اصطلاح "فک بالا سینوزیت”(Lat. سینوزیت maxillaris) در اصطلاحات دندانپزشکی برای توصیف گسترش فرآیندهای التهابی در سینوسهای پارانازال از فک بالا. علاوه بر فرم حاد سینوزیت، فرآیندهای التهابی نیز می توانند سیر مزمن داشته باشند.
تقریباً هر نوع سینوزیت باید با آنتی بیوتیک درمان شود. در بیشتر موارد ، این نوع سینوزیت در نتیجه طولانی مدت ایجاد می شود دستگاه تنفسی عفونت (به ویژه در سرفه و رینیت). در طی تحریک طولانی مدت غشای مخاطی بینی ، بیماران مبتلا تورم غشای مخاطی و باریک شدن مسیر جریان ترشحات بینی را تجربه می کنند. در نتیجه ، این خطر وجود دارد باکتری و سایر عوامل بیماری زا مستقیماً از بینی به سینوسهای پارانازال، جایی که آنها از طریق دفع خود تکثیر یافته و فرآیندهای التهابی را تحریک می کنند. علاوه بر این ، یک اختلال کلی جریان در ترشح بینی (کاملاً آناتومیک) ، به دلیل باریک شدن مسیرهای جریان ، می تواند وجود داشته باشد و در نتیجه به ایجاد سینوزیت کمک کند.
آنتی بیوتیک درمانی
جدا از این دلایل معمول ، که معمولاً با تجویز آنتی بیوتیک به تنهایی قابل درمان است ، علل سینوزیت نیز می تواند ماهیت دیگری داشته باشد. در چنین مواردی علاوه بر درمان با آنتی بیوتیک ، اقدامات درمانی بیشتری نیز باید انجام شود. از آنجا که سینوس فک بالا در نزدیکی شهر واقع شده است حفره دهان و ریشه های بلند دندان های مولر فوقانی (Lat.
مولرها) به داخل می رسند سینوس فک بالا در بسیاری از بیماران ، فرآیندهای آسیب شناختی در ناحیه دندان ها نیز می تواند دلیل التهاب سینوس فک بالا باشد. به خصوص در دوره نقایص پوسیدگی یا التهاب نوک قسمت ریشه دندان، عوامل بیماری زا ، به ویژه باکتری، می تواند به طور مستقیم از حفره دهان به سینوس فک بالا، در آنجا بدون مزاحمت تکثیر شده و در نهایت به بافت حساس آن حمله کنید. نتیجه این امر در بیشتر موارد یک سینوزیت مورد تأکید یک طرفه است ، که می تواند به دو طرف سینوس فک بالا نیز گسترش یابد.
علاوه بر این ، ممکن است دلایلی وجود داشته باشد که منجر به ایجاد سینوزیت از طریق خود درمان دندانپزشکی شود. در اصطلاحات پزشکی ، مواردی از این دست به اصطلاح دلایل iatrogenic گفته می شود. در این زمینه ، استخراج (کشیدن دندان) دندان های آسیاب مولار فک بالا نشان دهنده خطر عمده باز شدن سینوس فک بالا است.
این امر همچنین به دلیل طول زیاد گاهی ریشه های آن است فک بالا دندان های آسیاب اگر دهان فک بالا توسط دندانپزشک معالج کشف نشود ، یک ارتباط مستقیم ایجاد شده و مصنوعی بین حفره دهان، که به شدت پرجمعیت است باکتری، و سینوس فک بالا همچنان ادامه دارد. در نتیجه ، عوامل بیماری زا ، به ویژه باکتری ها ، می توانند به داخل سینوس فک بالا مهاجرت کرده ، بدون مانع تکثیر یافته و باعث آسیب دیدگی طولانی مدت به بافت شوند.
به منظور جلوگیری از واکنش شدید ارگانیسم ، بیمار مبتلا معمولاً با باز شدن سینوس فک بالا با تجویز آنتی بیوتیک درمان می شود. علاوه بر این ، ارتباط مصنوعی ایجاد شده بین دهان و سینوس فک بالا باید بسته شود. در بیشتر موارد ، دندانپزشک با پوشاندن آن با کمک فلپ های لثه خود بیمار ، موفق به انجام این کار می شود.
در مورد دهانه های گسترده ، ممکن است از یک ماده پوشاننده مصنوعی استفاده شود. هم مصرف آنتی بیوتیک و هم بستن سینوس فک بالا از اقدامات درمانی ضروری در طی بازشدگی سینوس فک بالا است. اگر یکی از این اقدامات درمانی حذف شود ، فرایندهای التهابی می توانند به بقیه موارد نیز منتقل شوند سینوسهای پارانازال.
بیمارانی که از سینوزیت رنج می برند علائم مختلفی از خود نشان می دهند. در آن اشکال که به دلیل عفونت باکتریایی یا ویروسی است ، معمولاً رینیت یا حداقل افزایش قابل توجه ترشح ترشح بینی رخ می دهد. سینوزیت مرتبط با عفونت با مصرف آنتی بیوتیک به مدت 5-7 روز قابل درمان است.
بیشتر بیماران همچنین احساس فشار شدید در ناحیه گونه فوقانی و پیشانی را توصیف می کنند. این علامت شناسی به دلیل افزایش فشار در داخل سینوس فک بالا است و معمولاً اندکی پس از تجویز آنتی بیوتیک مجدداً کاهش می یابد. در بیشتر موارد ، برای درمان سینوزیت ، یک آنتی بیوتیک به اصطلاح وسیع یا طیف وسیع ، که در برابر انواع پاتوژن های باکتریایی مثر است ، تجویز می شود. تحت هیچ شرایطی نباید از دوز تجویز شده پزشک بیش از حد استفاده کنید و یا از آن استفاده کنید. اقتدار خود را داشته باشد ، زیرا در غیر این صورت قادر به ایجاد اثر کامل خود نخواهد بود.
علاوه بر این ، باید اطمینان حاصل شود که مدت مصرف آنتی بیوتیک به طور خودسرانه کوتاه نمی شود. در غیر این صورت خطر تشکیل مقاومت (ایجاد عدم حساسیت) سویه های باکتریایی افزایش می یابد. در طول درمان با آنتی بیوتیک ، بیمار ممکن است عوارض جانبی مانند اسهال و / یا را تجربه کند استفراغ. در صورت نگرانی در مورد چنین اثرات نامطلوب دارویی ، باید فوراً با دندانپزشک مسئول درمان مشورت شود.
