هموستاز اولیه و عملکرد پلاکت ها
هدف اولیه هموستاز متوقف کردن خونریزی با تشکیل پلاکت (ترومبوز) است. پلاکت به طور طبیعی و همچنین تعدادی از عوامل مختلف (به عنوان مثال عامل فون ویلبراند) و گیرنده ها در این فرایند نقش دارند. اگر مثلاً الف خون رگ آسیب دیده است ، در واکنش اولیه (انقباض عروقی) منقبض می شود تا از دست دادن خون را به حداقل برساند و جریان خون را کند کند.
اجزای بافت در حال حاضر در معرض و همچنین لایه داخلی آن عروق (اندوتلیوم) اکنون اطمینان حاصل کنید که پلاکت از خون جریان می تواند دقیقاً آنجا بماند. پلاکت با چسبندگی بیشتر فعال می شوند ، محتوای آنها را خالی می کنند و شکل آنها را تغییر می دهند. با تشکیل لخته (سفید نیز شناخته می شود) خون لخته) ، اولیه هموستاز کامل است این به عنوان "مهر موقت" عمل می کند.
هموستاز ثانویه
برای بسته شدن دائمی ، پلاگین باید توسط ترومبوس فیبرین تعویض شود. برای این منظور ، فیبرینوژن (یا فاکتور I آبشار لخته شدن خون) ، که در یک پیش ماده غیر فعال در خون اتفاق می افتد ، باید به فیبرین تبدیل شود. این نیاز به فعال شدن فاکتورهای مختلف انعقادی در خون به صورت رله مانند دارد . این قبل انعقاد خون آبشار از یک مسیر برون زا (یا خارجی) و یک درون زا (یا ذاتی) تشکیل شده است ، که نشان دهنده مسیرهای مختلف فعال سازی است و به یک مسیر نهایی مشترک منجر می شود.
مسیر درون زا شامل عوامل XII ، XI ، IX ، VIII و همچنین است کلسیم به عنوان مهمترین ملفه ها عوامل III و VII و همچنین کلسیم مهمترین اجزای مسیر برون زا هستند. مسیر درون زای مشترک با فعال شدن فاکتور X و سایر فاکتورهای V ، II ، XIII و I. آغاز می شود. فیبرین اکنون در انتهای پیوندهای عرضی فعال شده و بهم می چسبد و سرانجام ترومبوس قرمز نامیده می شود ، زیرا دیگری اجزای ترکیب خون (به عنوان مثال گلبول های قرمز) نیز در شبکه فیبرین گرفتار می شوند.
آزمایش شیمیایی آزمایشگاهی
مسیر درون زا را می توان در آزمایشگاه با اصطلاحاً جزئی ترومبوپلاستین PTT اندازه گیری کرد. مسیر برون زا توسط بررسی می شود ارزش سریع or INR. هر دو روش آزمون مسیر مشترک درون زا را نیز اندازه گیری می کنند.
