مکانهای استفاده روی مچ دست
قرار دادن آرتروسکوپ را می توان در مکان های مختلف مفصل روی دست انجام داد. علاوه بر واقعی مچ دست بین ساعد و کارپال استخوان ها (Articulatio radiocarpalis) ، آرتروسکوپی از کوچکتر مفاصل در دست نیز می توان انجام داد ، مانند مفصل بین دو ردیف کارپال استخوان ها (Articulatio mediocarpalis) ، شکاف مفصلی بین اولنا و شعاع (Articulatio radioulnaris) و مفاصل اساسی انگشتان بین استخوانهای متاکارپوفالانژیال و فالانژها (Articulationes metacarpophalangeales). مراقبت و كنترل ویژه باید با كوچكتر انجام شود مفاصل، زیرا احتمال آسیب به سازه ها افزایش می یابد (به عنوان مثال اعصاب) در آنجا واقع شده است.
زمینه های احتمالی کاربرد آرتروسکوپی
با کمک آرتروسکوپیاز غضروف سطوح ، استخوان ها و ساختارهای رباطی در قسمت های جداگانه مچ دست قابل نمایش و بررسی است. یک نکته مهم ارائه لایه داخلی آن است کپسول مفصلی (غشای سینوویال - Membrana synovialis) و مایع سینوویال. در اینجا می توان با گرفتن نمونه التهاب احتمالی غشای سینوویال را شناسایی و تأیید کرد.
آرتروسکوپی همچنین می تواند برای تجسم آسیب های مفصل استفاده شود غضروف. ناپایدار غضروف می توان قسمت هایی را برش داد ، همچنین می توان نواحی غضروف خشن را خرد کرد و می توان قسمت هایی از غضروف و استخوان را سوراخ کرد تا سلول های بنیادی بتوانند غضروف ها را در سطح زمین بازسازی کنند. علاوه بر این ، آسیب ها و پارگی های مچ دست رباط ها قابل شناسایی و درمان هستند.
آسیب به رباط های متصل به استخوان های کارپ می تواند منجر به بی ثباتی در مچ دست شود. در طی آرتروسکوپی ، می توان رباط ها را کم کرد (در موقعیت صحیح قرار داد) و دوباره با بخیه ها متصل شد. یکی دیگر از موارد استفاده ، برداشتن گانگلیون در مچ دست است.
گانگلیون (بیش از حد) پا) اغلب در نتیجه بیش از حد تمرین کردن نقاط ضعف از کپسول مفصلی پشت دست همچنین از آرتروسکوپی برای درمان شکستگی های شعاع (شعاع) و اسکافوئید.
