مدت زمان عمل
در جراحی آرتروسکوپی (جراحی با حداقل تهاجم) که معمولاً انجام می شود ، زمان جراحی معمولاً 30-45 دقیقه است. اگر دررفتگی پیچیده تری با چندین آسیب همزمان باشد ، زمان جراحی نیز می تواند طولانی تر باشد. با این حال ، این به طور کلی یک عملیات کوتاه است.
مزایای عملیات
در بسیاری از موارد ، از آنجا که تغییر مکان دستی جراحی ، عمل جراحی لازم نیست مفصل شانه و فیزیوتراپی بعدی کاملاً کافی است. به خصوص افراد مسن که فعالیت ورزشی / جسمی آنها عمدتا محدود است ، نیازی به عمل ندارند (اگر در ناحیه شانه آسیب جدی نبیند) ، زیرا بیهوشی در بیماران مسن بیشتر از بیماران جوان با خطرات بیشتری همراه است. علاوه بر این ، روند بهبودی پس از جراحی طولانی تر می شود ، زیرا شانه نباید برای مدت طولانی بارگیری شود. پس از یک درمان محافظه کارانه ، مفصل شانه همچنین باید حدود دو هفته محافظت شود ، اما روند بهبودی هنوز سریعتر از یک روش تهاجمی است.
عوارض
عوارض شایع پس از دررفتگی شانه عبارتند از:
- شانه ی یخ زده
- شکستگی (پارگی سل بزرگ)
- آسیب به اعصاب (عصب زیر بغل)
- خونریزی مفصلی به دلیل آسیب کپسول پارگی کپسول
چه مدت در مرخصی استعلاجی هستید؟
پس از یک عمل ، محدودیت تحرک انتظار می رود. با این حال ، نمی توان به طور کلی به این سوال پاسخ داد که فرد پس از دررفتگی شانه چه مدت بیمار خواهد شد که با جراحی درمان شده است. با این حال ، حداقل یک هفته انتظار می رود که ممکن است دو روز دیگر برای اقامت بیماران بستری بعد از عمل لازم باشد. علاوه بر این ، بسته به فشار جسمی شغل ، بیماران ممکن است برای مدت زمان طولانی بیمار شوند. اگر بازوی غیر غالب تحت تأثیر قرار گیرد (بازوی چپ برای افراد راست دست و بالعکس) ، بسته به حرفه ، می توان کار را زودتر از سر گرفت.
مراقبت پس از آن
این عمل به صورت سرپایی انجام نمی شود بلکه به صورت سرپایی انجام می شود. پس از عمل ، بیماران معمولاً حدود دو روز در بیمارستان می مانند تا روند بعدی عمل را مشاهده كنند. پس از عمل ، برای جلوگیری از دررفتگی مجدد شانه ، باید فعلاً از بازو صرفه جویی شود.
در طی شش هفته اول پس از عمل ، بازو فقط به میزان محدودی قابل جابجایی است و باید یک باند مخصوص شانه (باند Desault- یا Gilchrist) در شب پوشیده شود. از بی حرکتی کامل بازو در شش هفته اول باید به هر قیمتی جلوگیری شود ، زیرا در غیر این صورت عضلات و تاندون ها عقب خواهد افتاد ، در نتیجه سفتی مفصل ایجاد می شود. تمرینات هدفمند باید با یک فیزیوتراپیست انجام شود.
در شش ماه اول بعد از عمل ، باید از ورزش هایی که با تماس بدنی یا خطر آسیب دیدگی بیشتر انجام می شوند ، ورزش های سربار یا تیمی انجام شود ، خودداری شود. درمان فیزیوتراپی هم در صورت درمان محافظه کارانه دررفتگی شانه و هم بعد از جراحی نشان داده می شود. فیزیوتراپی در خدمت تقویت است عضله شانه و بنابراین اطمینان حاصل شود که به افزایش ثبات در کمک می کند مفصل شانه و می تواند از دررفتگی در آینده جلوگیری کند.
فیزیوتراپیست توجه ویژه ای به چهار عضله دارد که اصطلاحاً گفته می شود روتاتور کاف. این اطمینان حاصل می کند که استخوان بازو در سوکت مشترک نگه داشته می شود. حتی زمانی که دامنه حرکتی شانه کامل ترمیم شده است ، باید تمرینات پیشگیرانه منظمی برای تقویت عضلات مدرسه انجام شود.
با این حال ، این کار لزوماً نباید همراه با یک فیزیوتراپ انجام شود. فیزیوتراپیست می تواند به بیماران خود تمریناتی را نشان دهد که در آینده می توانند به تنهایی در خانه انجام دهند.
