کلاژنوز: درمان

درمان کلاژنوز با کمک انواع مختلف انجام می شود داروهای. اما اینها سرکوب می کنند سیستم ایمنی بدن و بنابراین اغلب عوارض جانبی دارند. در زیر اطلاعات مربوط به درمان، پیش آگهی ، و عوامل خطر.

در مورد کلاژنوز چه کاری می توان انجام داد؟

سرکوب مواد مخدر سیستم ایمنی بدن نقش اصلی را در درمان کلاژنوز ایفا می کند. علاوه بر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند دیکلوفناک یا ایبوپروفن ، از داروهای زیر استفاده می شود:

  • دی پنی سیلامین (به خصوص در اسکلرودرمی).
  • کلروکین (مورد استفاده در لوپوس و سندرم شوگرن).
  • آزاتیوپرین
  • متوتروکسات
  • سایر داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مدرن
  • کورتیکواستروئیدها (برای همه کلاژنوزها)

درمان عوارض جانبی

همه مواد رهبری برای سرکوب پاسخ ایمنی بدن ، اما همچنین می تواند بدن را به عنوان یک عارضه جانبی در معرض عفونت قرار دهد. علاوه بر این ، علائمی مانند چشمهای خشک or دهان با اشک مصنوعی و مصرف مایعات فراوان می توان آن را تسکین داد.

کافی سرد محافظت در برابر کمک می کند سندرم رینود، و محافظت مداوم از آفتاب به صورت کرم های ضد آفتاب با بالا عامل محافظت در برابر آفتاب باید علیه استفاده شود حساسیت به نور. محدودیت های حرکتی در اسکلرودرمی و علائم آرتروز را می توان با ورزش های خاص کاهش داد.

کلاژنوز: پیش آگهی

در حالی که پیش آگهی از سندرم شوگرن و کلاژنوز مخلوط خوب است ، پیش آگهی فیبرو /درماتومیوزیت و اسکلرودرمی جدی است: بسته به میزان و پیشرفت درگیری کلیه ، ریوی و قلب ، بیماری می تواند رهبری تا مرگ.

بیماری لوپوس به طور معمول در عود بیماری پیشرفت می کند. به طور کلی ، 90 درصد افراد آسیب دیده پس از 10 سال هنوز زنده هستند.

گروه های پشتیبانی برای کلیه کلاژنوزها وجود دارند که اطلاعات متنوعی نیز در اینترنت وجود دارد.

عوامل خطر کلاژنوز چیست؟

تعداد بیشتری از زنان به کلاژنوز مبتلا می شوند ، بنابراین یکی از عوامل خطر که نمی تواند تحت تأثیر قرار گیرد جنسیت زن است. همچنین ، کلاژنوزها در افرادی که صورت فلکی مشخصی از آنتی ژن ها را روی سلول های ایمنی خود دارند تجمع می یابد - اگر کسی HLA-DR2- یا HLA-DR3 مثبت باشد ، خطر کلاژنوز سه برابر افزایش می یابد. بنابراین گرایش ژنتیکی نیز ممکن است نقش داشته باشد.

دیگر عوامل خطر مورد بحث شامل استفاده از قرص های جلوگیری از بارداری و سایر داروها یا عفونت با برخی عوامل بیماری زا است. در نهایت ، علت شناسی تا حد زیادی مشخص نیست.