علل | آب در بیضه ها

علل

علل تجمع آب در بیضه ها می تواند چند برابر شود. علاوه بر این ، باید در جستجوی علل تفکیک شود که آیا a هیدروسل مادرزادی یا اکتسابی است. مادرزادی (اولیه) هیدروسل ناشی از جمع شدن مایعات در برآمدگی قیفی شکل است صفاقی در ناحیه شکم کودک متولد نشده در طی رشد جنینی.

این برآمدگی نشان دهنده گذار از صفاقی به کیسه بیضه کودک. به طور معمول ، برآمدگی کاملاً در رحم ایجاد می شود ، بجز استراحت. علاوه بر این ، باید در این زمینه ذکر شود که بیضه ها بالغ نشوید کیسه بیضه اما در حفره شکم در طول توسعه جنین.

فقط کمی قبل از تولد ، کمی بعد از تولد ، بیضه ها از حفره شکم به داخل پایین می آیند کیسه بیضه. در طی این نزول بیضه ها از طریق برآمدگی قیفی شکل به سمت پایین سر می خورند و به داخل می روند کیسه بیضه. پس از آن اتصال به واقعی است صفاقی باید بسته شود

آب اولیه در کیسه بیضه زمانی تشکیل می شود که اتصال به صفاق شکل نگیرد یا فقط در حد کمی تشکیل شود. کودکانی که از مادرزادی رنج می برند آب در بیضه ها همچنین اغلب تمایل به ایجاد به اصطلاح فتق مغبنی. با این حال ، تجمع آب در بیضه ها همچنین می تواند دلایل اکتسابی داشته باشد (فتق آب ثانویه).

علل معمول تجمع آب در بیضه ها از پسران بزرگتر یا بزرگسالان عبارتند از: فرآیندهای التهابی در ناحیه بیضه یا اپیدیدیم جراحات یا اثرات خشن زخم (تومور) بیضه علاوه بر این ، اغلب می توان مشاهده کرد که پس از یک عمل جراحی بر روی بیضه ، آب در بیضه جمع می شود. به طور کلی ، می توان فرض کرد که پارگی ثانویه آب منجر به عدم تعادل بین مایع بیضه شکل گرفته و جذب شده شود. بدن فرد مبتلا یا مایعات بیضه بیش از حد تولید می کند یا قادر به جذب مایعات کافی نیست.

  • فرآیندهای التهابی در ناحیه بیضه یا اپیدیدیم
  • آسیب ها یا تأثیرات خشن
  • زخم (تومور) بیضه

تشخیص در صورت وجود مشکوک بودن آب در بیضه ها به چند مرحله تقسیم می شود. اول از همه ، در طی یک مشاوره دقیق پزشک و بیمار (آنامز) ، مشخص می شود که کدام شکایات در بیمار مورد نظر وجود دارد. همچنین سیر زمانی بیماری ، بیماری های احتمالی قبلی و شکایاتی که اغلب در خانواده فرد مبتلا رخ می دهد ، در تعیین آب در بیضه ها تعیین کننده است. بخصوص بیماری های تومور بیضه می تواند بیشتر در خانواده رخ دهد و می تواند دلیلی برای تجمع آب در بیضه باشد.

پس از این مشاوره پزشک و بیمار ، جهت گیری معاینهی جسمی معمولاً انجام می شود. در حین این معاینه پزشک کیسه بیضه را لمس کرده و بررسی می کند که آیا تغییرات در ناحیه کیسه بیضه قابل تشخیص است. در صورت الف هیدروسل، بیضه معمولاً از یک طرف متورم است (در موارد نادر از هر دو طرف).

اگر مشکوک به وجود آب در بیضه باشد ، اقدامات تصویربرداری باید فوری انجام شود. مخصوصاً سونوگرافی معاینه (سونوگرافی) بیضه نقش تعیین کننده ای در تشخیص آب در بیضه دارد. علاوه بر این ، تصویربرداری تشدید مغناطیسی ممکن است در مورد آب در بیضه مفید باشد.

علاوه بر این ، به اصطلاح دیافانوسکوپی می تواند به شناسایی شکستگی آب به همین ترتیب کمک کند. در این روش ، پزشک از یک لامپ قدرتمند برای روشن سازی کیسه بیضه استفاده می کند. اگر در بیضه ها تجمع آب وجود داشته باشد ، در طول فلوروسکوپی مناطق روشن تری ظاهر می شوند. با این حال ، مشکل این روش معاینه این است که با اشعه ایکس کیسه بیضه نمی تواند به تشخیص فتق آب از فتق مغبنی. می توانید اطلاعات بیشتر در مورد این موضوع را در اینجا بخوانید: سونوگرافی بیضه