هزینه کاشت دندان

ایمپلنت دندان یک سنجاق فلزی است که در فک استخوانی قرار داده می شود ، که ریشه دندان "طبیعی" را تکرار می کند. یک جایگزین دندان مصنوعی روی این مصنوعی قرار می گیرد ریشه دندان بعد از یک دوره بهبودی از آنجا که کاشت دندان یک عمل جراحی است که نیاز به بالاترین دقت از دندانپزشک و مواد با کیفیت بسیار بالا دارد ، هزینه های چنین درمانی نیز به همین ترتیب زیاد است.

مواد مورد استفاده باید با بدن سازگار باشد ، معمولاً از تیتانیوم استفاده می شود. در ابتدا ، دندانپزشکان از موادی مانند: از تجربه استفاده می کنند ، با این حال ، اکثر بیماران تیتانیوم را به بهترین وجه تحمل می کنند ، زیرا ، در میان موارد دیگر ، هیچ واکنش آلرژیک ایجاد نمی کند و می تواند بسیار نزدیک به استخوان رشد کند.

• عاج
• چوب
• Metals
• اهن

هزینه های دقیق کاشت دندان را نمی توان به صورت یکجا پرداخت کرد ، زیرا این موارد بیشتر به میزان جراحی و درمان ، مواد استفاده شده و درمان پروتز بعدی بستگی دارد (به عنوان مثال با تاج دندان ، پل های دندانی و غیره)

اصولاً با کاشت دندان ، مانند تقریباً همه درمان های دندانپزشکی ، بیمار از بین راه حل های مختلف که کم و بیش هزینه دارند ، انتخاب می کند. قانونی سلامت شرکت های بیمه معمولاً کل هزینه های ناشی از درمان ایمپلنت دندان را پوشش نمی دهند. آن قسمتهایی از هزینه ها که تحت پوشش نیست سلامت بیمه باید توسط خود بیمار یا در حالت ایده آل توسط بیمه دندانپزشکی تکمیلی وی پرداخت شود.

بر اساس آیین نامه های موجود حسابداری دندانپزشکی می توان لیستی تقریبی ، اما نه به صورت ثابت از هزینه ها تهیه کرد. به عنوان مثال ، هزینه های تشخیص و برنامه ریزی روش تقریباً 150 تا 300 یورو است ، هزینه های کاشت واقعی بین 300 - 700 یورو برای هر کاشت در آلمان است. بیشتر هزینه ها مربوط به ترمیم بعدی و تکیه گاه ایمپلنت است ، جایی که دندانپزشک محاسبه می کند که بیمار ممکن است مجبور به پرداخت چندین هزار یورو باشد.

بیمه درمانی قانونی برای کاشت چه هزینه ای پرداخت می کند؟

کاشت دندان یک سرویس کاملاً خصوصی است که تحت پوشش آن نیست سلامت بیمه هر دندانپزشکی بسته به سختی شرایط می تواند تصمیم بگیرد که کاشت برای بیمار خود گران است. با این حال ، آزمایشگاه دندانپزشکی تولید کننده ایمپلنت نیز باید پرداخت شود.

در آلمان موارد زیر اعمال می شود: بیمه درمانی قانونی فقط هزینه مراقبت به اصطلاح استاندارد را پرداخت می کند که مربوط به کمک هزینه ثابت است. این بدان معناست که ، به عنوان مثال ، در مورد یک دندان تنها که از بین رفته است ، می توان شکاف را با یک تاج با استفاده از بریج یا کاشت پر کرد. مهم نیست که بیمار از چه گزینه ای استفاده می کند ، میزان یارانه برای کاهش فاصله همیشه یکسان است.

ترمیمی که روی کاشت قرار می گیرد بسیار اندک یارانه دریافت می کند و حداکثر 30٪ از قیمت کل آن است. این حداکثر نرخ فقط به کسانی پرداخت می شود که حداقل 10 بار در سال در معاینه دندانپزشکی بوده اند. اگر بیمار فقط پنج سال متوالی در معاینه دندانپزشکی بوده باشد ، شرکت بیمه درمانی 20٪ هزینه اضافی پرداخت می کند. اگر بیمار سالهای کمتری در معاینه دندانپزشکی بوده باشد ، شرکت بیمه هزینه ای پرداخت نمی کند.

به همین ترتیب ، اگر چندین ایمپلنت وارد شود ، بیمه درمانی هیچ هزینه ای پرداخت نمی کند ، فقط ساخت و ساز دندانپزشکی متصل به آنها یارانه است. تنها موردی که شرکت بیمه درمانی قانونی هزینه های کاشت را به طور کامل تأمین می کند ، در شدت خاصی از بیماری فردی است. اگر بیمار بخشی از آن را از دست داده باشد فک پایین یا چشم ناشی از تومور ، قسمت خارج شده با پیوند و کاشت جایگزین می شود و بیمار هیچ هزینه ای را پرداخت نمی کند.

اگر برای مثال جایگزینی یک چشم ، پروتز صورت لازم باشد ، با استفاده از ایمپلنت در جای خود قرار می گیرد. این علائم استثنایی همچنین شامل بیماری های جدی فک مانند نقص فک ناشی از تصادفات ، آلرژی های خاص یا سرطان تومورها و همچنین نبود ژنتیکی چندین دندان. نمی توان گفت در چه مواردی و از چه زمانی شرکت بیمه سلامت هزینه ها را به طور کامل تأمین می کند. هر فرد آسیب دیده باید شخصاً در شرکت بیمه درمانی مربوطه خود را مطلع کند و فرض هزینه ها را روشن کند. بیماران سختی که ماهانه آنقدر کم درآمد دارند که هزینه های دندانپزشکی خود را به طور کامل جبران می کنند نیز تحت پوشش کامل قرار می گیرند. بیمار باید خودش با طرح درمان و هزینه ای که دندانپزشک به شرکت بیمه سلامت خود ارائه می دهد ، برای یک مشکل سخت درخواست کند.