چگونه تشخیص داده می شود؟
تعیین دقیق نوع آسیب عضلانی باید توسط پزشک انجام شود حتی در صورت وجود علائم واضح. حتی اگر فرد آسیب دیده از قبل سو susp ظن داشته باشد ، یک پزشک باتجربه ممکن است بعضی موارد را کمی دقیق تر ببیند. تشخیص پس از آنامز دقیق ، یعنی پس از مکالمه دقیق با بیمار و برخی معاینات ، انجام می شود.
روند حادثه ، یعنی همچنین مکانیسم آسیب ، نوع و شدت آن درد، بلکه شدت تمرین بیمار و او نیز هست سازگاری سطح در بحث مهم است. همچنین توجه ویژه ای به آسیب های گذشته عضلات ، تاندون ها و استخوان ها. علاوه بر بررسی دقیق قسمت آسیب دیده بدن (همچنین در مقایسه با سمت سالم!)
و لمس دقیق ، معاینهی جسمی همچنین شامل یک بررسی دقیق از واکنش از عضله آسیب دیده معاینه عینی قدرت باقیمانده عضله توسط پزشک و ارزیابی وضعیت و نحوه راه رفتن بیمار نیز شامل می شود. تحت شرایط خاص ، وضعیت خاص تسکین دهنده هنگام پیاده روی ممکن است از قبل محل دقیق آسیب را نشان دهد.
پس از اتمام معاینهی جسمی، پزشک معالج می تواند از سونوگرافی نیز استفاده کند سونوگرافی، تا سو susp ظن خود را تأیید کند. به خصوص در مورد پارگی های بزرگتر در بافت عضلانی ، این موارد به وضوح در قسمت های عضلانی قابل مشاهده هستند سونوگرافی تصویر اگر حتی پس از انجام تمام این معاینات تشخیص روشنی وجود نداشته باشد ، ممکن است تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) نیز مورد بررسی قرار گیرد ، صدمات بافت نرم می تواند خیلی خوب به تصویر کشیده شود. با این حال ، این روش معمولاً مختص موارد پیچیده تر ، مبهم و ورزشکاران حرفه ای است و معمولاً مورد نیاز نیست.
تفاوت در درمان چیست؟
دو تفاوت اساسی در درمان فشار عضله و پارگی عضلات (فیبر) از ویژگی های آسیب های مختلف ذکر شده در بالا است. از آنجا که ساختار اساسی عضله در مورد خالص هنوز سالم است فشار عضله، کمی کشش عضله آسیب دیده را می توان خوشایند و درک کرد درد-باوری عضلات پاره شده کاملاً برعکس هستند.
کشش معمولاً تسکین نمی دهد درد، بلکه آن را حتی بیشتر تشدید می کند. آسیب دیدگی واقعی نیز با هر فشار و تحت هر کششی بدتر می شود. پارگی های عضلانی - مهم نیست که در چه حدی - تحت هیچ شرایطی هرگز نباید بیشتر کشیده شوند.
با این وجود سنگ بنای درمان باید همچنان محافظت ، ارتفاع و خنک سازی باشد. تحت این شکل از درمان ، دومین تفاوت مهم در درمان فشارها و پارگی های عضلانی (فیبر) بوجود می آید. از آنجایی که آسیب ها با درجات مختلفی از آسیب همراه هستند ، برای بهبود کامل به مدت زمان متفاوتی نیاز دارند. در حالی که یک سویه پس از گذشت چند روز بهبودی را نشان می دهد و بعد از حدود یک هفته دیگر نیازی به درمان نیست ، درمان پارگی عضلات بزرگتر ممکن است ماه ها طول بکشد.
