میوکارد چیست؟
میوکارد عضله قلب است، ماهیچه های فعال قلب. مانند ماهیچههای اسکلتی مخطط است، اما نازکتر و با ساختاری خاص: سطح رشتههای عضلانی قلب توسط شبکه فیبر شبکهای پوشیده شده است و هستهها بلندتر از سلولهای ماهیچهای اسکلتی هستند و در مرکز قرار دارند. فیبرهای عضلانی قلب منشعب هستند و شبکه ای مشبک را تشکیل می دهند. سلول ها توسط نوارهای به اصطلاح براق به هم متصل می شوند.
در ناحیه دهلیزها، میوکارد ضعیف است (ضخامت حدود یک میلی متر) و دارای ساختار دو لایه است. در ناحیه بطن ها قوی تر (دو تا چهار میلی متر ضخامت) و دارای سه لایه است. میوکارد در بطن چپ با ضخامت هشت تا یازده میلی متر قوی ترین است، زیرا از اینجاست که خون باید از طریق آئورت به سیستم گردش خون بزرگ پمپ شود.
در دهلیزها، میوکارد بسیار نازکتر است، که از یک لایه بیرونی و یک لایه عرضی که در هر دو دهلیز و رشتههای داخلی که از سقف دهلیز میگذرد، تشکیل شده است.
عملکرد میوکارد چیست؟
میوکارد عضله فعال قلب است.
انقباض حلقه و رشته های طولی داخلی میوکارد، بطن را منقبض و کوتاه می کند و دیواره را ضخیم می کند. در نتیجه، فشار در بطن افزایش مییابد و خون به ترتیب از طریق دریچههای ریوی و آئورت به خارج از قلب و وارد رگهای بزرگ میشود. این کوتاه شدن بطن، مکشی ایجاد می کند که خون را از سیاهرگ ها به دهلیز می کشد.
در برخی افراد، مقاومت در محیط اطراف (انقباض عروق) یا نقص دریچه، نیازمند انجام کار اضافی دائمی یا افزایش تلاش فیزیکی مداوم (مانند ورزشکاران با عملکرد بالا) از میوکارد است. این باعث می شود که فیبرهای عضله قلب طولانی و گسترده شوند - عضله قلب بزرگ می شود، یعنی "هیپرتروفی" می شود.
از دوران نوزادی، رنگدانه ای به نام لیپفوسین در عضله قلب ظاهر می شود که با افزایش سن قلب، اندازه آن افزایش می یابد و به قلب پیر رنگ قهوه ای می دهد. همراه با این، فیبرهای عضلانی نازک تر و نازک تر می شوند.
میوکارد در کجا قرار دارد؟
میوکارد چه مشکلاتی می تواند ایجاد کند؟
میوکارد هیپرتروفی شده در ابتدا قدرت خود را از دست می دهد. با پیشرفت، ماهیچه های قلب به طور کلی ضعیف می شوند و قلب "نشت می کند".
میوکاردیت التهاب عضله قلب است. علت می تواند بیماری، پرتودرمانی، مصرف دارو یا دارو باشد.
انفارکتوس میوکارد (سکته قلبی) از باریک شدن یا انسداد یک یا چند شریان کرونری که عضله قلب را تامین می کنند، ایجاد می شود.