ایمونوگلوبولین ها

ایمونوگلوبولین ها (Ig) گروهی از هستند پروتئین ها (آلبومین) در سلولهای پلاسما (سلولهای B) تشکیل می شود که به طور خاص به هم متصل می شوند آنتی بادی با مواد خارجی (آنتی ژن) آنها را بی ضرر کند. اتصال خاص از آنتی بادی به آنتی ژن ها یک بخش اساسی از دفاع در برابر حمله به مواد خارجی است (به عنوان مثال عوامل بیماری زا).

کلاسهای ایمونوگلوبولین زیر را می توان تشخیص داد:

  • ایمونوگلوبولین A (IgA) - در تمام غشاهای مخاطی ترشح می شود دستگاه تنفسی، چشمها ، دستگاه گوارش ، دستگاه ادراری تناسلی و از طریق غدد خاص اطراف نوک پستان مادران ، جایی که در برابر عوامل بیماری زا محافظت می کند. موجود در خون ترشحات سرم و بدن.
  • ایمونوگلوبولین D (IgD) - در غشای B رخ می دهد لنفوسيت ها.
  • ایمونوگلوبولین E (IgE) - واسطه محافظت در برابر انگلی ، مانند کرم ها است. در اثر تماس آنتی ژن ، منجر به ترشح هیستامین ها ، گرانزیم ها و غیره می شود. در غشای ماست سل ها و گرانولوسیت های بازوفیل (واکنش فوری آلرژیک) رخ می دهد.
  • ایمونوگلوبولین G (IgG) - فقط در یک مرحله دفاعی تأخیری (3 هفته) تشکیل می شود و برای مدت طولانی باقی می ماند. تشخیص Ig G نشانگر عفونت یا واکسیناسیون منتقل شده است. وقوع در خون سرم و شیر مادر؛ جفت
  • ایمونوگلوبولین M (IgM) - اولین کلاس از است آنتی بادی در تماس اولیه با آنتی ژن ها تشکیل شده و نشان دهنده فاز عفونی حاد یک بیماری است. وقوع در خون سرم

ایمونوگلوبولین ها از دو زنجیره سبک و سنگین پلی پپتیدی تشکیل شده اند که توسط دی سولفید به هم متصل شده اند پل.