خارجی استفاده می شود ، حکیم از برگها می توان برای معالجه استفاده کرد ورم لثه و به طور کلی التهاب از غشاهای مخاطی دهان و گلو افسانه به عنوان مثال ، با زخم های فشار در دهان ناشی از پوشیدن دندان مصنوعی or پرانتز، بلکه با فارنژیت همراه با یک گلو درد. با توجه به معطر قوی بو of حکیم، از برگها نیز می توان برای استفاده کرد بوی بد دهان.
مریم گلی برای مصارف داخلی
استفاده داخلی از مریم گلی از یک سو برای گیاه مناسب است درمان of مشکلات گوارشیاز طرف دیگر ، برای کاهش ترشح بیش از حد عرق ، به عنوان مثال ، همچنین در وقوع عرق شبانه. این گیاه در صورت استفاده داخلی اثر هضم دارد و بنابراین اثرات تسکین دهنده ای در ناراحتی دارد معده, نفخ و اسهال.
علاوه بر این ، در مطالعات تجربی ، اثر مهاری مریم گلی بر روی تب خال ویروس (بیماری تب خال) مشاهده شد.
اهمیت تاریخی در پزشکی
نام لاتین گیاه ، سالویا ، از کلمه لاتین "salvare" گرفته شده است که به معنی "خوب شدن" است. اشتقاق این نام در حال حاضر نشان دهنده اهمیتی است که حکیم طی قرنهای متمادی در جامعه داشته است.
قبلاً مصریان باستان از این گیاه علیه استفاده می کردند ناباروری و در دوران باستان از مریم گلی برای بیماریهای مختلف مانند اسهال و التهاب از دستگاه تنفسی. سپس ، از قرون وسطی ، مریم گلی برای معالجه استفاده می شد ورم لثه، برای کمک به هضم غذا و به عنوان سرفه سرکوبگر
مریم گلی در طب عامیانه
امروزه از مریم گلی به دلیل اثر بازدارندگی بر روی آن ، در طب عامیانه برای از شیر گرفتن استفاده می شود شیر تولید و بیشتر گفته می شود که داشته باشد خون قند-گل کردن و قاعدگیاثرات محرک با این حال ، این هنوز از نظر علمی ثابت نشده است.
از مریم گلی علاوه بر استفاده دارویی ، به عنوان گیاه نیز استفاده می شود ادویه و در صنایع غذایی برای به تاخیر انداختن شرمندگی چربی های محصولات گوشتی.
In هومیوپاتی، برگ مریم گلی برای بیماری های مرکزی استفاده می شود سیستم عصبی و اختلالات ترشح عرق.
مواد تشکیل دهنده مریم گلی
برگ مریم گلی حاوی 1 تا 2.5 درصد روغن اساسی با ترکیبات اصلی آن است کافور، سینئول و α- و β-thujone. تانن ها در برگها نیز به مقدار بیشتر و همچنین ترکیبات تلخ ، تری ترپنها ، فلاونوئیدها و استروئیدها
مریم گلی: موارد مصرف
مریم گلی برای موارد زیر استفاده می شود:
