مواد پیام رسان به مواد سیگنالینگ گفته می شود که در خدمت انتقال سیگنال ها و اطلاعات بین ارگانیسم ها یا سلول های موجود زنده هستند. در این فرآیند ، مواد سیگنالینگ عملکردهای مختلفی را انجام می دهند. اختلال در سیگنالینگ در ارگانیسم می تواند رهبری قابل توجه سلامت چالش ها و مسائل.
پیام رسان های دوم چیست؟
مواد مسنجر معرف مواد شیمیایی با ساختار متفاوت هستند که به روش های مختلف سیگنال ها را بین ارگانیسم ها یا بین سلول های موجود زنده منتقل می کنند. آنها از نظر شیمیایی مواد یا گروههایی از مواد کاملاً متفاوت هستند. آنها معمولاً براساس عملکرد یا تأثیرشان طبقه بندی می شوند. در طبقه بندی انتقالهای کشویی وجود دارد که اغلب بسیار خودسرانه هستند. بنابراین ، ترکیباتی که عملکردهای مشابهی دارند می توانند ساختارهای شیمیایی کاملاً متفاوتی داشته باشند. هر ارگانیسم اعم از گیاهی ، حیوانی یا انسانی پیام رسان می فرستد و همزمان پیام رسان نیز دریافت می کند. همین مورد در مورد هر سلول موجود زنده وجود دارد. با توجه به عملکرد آنها ، مواد پیام رسان به تقسیم می شوند هورمون، کایرومون ها ، انتقال دهنده های عصبی ، پاراهورمون ها ، فرمون ها یا فیتورمون ها. با توجه به نحوه عملکرد آنها ، بین مواد سیگنال درون گونه ای و بین گونه ای نیز تمایز قایل می شود. پیام رسان های بین گونه ای در داخل گونه اطلاعات را رد و بدل می کنند ، در حالی که عوامل سیگنالینگ بین گونه ای وظیفه ارتباط بین گونه ها را بر عهده دارند. بنابراین ، از عوامل خاص خاص به عنوان فرومون یاد می شود. پیام رسان های بین خاص به عنوان مواد شیمیایی تخصیص یافته شناخته می شوند. با این حال ، فرمون ها و مواد شیمیایی اختصاصی تنها بخشی از مواد سیگنالینگ را تشکیل می دهند که باعث ارتباط بین موجودات می شوند. هورمون ها و انتقال دهنده های عصبی ، به نوبه خود سیگنال هایی را بین سلول ها یا حتی درون سلول های موجود زنده منتقل می کنند.
آناتومی و ساختار
از جمله مهمترین پیام رسانهای موجود در ارگانیسم می توان به هورمون. آنها فرآیندهای متابولیک را در بدن کنترل می کنند. در این فرآیند ، آنها یا از سلول به سلول منتقل می شوند یا از طریق اندام تولید کننده هورمون (غده غدد درون ریز) به اندام مورد نظر منتقل می شوند. خون یا سرم همچنین هورمون هایی وجود دارند که تأثیر خود را در داخل سلول محل تشکیل خود اعمال می کنند. ویژگی مشترک همه هورمون ها این است که آنها عملکردهای کنترل کننده و نظارتی را در ارگانیسم انجام می دهند. از نظر شیمیایی کاملاً ناهمگن هستند. هورمونهای استروئیدی ، هورمونهای استروئیدی مانند ، هورمونهای پپتیدی و هورمونهایی با ساختار شیمیایی متفاوت وجود دارد. از طرف دیگر ، پاراهورمون ها عملکرد بدن را کنترل می کنند اما تمام معیارهای هورمون ها را برآورده نمی کنند. پاراهورمون ها شامل ، به عنوان مثال ، کربن دی اکسید ، که در کنترل عملکردهای تنفسی نقش دارد. انتقال دهنده های عصبی گروه دیگری از مواد پیام رسان مهم هستند. آنها مواد سیگنال از سیستم عصبی و اثر خود را با اتصال به گیرنده های به اصطلاح اعمال می کنند. اثر آنها محدود به سلولهای عصبی است. فرمون ها به عنوان گروه دیگری از مواد سیگنال توسط ارگانیسم ساطع می شوند و دوباره توسط ارگانیزمی از همان گونه دریافت می شوند. مواد شیمیایی شیمیایی مواد پیام رسان هستند که توسط یک ارگانیسم ساطع می شوند و توسط ارگانیسم های گونه های دیگر دریافت می شوند.
توابع و نقش ها
تنها ویژگی مشترک همه پیام رسان های دوم عملکرد آنها در انتقال اطلاعات و در نتیجه ایجاد واکنش در سایت مورد نظر است. با این حال ، شکل انتقال اطلاعات و ساختار شیمیایی مواد سیگنالینگ به طور جدی متفاوت است. هورمون ها وظیفه هدایت و کنترل فرآیندهای متابولیکی و مکانیسم های نظارتی را در ارگانیسم دارند. با انجام این کار ، آنها تا حد زیادی وظیفه عملکرد اندام های جداگانه را بر عهده دارند. از جمله ، آنها رشد ، مواد معدنی را تنظیم می کنند تعادل, خون قند سطح ، عملکردهای جنسی ، سوخت و ساز انرژی و حتی عملکرد سایر هورمون ها در ارگانیسم است. انتقال دهنده های عصبی اثر محلی بر روی دارند سیستم عصبی. آنها سلول های عصبی را تحریک و مهار می کنند و از انتقال محرک ها اطمینان حاصل می کنند. آنها اثر خود را با اتصال به گیرنده های خاص اعمال می کنند. از جمله ، آنها احساس شادی ، سرکوب ایجاد می کنند درد یا نسبت به محرک های خاصی واکنش ایجاد کند. انتقال دهنده های عصبی شناخته شده هستند اندروفین ها یا سیتوکین ها. فرمون ها به نوبه خود رفتار ارگانیسم های یک گونه را کنترل می کنند. از جمله ، آنها همچنین بر چگونگی زندگی مشترک مردم تأثیر می گذارند. همدردی و ضددردی نیز بر اساس فرمون ها ایجاد می شود. مواد شیمیایی شیمیایی مواد پیام رسان هستند که بر رفتار ارگانیسم های گونه های مختلف تأثیر می گذارند.
بیماری
به دلیل عملکردهای متنوع مواد پیام رسان ، اختلالات در تعامل آنها می تواند جدی باشد سلامت چالش ها و مسائل. به طور خاص ، بی نظمی در سیستم غدد درون ریز منجر به بیماری های مرتبط با هورمون می شود. بیش از حد عملکردها یا عملکردهای ضعیف اندام های غدد درون ریز فردی علائم معمولی ایجاد می کنند. انسولین، به عنوان مثال ، تنظیم می کند خون قند سطح. انسولین کمبود منجر به دیابت ملیتوس غده تیروئید تولید می کند هورمونهای تیروئید تیروکسین و تری یدوتیرونین. آنها تنظیم می کنند سوخت و ساز انرژی. در شرایطی که پرکاری تیروئید، متابولیسم به طرز چشمگیری شتاب می گیرد ، در حالی که کم کاری تیروئید منجر به کاهش متابولیسم با تشکیل افسردگی, خستگی و عملکرد ضعیف اگر قشر آدرنال بیش از حد تولید کند کورتیزول، علائم معمول آن سندرم کوشینگ با truncal ظاهر می شود چاقی، صورت ماه کامل ، افزایش یافته است قند خون سطح و تضعیف سیستم ایمنی بدن. حتی اگر اندام های فوق العاده ای از سیستم غدد درون ریز بیمار می شوند ، فرایندهای پیچیده بیماری اغلب به دلیل از کار افتادن همزمان چندین هورمون اتفاق می افتد. یک نمونه معمولی ، پانیپوپیتوتاریسم است. در این حالت ، قدامی غده هیپوفیز بیمار می شود و هر هفت هورمون تولید شده در آنجا ممکن است از کار بیفتند. اگر مادر غده هیپوفیز در هنگام تولد کودک تخریب می شود ، به اصطلاح سندرم شیهان ایجاد می شود. این فقط یک کمبود یا مازاد هورمون نیست که می تواند رهبری به بیماری بی نظمی در عملکرد انتقال دهنده های عصبی نیز اغلب علت بیماری های شدید است. اینها معمولاً اختلالات عصبی یا روانی هستند. افسردگی اغلب ناشی از کمبود دوپامین. اتصال آن با گیرنده ها نیز ممکن است مختل شود. از طرف دیگر ، تنظیم نامناسب انتقال دهنده های عصبی نیز می تواند باعث بیماری هایی از جمله شود فلج مرتعش or بیماری صرع.
