قطع عضو | پای باز

قطع شدن

La قطع عضو یک قسمت از بدن همیشه آخرین مرحله از توالی درمان است. این گزینه فقط در موارد عدم درمان مطلق درمانی یا بافتی که دیگر نمی توان آن را ذخیره کرد ، در نظر گرفته می شود. متأسفانه ، اختلال گردش خون موجود اغلب باعث آسیب بسیار گسترده به بافت در مدت زمان طولانی شده است ، به طوری که قطع عضو از قسمتهای کم و بیش بزرگ پا آخرین چاره است این می تواند باشد قطع عضو انگشتان پا ، برداشتن کل پیش پا یا بعضی اوقات کل پا با یا بدون قسمت هایی از پایین پا.

با این حال ، تا زمانی که گزینه های دیگر در دسترس باشد ، ما همه کار ممکن را برای استفاده از آنها و حفظ آنها انجام خواهیم داد پا در صورت امکان. با این وجود ، برخی از بیماران تسکینی را که از طریق قطع عضو تجربه کرده اند گزارش می کنند. سرانجام مشکل برطرف شده است. نظرات فردی و نظریه های بیماری به همان اندازه که مشاوره پزشک معالج و رنج فردی فرد است ، نقش مهمی دارند.

قطع شدن قسمت زمانی ضروری است که ناحیه باز آلوده شده و دیگر نمی توان عفونت را کنترل کرد. اختلالات گردش خون که باعث باز شدن پاها می شود همچنین از بسته شدن مجدد نواحی باز جلوگیری می کند. گردش خون ضعیف نیز مبارزه با عوامل بیماری زا را دشوار می کند. عفونت ها می توانند به سرعت از کنترل خارج شوند. علت دیگر قطع عضو می تواند از بین رفتن بافت روی پا باشد.

تشخیص

تشخیص پای باز معمولاً از نظر بالینی انجام می شود ، یعنی با س questionال و معاینه توسط پزشک. ویژه سونوگرافی معاینه عروق در پا (سونوگرافی داپلر) و یک اشعه ایکس معاینه با یک ماده حاجب (فلبوگرافی با ماده حاجب ، آنژیوگرافی) همچنین می تواند برای س questionsالات ویژه ، مانند سو suspected ظن مفید باشد ترومبوز یا برای ارزیابی وضعیت عروق. علاوه بر این ، سایر علل احتمالی زخم های غیر قابل بهبود نیز باید روشن شود. آ خون بنابراین باید برای تشخیص اختلالات قند یا متابولیسم چربی یا در سیستم انعقاد علاوه بر این ، می توان از بافت آسیب دیده نمونه گرفته و در صورت وجود سوicion ظن به عروق علت نیستند پای باز در این مورد. اگر به عنوان مثال ، کلونیزاسیون زخم با میکروب قابل تشخیص باشد و علت آن باشد پای باز آیا این عفونت است ، برای شروع یک آنتی بیوتیک درمانی در نهایت باید یک آنتی بیوگرام پاتوژن تهیه شود.