هماتوم در کودکان که به عنوان هماتوم نیز شناخته می‌شود، در اثر ضربه‌های خارجی و خشن بر بافت ایجاد می‌شود. کودکان کوچک اغلب هنگام بازی با دیگران یا در حین فعالیت های ورزشی دچار این آسیب می شوند. افزایش ناگهانی فشار در ناحیه آسیب دیده باعث کوچک شدن آن می شود خون عروق در بافت به ترکیدن، خون نشت می کند و زیر پوست رسوب می کند.
در بیشتر موارد سطح پوست آسیبی نمی بیند و دست نخورده باقی می ماند. آنها اغلب ناخوشایند و دردناک هستند. به عنوان یک قاعده، کبودی ها ارزش بیماری بالایی ندارند و به سرعت بهبود می یابند. کبودی در نوزادان نیز ممکن است رخ دهد.
علل
علل مختلفی برای بروز کبودی در کودکان وجود دارد. کبودی‌ها در اثر ضربه‌های ناشی از نیروی بلانت ایجاد می‌شوند. این می تواند در کودکان به خصوص در هنگام زمین خوردن، در حین بازی یا در حین فعالیت های ورزشی رخ دهد.
کبودی همچنین می تواند در نتیجه جراحی یا درمان دندان ایجاد شود. این خون که در طی این عملیات فرار می کند، از بافت آسیب دیده بدن به یک حفره از پیش ساخته شده بدن یا بافت اطراف جریان می یابد. کودکان خردسالی که رنج می برند ضربه مغزی مغزی در یک حادثه نیز می تواند توسعه یابد کبودی.
این می تواند منجر به عوارض تهدید کننده زندگی مانند افزایش فشار داخل جمجمه یا اختلالات یا شکست های متعدد شود. سیستم عصبی و نیاز به عمل جراحی فوری دارد. با این حال، هماتوم ها نیز به طور مکرر بدون هیچ گونه تروما یا الگوی آسیب ظاهری از قبل وجود دارند. در این موارد، همیشه باید یک اختلال احتمالی انعقادی را در نظر گرفت.
به خصوص در کودکان در این موارد باید به اختلالات انعقادی مربوط به خانواده توجه شود و تشخیص های بعدی آغاز شود. وجود کبودی های اخیر و قدیمی بدون ضربه قبلی همراه با اختلالات رفتاری یا شکستگی در مراحل مختلف بهبودی نیز می تواند نشانه آزار جسمی باشد. آنها را نباید نادیده گرفت.
تشخیص
تشخیص a کبودی در بیشتر موارد می توان بدون هیچ مشکلی بر اساس تاریخچه منشاء، ظاهر و علائم همراه آن ایجاد کرد. رنگ، وسعت تورم و گسترش اطلاعات خوبی در مورد شدت و سن هماتوم می دهد. به خصوص هماتوم بزرگی که در سر ناحیه یا هماتوم در نوزادان کوچک باید مورد توجه کافی قرار گیرد و برای بررسی بیشتر با پزشک مشورت شود. به منظور ارزیابی اندازه دقیق، وسعت و در صورت لزوم سایر آسیب های اضافی، روش های تصویربرداری اضافی مانند سونوگرافی یا می توان از توموگرافی کامپیوتری استفاده کرد.
علائم مرتبط
کبودی معمولا با تورم بافت آسیب دیده همراه است. کودکان معمولاً کمی بیشتر از بزرگسالان آنها را آزار می دهند زیرا بسته به اندازه و گسترش آنها می توانند بسیار دردناک باشند. کبودی های کوچک و نسبتاً سطحی معمولاً فقط یک فشار خفیف ایجاد می کنند دردکه معمولا پس از 1-2 روز فروکش می کند.
کبودی های اندکی بزرگتر، که در اعماق زمین قرار دارند، گاهی اوقات می توانند با شدت همراه باشند درد. اگر نزدیک به اندام ها قرار گیرند، می توانند عملکرد خود را محدود کرده و فشاری وارد کنند که بسیار ناخوشایند تلقی می شود. علاوه بر این، فشار حاصله بر بافت اطراف نیز می تواند منجر به باریک شدن یا فشرده شدن بافت های دیگر شود خون عروق یا مجاری عصبی.
در نتیجه، خطر به اصطلاح نکروز، تخریب بافت، یا همچنین اختلال در حساسیت و عملکرد حرکتی وجود دارد. کبودی‌ها در کودکان معمولاً به‌طور خارجی عمدتاً از طریق خونریزی در زیر سطح پوست سالم ظاهر می‌شوند، که در ابتدا قرمز مایل به آبی به نظر می‌رسد و پس از یک یا دو روز به مایل به سبز یا زرد تغییر می‌کند. وقتی که کبودی رنگ خود را از دست می دهد، این اولین نشانه از روند بهبودی پیشرونده است. به خصوص کبودی‌های بزرگ که به سرعت بهبود نمی‌یابند نیز یک ماده مغذی مناسب برای آن هستند میکروب ها و باکتری، به طوری که در صورت بروز جدید تب یا افزایش علائم التهاب (قرمزی، تورم، گرمای بیش از حد، درد، عملکرد محدود)، همراه با فرسودگی یا زوال کلی شرط، همیشه باید عفونت در حال گسترش را در نظر گرفت.
