معرفی
مدت زمان عوارض و عوارض جانبی بیهوشی به عوامل زیادی بستگی دارد. علاوه بر سن ، بی حس کننده مورد استفاده نیز نقش دارد. اساساً ، با این حال ، بیشتر علائم بعد از عمل مانند تهوع یا سردرگمی جزئی فقط کوتاه مدت است.
تهوع
در صورت عدم اقدام پیشگیرانه ، حداکثر 30٪ از کل بیماران تحت درمان عمومی بیهوشی رنج می برند به اصطلاح PONV. این مخفف مخفف عبارت انگلیسی "postoperative" است تهوع و استفراغ"، به عنوان تهوع و استفراغ بعد از عمل به آلمانی ترجمه شود. PONV توسط عوامل مختلف ایجاد می شود.
این موارد شامل انتخاب داروی بیهوشی ، استعداد شخصی ، اما همچنین سبک زندگی بیمار است. در نتیجه ، شدت و مدت زمان این بیش از عارضه جانبی ناخوشایند است بیهوشی بسیار فردی است عوامل خطر برای ایجاد بعد از عمل تهوع شامل جنسیت زن و سن کم بیمار است (کودکان 6 تا 16 ساله به طور قابل توجهی بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرند).
علاوه بر این ، احتمال ایجاد حالت تهوع در طی عملیات طولانی مدت بیشتر است و تمایل به آن وجود دارد بیماری سفر. افراد غیر سیگاری نیز از این بیماری رنج می برند PONV تقریباً دو برابر سیگاری ها. حالت تهوع به عنوان یک اثر پس از جراحی در صورت عدم درمان معمولاً چندین ساعت طول می کشد.
خوشبختانه گزینه های درمانی کاملاً آزمایش شده برای حالت تهوع بعد از عمل در دسترس است. این شامل ضد استفراغ، که داروهایی برای تهوع مانند وومکس یا متوکلوپرامید هستند. از همه مهمتر ، پیشگیری مناسب است که می تواند خطر تهوع بعد از عمل را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. این کار باید به ویژه در صورت وجود چندین عامل خطر انجام شود. برای پیشگیری ، دگزامتازون یا ضد استفراغ در بالا ذکر شده در ابتدای عمل قابل اجرا است.
فراموشی / گیجی
به غیر از درد و حالت تهوع ، گیجی یا فراموشی بعد از بیهوشی رایج ترین نتیجه عمل های طولانی مدت است. گیجی خفیف و افزایش فراموشی بلافاصله پس از بیدار شدن ضرری ندارد و تقریباً در همه بیماران رخ می دهد. آنها به راحتی به دلیل باقی ماندن بیهوشی در بدن هستند که عملکرد آن را مختل می کند مغز برای یک مدتی.
با این حال ، معمولاً بعد از چند دقیقه تا چند ساعت سردرگمی باید فروکش کند. با این وجود ، خیلی هم نادر نیست که حتی پس از مدت زمان طولانی تر ، هنوز اختلال در وجود داشته باشد مغز تابع. به عنوان مثال ، در گروه سنی 18 تا 59 سال ، حدود 30 درصد از کل بیماران حتی پس از ترخیص از بیمارستان هنوز از اختلالات شناختی رنج می برند.
از این پدیده به عنوان "نقص شناختی بعد از عمل" (POCD مخفف شده) یاد می شود. شدت این نقص شناختی می تواند بسیار متفاوت باشد ، از اختلالات غلظت خفیف گرفته تا گمراهی شدید. مدت زمان سردرگمی نیز متفاوت است.
یک مطالعه نشان داد که پس از سه ماه ، حدود پنج درصد بیماران هنوز تحت تأثیر این بیماری قرار دارند. در بیماران مسن ، نسبت کسانی که هنوز پس از سه ماه از سردرگمی و فراموشی رنج می برند حتی در 12 درصد بیشتر است. خوشبختانه این علائم تقریباً در همه موارد خود محدود می شوند. بهبود به تدریج قابل مشاهده خواهد بود.
