کندروبلاستوما: علل ، علائم و درمان

کندروبلاستوما خوش خیم است تومورهای استخوانی. کودکان و نوجوانان بیشتر تحت تأثیر نئوپلاسم خوش خیم قرار می گیرند. درمان توسط کورتاژ.

کندروبلاستوما چیست؟

بافت استخوان مربوط به بافت پیوند دهنده و پشتیبانی کننده سخت است و اسکلت انسان را تشکیل می دهد. بین سالهای 208 و 212 استخوان ها در بدن انسان یافت می شود. همه آنها می توانند تحت تأثیر بیماری قرار بگیرند. برخی از این بیماری ها نئوپلاسم بافتی است. این نئوپلاسم ها با دو حالت خوش خیم یا بدخیم مطابقت دارند تومورهای استخوانی. کوندروبلاستوما یک خوش خیم است تومور استخوان، همچنین در ادبیات پزشکی به عنوان تومور کدمان شناخته می شود. تومور خوش خیم حدود پنج درصد از کل خوش خیم ها را تشکیل می دهد تومورهای استخوانی. معمولاً علائم تومور در دهه دوم زندگی ظاهر می شود. غالباً ، تومور در اثر اپی فیز لوله طولانی ایجاد می شود استخوان ها. متداول ترین محل پیدایش انتهای تحتانی استخوان ران است. از نزدیک به کندروبلاستوما کندروماهای استخوانی هستند یا غضروف بافت ، که تومورهای خوش خیم استخوان نیز هستند.

علل

کوندروبلاستوما عمدتا نوجوانان و جوانان را تحت تأثیر قرار می دهد. در اصل یک است اختلال رشد که از ثانویه نشات می گیرد استخوان سازی مراکز epiphyses در داخل لوله طولانی است استخوان ها. استخوان سازی مراکز این استخوانها قبل از استخوان سازی صفحه رشد ایجاد می شوند و مربوط به مناطق بافتی است که بعدا استخوان سازی از آنها اتفاق می افتد. از این مراکز به عنوان هسته استخوان نیز یاد می شود. استخوانها معمولاً دارای چندین هسته استخوانی هستند که هسته را شروع می کنند استخوان سازی فرآیند در زمان های مختلف مانند همه نئوپلاسم ها ، علت کندروبلاستوما در اصل یک سوunction عملکرد یا تنظیم نادرست از روند رشد سلول است. استعدادهای ژنتیکی نقش تعیین کننده ای در این امر دارند. با این حال ، یک استعداد ژنتیکی داخلی به شکل گیری یک کندروبلاستوما لزوماً رهبری به شکل گیری واقعی. اصطلاحاً عوامل خارجی ابتدا فرآیندهای رشد واقعی را فعال می کنند.

علائم ، شکایات و علائم

کندروبلاستوما تومورهای بسیار کند رشد استخوان هستند که از مراکز استخوان سازی استخوان های لوله ای بلند سرچشمه می گیرند. آنها ترجیحاً روی استخوان ران ایجاد می شوند. بیشتر نوجوانان در طی روند رشد دچار کندروبلاستوما می شوند. تا دهه دوم زندگی ، نئوپلاسم ها معمولاً علائمی ایجاد نمی کنند. اولین علائم اغلب در سنین 20 تا 30 سالگی ظاهر می شوند. این شکایات می تواند مطابقت داشته باشد درد، که در بسیاری از موارد به دلیل تراوش در مجاور است مفاصل. هرچه تومور بزرگتر شود ، آسیب مفصلی شدیدتر می شود و همراه با آن درد علائم. در یک نقطه خاص ، درد می تواند آنقدر شدید باشد که عملکرد حرکتی بیمار مختل شود. بسته به بار ، علائم درد شدت می یابد. به همین دلیل ، برخی از مبتلایان هنگام راه رفتن یا ایستادن حالت محافظتی دارند. فرآیندهای بازدارنده رشد نیز ممکن است به دلیل تومور باشد. اگرچه کندروبلاستوما اساساً یک تومور خوش خیم است ، متاستازها می تواند با وجود این طبقه بندی رخ دهد. متاستاز از این نوع تومور معمولاً ریه ها را درگیر می کند.

تشخیص

پس از گرفتن شرح حال ، پزشک در صورت وجود علائم مناسب ، از اسکلت تصویربرداری می کند. همه نئوپلاسم ها در تصویربرداری دیده می شوند ، اما اغلب نمی توان آنها را به وضوح به عنوان خوش خیم یا بدخیم طبقه بندی کرد. معاینه بافت ریز به طور کلی برای طبقه بندی نئوپلاسم های استخوان نشان داده می شود. این طبقه بندی معمولاً نیاز به a بیوپسی منطقه آسیب دیده در معاینه ، کندروبلاستوما به عنوان یک تومور کاملاً محدود سلولهای شبه کندروبلاست و سلولهای غول پیکر ظاهر می شود. پیش آگهی بیماران مبتلا به کندروبلاستوما عمدتا به این بستگی دارد متاستازها به ریه ها وجود دارد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر درد در اطراف آن ایجاد شود مفاصل که نمی تواند به علت خاصی نسبت داده شود ، باید با پزشک مشورت شود. سایر علائم هشدار دهنده که نیاز به توضیح پزشکی دارند ، اختلالات حرکتی و افزایش وضعیت تسکین دهنده است. علائم مربوطه در روند بیماری افزایش می یابد و نشان دهنده بیماری جدی است که در هر صورت باید تشخیص داده و درمان شود. پزشک می تواند با مصرف a تشخیص دهد که آیا کندروبلاستوما دخیل است یا خیر تاریخچه پزشکی و با استفاده از روش های مختلف تشخیصی. مناسب است درمان سپس می توان شروع کرد در صورت عدم درمان بیماری ، متاستازها از نظر اندازه و تعداد افزایش می یابند و گاهی به ریه ها نیز سرایت می کنند. بنابراین علائم غیرمعمول مانند درد ، تحرک محدود یا بی حسی در اندام ها باید بلافاصله بررسی شود. گروه های پرخطر مانند بیمارانی که زمینه های ژنتیکی دارند یا افرادی که در معرض افزایش اشعه قرار گرفته اند باید سریعاً با پزشک مشورت کنند. از آنجا که کندروبلاستوما معمولاً در سنین بیست تا سی سالگی تشکیل می شود ، در این دوره غربالگری اضافی نشان داده می شود.

درمان و درمان

علامت دار درمان با داروهای ضد درد برای کندروبلاستوما مشخص نیست. درمان انتخابی برای تومورهای استخوانی مربوط می شود کورتاژ از بافت تومور این تراش یا استخراج مکانیکی جراحی استخوان توسط جراح با استفاده از ابزاری با لبه تیز شکل برای منطقه استفاده از آناتومیک در داخل استخوان ها انجام می شود. با استفاده از این کورت ، جراح بافت تومور را تا حد ممکن به طور کامل برداشته و سپس نقص بافت حاصل را با استخوان اسفنجی پر می کند. در برخی موارد ، او همچنین از یک شاخه سیمان موقتی برای تثبیت نقص در بافت استخوان استفاده می کند. این پلاگین امکان شناسایی و ترمیم زود هنگام عودهای احتمالی را فراهم می کند. از آنجا که کندروبلاستوما معمولاً بیماران در سنین رشد را تحت تأثیر قرار می دهد و به ویژه اغلب در مجاورت یک مفصل قرار دارد ، جراح اغلب مجبور است سیمانی را که ممکن است بعد از دو سال استفاده شده باشد ، حذف کند. این امر به عمل دوم نیاز دارد که در آن پلاگین برداشته شود و سوراخ استخوان با استخوان اسفنجی پر شود. از آنجا که عود در ده تا سی درصد از کل موارد اتفاق می افتد ، معاینات کنترل باید پس از عمل انجام شود. تا زمانی که بافت های نرم تحت تأثیر قرار نگیرند ، برداشتن انسداد برای درمان عودهای احتمالی انجام می شود. برداشتن انسداد بلوکی اصطلاحی است که برای روشهایی استفاده می شود که نه تنها تومور واقعی بلکه بافت مجاور را در یک قطعه با تومور در همان روش جراحی از بین می برد. از طرف دیگر ، اگر عودها با درگیری بافت نرم همراه باشد ، از گسترده ترین برداشت تومور استفاده می شود. در مورد متاستاز در ریه ها ، دارو درمانی برای بسیاری از بیماران مبتلا به کندروبلاستوما گزینه ای است. بسته به متاستازها در هر مورد خاص ، پزشک معالج تصمیم می گیرد که بین دارو درمانی و حذف تهاجمی کانون متاستاتیک باشد.

چشم انداز و پیش آگهی

در کندروبلاستوما ، پیش آگهی براساس مرحله بیماری و محل متاستازها است. تومورهای فردی را می توان به طور دائم با جراحی برطرف کرد. گاهی پرتودرمانی یا شیمی درمانی همچنین امکان پذیر است. در مورد تومور بزرگتر ، پیش آگهی به تأثیر اندام بستگی دارد. برداشت کامل کندروبلاستوما غالباً با برداشتن قطعات استخوان یا کل اندام همراه است. علاوه بر این ، دیگر نمی توان اختلالات رشد یا آسیب اندامی را که قبلاً اتفاق افتاده اصلاح کرد. اگرچه چشم انداز زندگی بدون علامت وجود دارد ، اما ممکن است محدودیت هایی در کیفیت زندگی وجود داشته باشد. به ویژه در کودکان و نوجوانان قبل از بلوغ و در بیماران مسن ، این بیماری به همراه درمان با خطرات همراه است. اگر تومورها از قبل به ریه ها نفوذ کرده باشند ، پیش آگهی نسبتاً ضعیفی است. بیمار باید بلافاصله تحت تابش یا شیمی درمانی، که فشار زیادی برای بدن است. بعد از درمان ، ممکن است عود مجدد ایجاد شود یا کندروبلاستوما اصلی علائم بیشتری ایجاد کند. نزدیک نظارت بر توسط پزشک در تمام موارد لازم است.

پیشگیری

برای کندروبلاستوما و سایر نئوپلاسم ها ، استعداد ژنتیکی نقشی را بازی می کند که نباید دست کم گرفت. اگرچه عوامل خارجی نیز در تشکیل تومور نقش دارند ، اما نه عوامل داخلی و نه عوامل خارجی را نمی توان به طور کامل از بین برد. در صورت استعداد ، معاینات کنترل اسکلت باید درک شود. با این حال ، این کنترل ها اسکلت را در معرض تابش قرار می دهد ، که ممکن است تومورهای استخوان را به عنوان یک عامل خارجی تقویت کند.

پیگیری

مراقبت های بعدی به دنبال برداشتن کندروبلاستوما از طریق جراحی شامل درمان فیزیکی است. این برای تقویت عضلات و بازیابی عملکرد اصلی مفصل آسیب دیده استفاده می شود. اغلب تمایل به عود موضعی وجود دارد. به همین دلیل ، باید معاینات کنترل منظم انجام شود. این موارد در مراحل اولیه مشخص می کنند که آیا یک آفت جدید در حال ظهور است یا خیر. پزشک هرچه زودتر این موضوع را تشخیص دهد ، بهتر می تواند با تومور مقابله کند. از برداشتن بلوک معمولاً به عنوان بخشی از درمان پیگیری استفاده می شود. اگر در حین جراحی در افرادی که هنوز در حال رشد هستند سیمان در مجاورت مفصل استفاده شده است ، برای جلوگیری از ناهنجاری باید حداکثر بعد از دو سال آن را بردارید. پس از آن ، پزشک نقص را از استخوان اسفنجی پر می کند. بسته به شدت بیماری ، بیماران می توانند بدون علائم پس از عمل زندگی کنند. با این حال ، به ویژه در مرحله رشد ، انتظار می رود خطراتی وجود داشته باشد. همچنین خطر عوارض برای افراد مسن وجود دارد. در دوره درمان بعدی ، باید از اضافه بار مفصل اجتناب شود. در اینجا رعایت دقیق توصیه های پزشک و فیزیوتراپ بسیار مهم است. برای سلامت کامل بیماران ، روان درمانی همچنین ممکن است مفید باشد.

کاری که می توانید خودتان انجام دهید

در مورد کندروبلاستوما ، مهمترین اقدام خودیاری روشن شدن سریع علائم هشدار دهنده است. مراجعه به پزشک در اسرع وقت مشخص می شود درد استخوان، تحرک محدود و علائم مشابه آن مشاهده می شود. پس از تشخیص بیماری ، بیمار باید تحت درمان جامع قرار گیرد. از آنجا که شیمی درمانی و پرتو درمانی فشار قابل توجهی بر روی بدن وارد کنید ، استراحت نشان داده شده است. به خصوص در هفته ها و ماه های اول باید از انجام فعالیت های بدنی سنگین پرهیز کرد. تحت شرایط خاص ، مختلف داروهای هومیوپاتی میتواند مورد استفاده قرار گیرد. با این حال ، ابتدا باید این موضوع را با پزشک در میان گذاشت. همراه داشتن این ، می تواند مفید باشد رژیم غذایی. بسته به دستورالعمل های پزشک ، غذاهای تحریک کننده ، از جمله موارد دیگر ، باید از مواد غذایی حذف شوند رژیم غذایی. همچنین توصیه می شود از مصرف برخی مواد غذایی که می توانند رشد تومور را تقویت کنند خودداری کنید. فرد رژیم غذایی بهتر است با مشورت با یک متخصص یا یک متخصص تغذیه تهیه شود. پس از قطع درمان ، فرد باید به طور منظم با پزشک مشورت کند. کوندروبلاستوما خطر عود نسبتاً بالایی دارد. این موارد باید شناسایی و درمان شوند تا از بروز عوارض جدی جلوگیری شود.