مخچه | مغز عقب

Cerebellum

مخچه مخچه در حفره خلفی زیر لوب پس سری قرار دارد و خود را به آن متصل می کند مغز ساقه از پشت. به دو نیمکره و یک قسمت مرکزی تقسیم می شود مخچه (ورمیس مخچه). همچنین می توان آن را به مغز مخچه (داخل) و قشر مخچه (خارج) تقسیم کرد. قشر مخچه شامل سه لایه سلول است: لایه مولکولی ، لایه سلول پورکینژ و لایه سلول گرانول (از خارج به داخل).

La مخچه متصل به مغز ساقه توسط سه پدانکل به اصطلاح مخچه ای ، فوقانی ، میانی و تحتانی (pedunculus cerebelli superior، medius and inferior). بین قسمت جلویی مخچه و قسمت عقب pons و medulla oblongata بطن چهارم پر از مایع مغزی نخاعی (مشروبات الکلی) قرار دارد. چهار سلول عصبی هسته ها در هر طرف از مغز مخچه قرار دارند.

هسته fastigii ، هسته گلوبوسوس ، هسته دندانی و هسته آمبولی فرم. در این هسته ها اطلاعات مربوط به سلولهای عصبی دریافت ، تغییر و انتقال می یابد. بنابراین ، مخچه نقش اصلی را در تنظیم دقیق حرکات بازی می کند.

اصطلاحاً "مهارتهای حرکتی ناخالص" را که توسط قشر مغز در حرکات مغزی آغاز می شود ، به مهارتهای حرکتی خوب تبدیل می کند. مخچه اطلاعات زیادی در این باره دریافت می کند. از جمله چیزهای دیگر ، رشته های عصبی از نخاع، قشر مغز ، مغز ساقه و اندام های تعادل به مخچه می ریزند.

این رشته های عصبی در سه شاخک مخچه ای ذکر شده در بالا جریان دارند. پس از پردازش و هماهنگی اطلاعات ، مخچه "نسخه اصلاح شده" خود را به تالاموس، قالب مشبک ، هسته مالش دهنده در مغز میانی و سلول عصبی هسته مسئول تعادل (هسته دهلیزی). علاوه بر کنترل و تنظیم دقیق عملکردهای موتور ، به نظر می رسد مخچه نیز نقش مهمی در ذخیره الگوهای حرکتی دارد که یک بار یاد گرفته شده و با گذشت زمان خودکار می شود.

همچنین بحث شده است که آیا مخچه نیز در فرآیندهای شناختی مانند رفتار و تأثیر نقش دارد. از نظر عملکرد ، مخچه می تواند بیشتر به سه بخش مختلف تقسیم شود. vestibulocerebellum عمدتاً مسئول این امر است تعادل، راست قامت و هماهنگی از حرکات چشم

نخاع وظیفه ایستادن و راه رفتن را بر عهده دارد. Pontocerebellum تنظیم کننده خوبی برای کل عملکرد موتور است. خواه فنجان فنجان قهوه باشد ، خواه موچین باشد یا نواختن پیانو.

ضایعات در مخچه گاه به یافته های نسبتاً مشخصه منجر می شود. عادی ترین علامت ، آتاکسی مخچه است. این را می توان هنگام نشستن ، ایستادن یا راه رفتن مشاهده کرد.

بدون پشتیبانی ، دیگر نمی توان به صورت ایستاده و ایمن به صورت ایستاده ایستاد ، الگوی راه رفتن پهن (پایه) و شکننده است ، به نظر می رسد حرکتی ناخوشایند و ناشیانه است. سایر علائم عصبی برای ضایعه مخچه نسبتاً مشخصه ، با معاینات بالینی ساده می توان آنها را تشخیص داد: لرزش لرزش (لرزش) است که به عنوان اشاره برجسته می شود انگشت به هدف نزدیک می شود. با آوردن شاخص بیمار می توان آن را آزمایش کرد انگشت به خودش بینی.

اگر انگشت هرچه به مرحله ریتمیک بیشتر و بیشتر تغییر می کند بینی، این نشانگر یک قصد است لرزش. آزمایش دیگر برای تشخیص مشکل مخچه ، تغییر سریع حرکات مخالف مانند چرخاندن دست به گونه ای است که ابتدا کف دست و سپس پشت دست در بالا باشد. اگر این امکان وجود نداشته باشد یا به وضوح متزلزل و دشوار باشد ، به آن dysdiadochokinesis گفته می شود ، یعنی ناتوانی در انجام حرکات سریع متناوب (آنتاگونیستی).

نشانه دیگری از آسیب مخچه به اصطلاح پدیده بازگشت است. در اینجا ، پزشک بیمار را درک می کند ساعد خم شده در مفصل آرنج و آن را به سمت خود می کشد در حالی که از بیمار می خواهد در برابر آن نگه دارد. اگر اکنون پزشک ناگهان رهایش کند ، بیمار نمی تواند به اندازه کافی سریع و به صورت هماهنگ واکنش نشان دهد و به او ضربه می زند ساعد در صورت.

با یک دستگیره ایمنی توسط پزشک جلوگیری می شود. بنابراین آسیب به مخچه علائم کاملاً معمولی را نشان می دهد که در ابتدا بدون تلاش زیاد در زندگی روزمره بالینی-عصبی قابل تشخیص است.