریک تاخیری است.

هیپرکالمی با افزایش موج T و یک مجموعه QRS گسترده تر مشخص می شود. خط صفر (خط ایزوالکتریک دائمی) زمانی اتفاق می افتد که اختلاف پتانسیلی بین دو نقطه اشتقاق وجود نداشته باشد. این نشانه ای از آسستول (ایست قلبی عروقی).

اختلالات هدایت تحریک را می توان با نگاهی به خط پایه ارزیابی کرد: علاوه بر ارزیابی تحریک قلب ، الکتروکاردیوگرام همچنین می تواند برای تعیین نوع موقعیت قلب مورد استفاده قرار گیرد. از یک طرف ، این نشان دهنده موقعیت قلب در است قفسه سینه، از طرف دیگر ، همچنین نشان دهنده ضخیم شدن های جداگانه دیوار است ، به عنوان مثال به دلیل استرس یا التهاب اضافی. موقعیت توسط دوره تحریک از قاعده قلب تا راس تعیین می شود و می تواند با کمک دایره Cabrera تعیین شود.

در حالی که نوع شیب دار یا چپ دستی از نظر فیزیولوژیکی است ، نوع راست دست ممکن است نشانه ای از ریوی باشد آمبولی به دلیل افزایش استرس حاد بنابراین ، نوع موقعیت ارزیابی اندازه و موقعیت قلب را در قفسه سینه امکان پذیر می کند و می تواند نشانه ای از بیماری قلبی جدی باشد. روش دیگر بررسی قلب اکو به اصطلاح پرستو است که در آن یک سونوگرافی پروب بلعیده می شود و نزدیکی مری به قلب اجازه می دهد تا عملکرد قلب ارزیابی شود.

• نوع 1 (Type-Wenckebach) به این معنی است که فاصله بین موج P و کمپلکس QRS با هر تحریک افزایش می یابد تا زمانی که انتقال کاملاً متوقف شود. پس از آن ، دوره دوباره شروع می شود.
• نوع 2 (نوع Mobitz) منجر به محاصره ناگهانی تحریک Vorhofer به محفظه می شود بدون اینکه قبل از آن فاصله را افزایش دهید.
• بال زدن دهلیزی با یک الگوی معمولی مانند دندان اره از خط پایه نشان داده می شود ،
• فیبریلاسیون دهلیزی یک الگوی دندانه ای اره ای از خط پایه را نشان می دهد. مجتمع های QRS تصادفی هستند و ریتمیک نیستند ، موج P از دست رفته است.