اوتیسم (سندرم اوتیسم ، خودمحوری) به گوشه نشینی فرد از دنیای خارج اشاره دارد. افراد مبتلا خود را در دنیای تفکر و تخیل خودشان محصور می کنند.
اوتیسم اختلالات طیفی (ASD) با اختلالات در تعامل اجتماعی ، اختلالات ارتباطی و رفتارهای تکراری ، کلیشه ای و علایق خاص مشخص می شود.
می توان فرم های زیر را با توجه به ICD-10 تشخیص داد:
- شیرخوارگی اولیه اوتیسم (سندرم کانر ؛ ICD-10-GM F84.0: اوتیسم نوزادی اولیه) ؛ برای این منظور ، هر سه معیار تشخیصی (تعامل اجتماعی ، ارتباطات ، رفتار کلیشه ای و تکراری) باید رعایت شود
- اوتیسم "با عملکرد بالا" - شکل ویژه ای از اوایل کودکی اوتیسم
- اوتیسم غیرمعمول (ICD-10-GM F84.1: اوتیسم غیرمعمول) ؛ هنگامی که فقط یک یا دو مورد از سه معیار تشخیصی قابل اثبات باشد و یک اختلال رشد قبل از سه سالگی وجود داشته باشد یا شواهدی از علائم اصلی اوتیسم تنها پس از سه سالگی قابل اثبات باشد.
- سندرم آسپرگر (اوتیستیک اختلال شخصیت/اختلالات فکری و روانی؛ اوتیسم کودک؛ ICD-10-GM F84.5: سندرم آسپرگر).
- سندرم مالر (همزیستی جنون).
- اوتیسم روانشناختی
- اوتیسم سوماتوژنیک
نسبت جنسی زودرس کودکی اوتیسم: پسران به دختران 3: 1. نسبت جنسی از سندرم آسپرگر: پسران از دختران 8: 1.اختلال طیف اوتیسم تصور می شود که نسبت 2-3 به 1 به نفع جنس مرد ، احتمالاً مستقل از توانایی شناختی باشد.
اوج فرکانس: اوایل کودکی اوتیسم معمولاً در ماه های اول زندگی تا سومین سال زندگی آغاز می شود. سندرم آسپرگر معمولاً در سن مدرسه ظاهر می شود.
شیوع برای اختلال طیف اوتیسم (ASD) 0.9-1.1٪ است. فرض بر این است که از هر سه بیمار تشخیص داده شده ، دو بیمار وجود دارد که هنوز اختلال آنها تشخیص داده نشده است.
بروز (فراوانی موارد جدید) اوتیسم در اوایل کودکی تقریباً 50 تا 100 مورد در هر 100,000 نفر جمعیت در سال است. بروز سندرم آسپرگر تقریباً 20-30 اختلال در هر 100,000 نفر جمعیت در سال است.
سیر و پیش آگهی: اوتیسم در اوایل کودکی در مقایسه با سایر اشکال اوتیسم پیش آگهی نامطلوبی دارد. اختلالات معمولاً باقی می مانند. ناتوانی ذهنی / ذهنی در تقریباً نیمی از افراد مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم وجود دارد (ضریب هوشی 70).
بیماری های همزمان (اختلالات همزمان): شایع ترین اختلالات همراه ، در بیش از نیمی از افراد مبتلا وجود دارد ، اختلالات رشد مربوط به زبان ، مهارت های حرکتی و رشد شناختی (ناتوانی ذهنی) است. اختلالات خواب در کودکان خردسال مبتلا به این بیماری به طور قابل توجهی شایع تر هستند اختلال طیف اوتیسم نسبت به جمعیت عمومی. بیش فعالی رایج ترین علامت همراه است. در بزرگسالان بدون اختلال در هوش ، میزان شیوع اختلالات شخصیت بسیار زیاد است ، اما اختلالات عاطفی ، اختلالات اضطرابی, ADHD (اختلال نقص توجه بیش فعالی) ، اختلالات تیک (تکرار تکرار غیرارادی) انقباضات عضلات منفرد یا گروه های عضلانی) ، روان پریشی و همچنین سایر اختلالات اغلب به طور همزمان وجود دارند.
