معرفی
سرگیجه (سرگیجه) نوعی اختلال جهت گیری بدن است که در آن دیگر نمی توان موقعیت بدن را در فضا به وضوح درک و تعیین کرد. اغلب با این احساس همراه است که بدن یا محیط در حال حرکت است. بین سرگیجه غیر سیستماتیک که با احساس ناامنی عمومی ، احساس گیجی و سیاه شدن چشم به عنوان علائم کلاسیک و سرگیجه سیستماتیک مشخص می شود ، تمایز قائل می شود. این گروه شامل روتاری است سرگیجه، سرگیجه را با یا بدون تمایل به زمین خوردن متزلزل کنید و سرگیجه را برطرف کنید. هر دو می توانند مسئول حاد باشند حملات سرگیجه.
علل
علل حمله سرگیجه به اندازه علائم خود سرگیجه و گروه های بیمار که ممکن است تحت تأثیر آن قرار بگیرند متنوع و متنوع است. شایعترین علل در زیر ذکر شده است. در صورت مشخص نبودن علائم یا وجود تردید ، بیماران باید با پزشک مشورت کنند.
A سرگیجه حمله همیشه ناشی از تعامل آشفته درک بینایی ، دهلیزی و حسی حسی است. به عبارت دیگر ، محرک بینایی که توسط چشم درک می شود ، حس تعادل ایجاد شده در گوش داخلی و احساس بصری در مورد موقعیت و موقعیت بدن خود در فضا دیگر کاملاً منطبق نیست. این می تواند در اثر اختلال در سیستم قلبی عروقی.
همچنین برخی از داروها و / یا الکل درک بدن خود را تغییر می دهند و می توانند دلیل طلسم سرگیجه باشند. نقص در اندام دهلیزی اغلب منجر به اصطلاح سرگیجه دهلیزی می شود (سرگیجه موقعیت پراکسیزمال خوش خیم). مورد غفلت واقع نمی شود ، همیشه می تواند ماهیت روانشناختی داشته باشد.
ما حملات فوبیای سرگیجه را می شناسیم ، که ناشی از ترس از زمین خوردن یا احساس سرگیجه است. برخی از بیماران واقعی می شوند حملات ترسناک، که می تواند همه علائم را بیشتر بدتر کند. به ویژه در بیماران مسن ، این سندرم پس از سقوط شناخته می شود ، که پس از اولین سقوط رخ می دهد و مبتنی بر ترس از سقوط دوباره است. همه این علل را می توان تحت اصطلاح "سرگیجه روانشناختی" خلاصه کرد.
