با پیرمردها
عوارض جانبی بیهوشی می تواند چند برابر شود. بعد از عمل درد, تهوع و استفراغ بعد از بیهوشی و همچنین حالت های گیجی بیشتر اتفاق می افتد. بیماران مسن خصوصاً اغلب به اصطلاح رنج می برند هذیان بعد از عمل.
طبق مطالعات مختلف ، بین 30 تا 40 درصد از افراد بالای 60 سال تحت تأثیر این پدیده قرار دارند که به آن سندرم انتقالی نیز گفته می شود. بیماران از توهم، اغلب بستگان خود را به رسمیت نمی شناسند و از یک گمراهی شدید رنج می برند. این باعث ترس شدید در برخی از بیماران می شود و می تواند منجر به پرخاشگری شود.
زمان شروع این عارضه جانبی و همچنین مدت زمان آن می تواند بسیار متفاوت باشد. مهمتر از همه ، مدت زمان بیهوشی، و همچنین بیماری های همزمان بیمار ، مانند دیابت or فشار خون بالا، نقش بازی کن. به طور متوسط ، حدود 40 درصد از افراد بالای 60 سال بلافاصله پس از ترخیص از بیمارستان دچار نقص شناختی می شوند.
حتی سه ماه پس از عمل ، 12 درصد از آنها هنوز تحت تأثیر گیجی و افزایش فراموشی قرار دارند. به عنوان یک قاعده ، این پس از اثرات بیهوشی دائمی نیستند فقط در چند مورد آسیب طولانی مدت به آن وارد می شود مغز بافت در بیماران مسن رخ می دهد. ارتباط بین هذیان بعد از عمل و توسعه جنون هنوز در حال بحث است
در چشم
برخی از بیماران علائم را در چشم خود پس از بیدار شدن از بیهوشی توصیف می کنند. این موارد شامل خرابی میدان دید است که معمولاً توسط افراد تحت تأثیر "سیاه شدن قبل از چشم" یا چشمک زدن روشن در زمینه بینایی توصیف می شود. در حقیقت ، با این حال ، هیچ اثر مستقیم بیهوشی بر عملکرد چشم یا چشم شناخته نشده است اعصاب و مغز مناطق مرتبط با آنها.
سیاهی جلوی چشم بیشتر به دلیل افت در است خون فشار ناشی از داروی بیهوشی ، که منجر به کاهش کوتاه مدت جریان خون در شبکیه چشم می شود. با این حال ، این پدیده معمولاً بیش از چند ثانیه طول نمی کشد و بی ضرر است. با مصرف مایعات کافی و بیش از همه استراحت در بستر می توان خیلی خوب آن را خنثی کرد.
پیامد دوم بیهوشی ، ظاهر شدن چشمک های روشن در زمینه بینایی ، اغلب به عنوان یک چشم توصیف می شود میگرن. دلیل این اصطلاح علت فرضی آن است ، که شبیه همان "واقعی" است میگرن. این احتمالاً دلیل وازواسپاسم ، تنگی گرفتگی عضلانی نیز هست خون عروق.
به خصوص شریان هایی که قشر بینایی را در قسمت عقب مایع تامین می کنند مغز به نظر می رسد تحت تأثیر قرار گرفته است. این پدیده نیز معمولاً خود محدود کننده است و پس از مدت کوتاهی از بین می رود. در اینجا ارتباط با بیهوشی نیز ثابت نشده است.
