CA 15-3 دقیقا چیست؟
CA 15-3 به اصطلاح گلیکوپروتئینی است، یعنی از قند و اجزای پروتئینی تشکیل شده است. در سلول های مخاطی تشکیل می شود و سپس آن را در خون آزاد می کند. فقط مقادیر کمی از گلیکوپروتئین در سرم خون بیماران سالم یافت می شود.
مقدار نرمال CA 15-3
در افراد سالم، مقدار CA 15-3 زیر 31 واحد آنزیمی در میلی لیتر (<31 U/ml) است.
چه زمانی نشانگر تومور CA 15-3 افزایش می یابد؟
همانطور که از نام نشانگر تومور پیداست، CA 15-3 در برخی سرطان ها افزایش می یابد. اینها به ویژه سرطان سینه (کارسینوم پستان) و سرطان تخمدان (کارسینوم تخمدان) و همچنین تومورهای بدخیم پانکراس، کبد، معده و برونش ها هستند.
جدای از این موارد، سطوح بالای CA 15-3 نیز در برخی از بیماری های خوش خیم یافت می شود، به عنوان مثال:
- التهاب کبد (هپاتیت)
- سیروز کبدی
- نارسایی کلیه
- بیماری های لوله های برونش
- تغییرات خوش خیم در غده پستانی (به عنوان مثال فیبروآدنوم یا ماستوپاتی)
CA 15-3 در سرطان پستان اولیه تنها 5 تا 30 درصد حساسیت دارد. این بدان معنی است که نشانگر تومور فقط می تواند برای تشخیص واقعی تومور بدخیم در 5 تا 30 از 100 زن مبتلا به سرطان سینه استفاده شود. با این حال، سطح نشانگر تومور به اندازه و مرحله تومور مرتبط است و بنابراین ارزیابی دقیق تری را امکان پذیر می کند.
علاوه بر این، اگر پزشک علاوه بر این، نشانگر تومور CEA را تعیین کند و مقادیر را در خلاصه آنها ارزیابی کند، حساسیت افزایش می‌یابد. تعیین CA 15-3 تنها زمانی مفید است که سرطان مشخص باشد. برای مثال، انکولوژیست می تواند از آن برای ارزیابی موفقیت یک درمان استفاده کند. با این حال، برای اینکه بتوانیم به طور قابل اعتماد بگوییم که مقادیر چگونه توسعه خواهند یافت، ضروری است که همان روش اندازه گیری در آزمایشگاه هنگام تعیین مجدد CA 15-3 استفاده شود. در غیر این صورت، مقادیر قابل مقایسه نیستند.
