رفتار
کبودی در کودکان در بیشتر موارد به درمان گسترده ای نیاز ندارد. کبودی های سطحی کوچک که علائم جدی ایجاد نکنند معمولاً با محافظه کاری درمان می شوند. به راحتی می توان صبر کرد تا کبودی پس از چند روز یا چند هفته به خودی خود بهبود می یابد و تغییر رنگ بافت کمرنگ می شود.
این را می توان با خنک سازی بافت آسیب دیده و به اندازه کافی پشتیبانی کرد درد دارو. خنک شدن نه تنها تورم را کاهش می دهد ، بلکه باعث ایجاد آن می شود خون عروق منقبض شده و در نتیجه نشت خون کمتری ایجاد می شود. علاوه بر کمپرس خنک کننده و پد خنک کننده ویژه ، پمادهایی مانند هپارین اغلب استفاده می شود
این مانع از گسترش بیشتر کبودی. محافظت فیزیکی اولیه از ناحیه آسیب دیده همچنین می تواند از گسترش بیشتر فیوژن جلوگیری کند. با بالا بردن اندام های آسیب دیده می توان به تخفیف بیشتر علائم پرداخت. اگر مثلاً الف کبودی در اثر ضربه در مفصل جمع شده است ، اغلب توصیه می شود که آن را با کمک باند بی حرکت کنید. اگر هماتوم مخصوصاً بزرگی ایجاد شود که باعث جابجایی بافت یا اندام های اطراف شود ، در بعضی موارد تسکین جراحی ممکن است لازم باشد.
مدت زمان
کبودی معمولاً زیاد دوام نمی آورد. معمولاً پس از چند روز کاملاً فروکش می کند. در طی روند بهبودی ، کبودی تغییر رنگ داده و گسترش می یابد.
در ابتدا مایل به قرمز است و سپس مایل به آبی می شود. پس از 2 تا 3 روز ، هنگامی که روند تجزیه آغاز می شود ، مایل به زرد مایل به سبز می شود ، تا اینکه در نهایت محو می شود و بدون باقی مانده از بین می رود. کبودی هایی که در نواحی عمیق بدن جمع می شوند ، اغلب به دلیل نشت ، بسیار دردناک هستند خون بافت اطراف را فشار می دهد. مدت زمان طولانی تری نیز برای بهبودی آنها لازم است.
هماتوم در کودک پس از تولد
A کبودی روی کودک پس از تولد یک پیامد معمول و معمولاً بی ضرر از زایمان واژینال است. از آنجایی که کودک مجبور است از کانال تولد مادر بسیار باریک عبور کند و بر برخی لکه های باریک غلبه کند ، اغلب آسیب دیدگی جزئی از قسمت های مختلف بدن رخ می دهد که پس از تولد به صورت کبودی های کوچک قابل مشاهده است. این موارد معمولاً پس از چند روز به خودی خود بهبود می یابند و نیاز به پیگیری زیادی ندارند.
نوع خاصی از کبودی ، که هنگام فشار دادن کانال زایمان یا هنگام استفاده از پنس یا زنگ مکش ایجاد می شود ، سفالهماتوم است. این تورم مایل به آبی تا قرمز است سر، که با گذشت زمان نیز خود به خود عقب می رود. كبودی در كودكان سر همیشه باید به منطقه توجه کافی شود ، زیرا کبودی های سر به سرعت با a همراه می شوند ضربه محکم و ناگهانی.
بنابراین ، کودکان مبتلا باید همیشه به طور کامل معاینه شوند تا ناهنجاری های احتمالی از جمله تشخیص داده شود تهوع، سرگیجه ، سردرد یا تغییرات بینایی. در مورد هماتومای مخصوصاً بزرگ ، خطر خونریزی داخلی مغزی احتمالی یا افزایش فشار خارجی به مغز همچنین باید همیشه مورد توجه قرار گیرد. کبودی روی بازو معمولاً در اثر زمین خوردن یا تصادف رخ می دهد.
ارزش بیماری بالایی ندارند و معمولاً پس از چند روز یا چند هفته خود به خود بهبود می یابند. در کودکان اما باید به محل کبودی و اینکه به صورت پراکنده یا دو طرفه و متقارن رخ می دهد توجه ویژه شود. در بعضی موارد ، کبودی در اندام ها ، به ویژه در مراحل مختلف بهبودی ، نیز می تواند وجود سوalt رفتار را نشان دهد.
در صورت سقوط و اتفاقات ناخوشایند جزئی ، کودکان اغلب در معرض خطر گاز گرفتن خود قرار می گیرند زبان. معمولاً بسیار ناخوشایند تلقی می شود. کودکان مبتلا علاوه بر احساس ناخوشایند و ناراحت کننده ، غالباً از چاقوکشی شکایت دارند درد و مشکلات بلع و غذا خوردن.
سریعترین و موثرترین تسکین معمولاً با اقدامات خنک کننده حاصل می شود. کبودی در لثه در نتیجه زمین خوردن جزئی یا بی احتیاطی می تواند به سرعت در کودکان ایجاد شود. از آنجا که لثه و شفاهی مخاط بسیار خوب تهیه شده اند خون و اعصاب، کبودی در این مکانها بسیار دردناک و نگران کننده است.
علاوه بر این ، تورم شدید در دهان منطقه منجر به محدودیت در مصرف مایعات و مواد غذایی می شود. برای رد صدمات احتمالی همراه کره چشم یا بینایی ، باید کبودی روی و در چشم کودکان بررسی شود. اگر تورم به ویژه شدید باشد ، این خطر وجود دارد که فشار زیادی بر روی چشم وارد شود ، احتمالاً منجر به فشرده شدن چشم می شود عصب باصره و کاهش یا در بدترین حالت از دست دادن بینایی.
