مواد مخدر
در بین بتا-بلاکرها داروهای مختلفی وجود دارد که همگی دارای مکانیسم عمل یکسان با برخی از ویژگی ها هستند و به همین دلیل در بیماری های مختلف مورد استفاده قرار می گیرند. مواد موثره بیسوپرولول و متوپرولول شناخته شده ترین مسدود کننده های بتا برای درمان فشار خون بالا و پیشگیری ثانویه از قلب حملات - بیسوپرولول معمولاً در دوز 2.5 میلی گرم یا 5 میلی گرم یک بار در روز مصرف می شود.
- متپرولول به صورت کنه (47.5/95 میلی گرم) یا به صورت بلوک زوک (XNUMX میلی گرم) موجود است. - نبیوولول کمی کمتر استفاده می شود ، اما به طور انحصاری برای درمان تأیید می شود فشار خون بالا. - پروپانولول عمدتا برای درمان استفاده می شود فشار خون بالا یا سریع قلب نرخ.
- آتنولول دارویی است که عمدتا در موارد اضطراری برای درمان سکته قلبی یا اختلال انتقال سریع استفاده می شود (تاکی کاردی) و در این حالت از طریق تزریق می شود رگ. دومین زمینه اصلی کاربرد مسدودکننده های بتا ، کاهش تولید شوک آبی در است گلوکوم. در این حالت بتا-بلاکرها به عنوان استفاده می شوند قطره چشم، که معمولاً باید 2-3 بار در چشم آسیب دیده تجویز شود.
مهمترین مواد عبارتند از: اگر چه اثر سیستمیک بتا بلاکرها در قطره چشم کاهش می یابد ، هنوز هم وجود دارد. بنابراین ، استفاده از این قطره چشم همچنین می تواند منجر به کاهش ضربان نبض شود و خون فشار. - بتاکسولول
- تیمولول
- کارتولول و
- پیندولول
زمینه های برنامه
حوزه اصلی کاربرد بلاکرها زیاد است خون فشار و آریتمی قلبی. فرض بر این است که مواد پیام رسان آدرنرژیک ، که گاهی بیشتر و گاهی کمتر توسط بدن آزاد می شوند ، به سلول متصل می شوند قلب و هر دو ضربان قلب را تسریع و افزایش می دهند خون فشار. از نظر فیزیولوژیکی ، در صورت نیاز به برون ده قلبی و ضربان قلب ، این مواد همیشه توسط بدن آزاد می شوند.
به عنوان یک قاعده ، این فشارهای جسمی است که چنین تغییرات فیزیولوژیکی را ضروری می کند. در حین در حال اجرا و فعالیت بدنی ، در مدت زمان کوتاهتری خون بیشتری از بدن لازم خواهد بود. آدرنالین و نورآدرنالین بنابراین برای افزایش ضربان قلب آزاد می شوند و فشار خون از طریق گیرنده های بتا.
در مورد پاتولوژیک بالا فشار خون، یکی از این مکانیسم عملکرد بهره می برد و گیرنده های بتا را با مسدود کننده مسدود می کند. حتی اگر مواد پیام رسان آدرنرژیک اکنون توسط بدن آزاد شوند ، دیگر نمی توانند به گیرنده ها متصل شوند و اثر فیزیولوژیکی فشار خون و افزایش فرکانس در مورد فشار خون بالا پاتولوژیک یا آریتمی قلبی، دو نظریه فرض شده است ، به همین دلیل گیرنده های بتا باعث ایجاد این تصویر بالینی می شوند.
از یک طرف ، فرض بر این است که مواد پیام رسان بدون دلیل خاصی آزاد می شوند و بنابراین بدون نیاز به اثر فیزیولوژیکی در گیرنده ها ایجاد می شوند. همچنین فرض بر این است که در افرادی که از فشار خون بالا رنج می برند یا آریتمی قلبی سیستم گیرنده حساسیت بالایی دارد و حتی در سطح پایین ماده پیام رسان نیز تحریک می شود. اگرچه بتا-بلاکرها لزوماً اولین گزینه برای درمان فشار خون بالا نیستند ، اما بیش از هر چیز یک گزینه ترکیبی با سایر داروهای فشار خون هستند.
در صورت استفاده ، ماده فعال خود را به گیرنده ها متصل کرده و آنها را مسدود می کند ، مواد پیام رسان دیگر نمی توانند اثر خود را متصل و توسعه دهند. در نتیجه ، فشار خون و تعداد ضربان قلب رها کردن آریتمی قلبی انتقال سریع عضله قلب است که توسط آدرنالین تحریک می شود و نورآدرنالین.
در صورت مسدود شدن گیرنده ها ، انتقال محرک ها نیز کاهش یافته و در نتیجه نبض کم و منظمی ایجاد می شود. تولید شوخ طبعی آب در چشم نیز توسط گیرنده های بتا صورت می گیرد. که در گلوکوم افزایش پاتولوژیک شوخ طبعی آب در چشم و در نتیجه افزایش فشار داخل چشم وجود دارد.
این می تواند منجر به آسیب به عصب باصره در مدت زمان طولانی تر در اینجا نیز از اثر محاصره گیرنده استفاده می شود. در لحظه اتصال ماده به گیرنده ، دیگر نمی توان اثر واقعی فیزیولوژیکی مواد پیام رسان را ایجاد کرد.
در این مورد فشار داخل چشم کاهش می دهد. اثر معکوس مسدود کننده های بتا در آسم-برونشیال استفاده می شود. از آنجا که اتصال مواد پیام رسان منجر به انبساط لوله برونش می شود ، استفاده از بتا بلاکرها منجر به انقباض لوله های برونش می شود.
به همین دلیل نباید از بتابلوکرها در بیماران مبتلا به آسم استفاده کرد. در اینجا از محرک های گیرنده برای تحریک گیرنده در ریه ها (و هرجای دیگر بدن) استفاده می شود. به اصطلاح مسدود کننده های بتا باعث گشاد شدن برونش در ریه ها (به ویژه در) می شوند آسم برونش) و افزایش در تعداد ضربان قلب در قلب (اثر ناخواسته). استفاده از بتا بلاکرها در بیماران مبتلا به آسم منع مصرف دارد.
