عوارض جانبی لیدوکائین
اثرات نامطلوب پس از استفاده از لیدوکائین نیازی به رخ دادن نیست ، اما بسته به نوع دوز ممکن است با فرکانس متفاوتی رخ دهد. لیدوکائین معمولاً به خوبی تحمل می شود و تزریق گاهی باعث می شود درد در پاها یا افت ناگهانی داخل خون فشار. عوارض جانبی نادر ممکن است شامل تحریک و تشنج باشد ، برخی از بیماران احساس بی حسی می کنند زبان، سرگیجه یا سبکی سر.
اگر صدای زنگ در گوش وجود دارد ، این نشانه اولیه یک است لیدوکائین مصرف بیش از حد و باید درمان شود. آریتمی قلبی ممکن است تحت درمان با لیدوکائین رخ دهد و واکنشهای آلرژیک مانند کهیر ، تنگی نفس و مشکلات گردش خون نیز از عوارض جانبی لیدوکائین است. دارو نباید به چشم یا زخم باز شود.
در این حالت باید فوراً با آب کاملاً شسته شود. هنگامی که در استفاده می شود دهان و ناحیه گلو ، باید توجه داشت که لیدوکائین باعث بی حسی می شود و در نتیجه خطر زخم گزش را افزایش می دهد. علاوه بر این ، به خصوص در کودکان ، خطر بلع وجود دارد ، زیرا لیدوکائین باعث بلعیدن بلع می شود.
آلرژی به لیدوکائین
برخلاف عوارض جانبی نامطلوب ، که اغلب به دلیل مصرف بیش از حد صورت می گیرند ، واکنش های آلرژیک حتی در دوزهای بسیار پایین دارو نیز رخ می دهد. در بسیاری از موارد آلرژی به لیدوکائین با علائم نسبتاً بی ضرری مانند قرمزی و تورم موضعی بروز می کند. با این حال ، در موارد نادر ، آلرژیک است شوک (شوک آنافیلاکتیک) ناشی از لیدوکائین نیز ممکن است رخ دهد.
بنابراین توصیه می شود که یک تست حساسیت (آزمایش آلرژی) برای افرادی که مستعد آلرژی هستند انجام شود. از آنجا که بسیاری از اشکال دارویی حاوی مواد دیگری در آماده سازی لیدوکائین هستند ، آلرژی احتمالی به این مواد افزودنی نیز باید در نظر گرفته شود. در صورت آلرژی شناخته شده ، محلی دیگر بیهوشی با پسوند -cain نیز باید اجتناب شود.
فعل و انفعالات لیدوکائین
لیدوکائین را می توان به دوزهای مختلف تجویز کرد. تداخل با سایر مواد فعال معمولاً فقط هنگام تزریق محلول لیدوکائین اتفاق می افتد. اشکال محلی برای استفاده باید برای مدت زمان طولانی و در دوزهای بالا استفاده شود تا تداخل ایجاد کند. داروهایی که بر قلب ریتم (مانند کلسیم مسدود کننده های کانال و داروهای ضد آریتمی) ممکن است ، تحت شرایط خاص ، اثر لیدوکائین بر عملکرد قلب را افزایش یا کاهش دهد. اثر لیدوکائین را می توان با استفاده همزمان از داروهای ضد فشار خون افزایش داد (به عنوان مثال مسدود کننده های بتا) ، در حالی که داروهای ضد صرع می توانند اثر لیدوکائین را کاهش دهند.
تمام مقالات این مجموعه:
